ΟΨΙΜΕΣ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ: ΜΕΛΕΤΗ ΕΠΙ 392 ΟΦΘΑΛΜΩΝ

Abstract

THE PURPOSE OF THIS STUDY WAS: 1) TO FIND THE LATE POST-OPERATIVE COMPLICATIONS OF THE ASPIRATION OF CHILDHOOD CATARACTS, AND TO STUDY THE INCIDENCE OF THESE COMPLICATIONS AS WELL AS THE PROBABLE ETIOLOGICAL FACTORS IN THEIR DEVELOPMENT, 2) TO COMPARE THREE MAJOR MODIFICATIONS OF THE ASPIRATION TECHNIQUE, AS FAR AS THE LATE POST- OPERATVE COMPLICATIONS ARE CONCERNED. THE POST-OPERATIVE COURSE OF 392 EYES, OPERATED WITH THE ASPIRATION TECHNIQUE WAS STUDIED. THE MODIFICATIONS OF THIS TECHNIQUE USED WERE: A) ASPIRATION WITH A SPECIAL SYRINGE. INTACT POSTERIOR LENS CAPSULE, B) ASPIRATION WITH THE ROTOEXTRACTOR. SMALL CENTRAL HOLE IN THE POSTERIOR LENS CAPSULE, AND C) ASPIRATION WITH THE OCUTOME. SUBTOTAL EXCISION OF THE POSTERIOR LENS CAPSULE AND SMALL ANTERIOR VITRECTOMY. THE FINDINGS OF THIS STUDY AND THEIR COMPARISON WITH RESULTS PREVIOUSLY REPORTED LED TO THE FOLLOWING CONCLUSIONS: 1) THE MAJOR LATE POST-OPERATIVE COMPLICATIONS ARE THE SECONDARY MEMBRANE FORMATION, THE CHRONIC GLAUCOMA AND THE RETINAL DETACHMENT, 2) THE SUBTOTAL EXCISION OF THE POSTERIOR LENS CAPSULE DURING THE INITIAL ASPIRATION PROCEDURE, IS THE ONLY WAY TO PREVENT THE SECONDARY MEMBRANE FORMATION AND THE NEED FOR RE- OPERATION, 3) THE PERSISTENT INTRAOCULAR INFLAMMATION, AS A RESULT OF RESIDUAL CORTEX, IS ONE OF THE MAJOR ETIOLOGICAL FACTORS IN THE DEVELOPMENT OF THE POST-OPERATIVE GLAUCOMA, 4) THE RETINAL DETACHMENT IN THESE EYES, APPEARS TO BE ETIOLOGICALLY CONNECTED WITH THE DISTURBANCE OF THE VITREOUS BODY, 5) THE NEW SURGICAL TECHNOLOGY IN THE ASPIRATION OF CHILDHOOD CATARACTS APPEARS TO DECREASE THE INCIDENCE OF LATE POST-OPERATIVE COMPLICATIONS.

ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΗΤΑΝ: 1) ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΟΨΙΜΕΣ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΟΥΝ Η ΣΥΧΝΟΤΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥΣ, 2) ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ. ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 392 ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ. ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΕΙΝΑΙ : 1) ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΜΕ ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΣΥΡΙΓΓΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΠΕΡΙΦΑΚΙΟΥ, 2) ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΜΕ ROTOEXTRACTOR ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΠΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΠΕΡΙΦΑΚΙΟΥ ΚΑΙ 3) ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΜΕ OCUTOME, ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΠΕΡΙΦΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΙΚΡΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΥΑΛΟΕΙΔΟΥΣ. ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: 1) ΟΙ ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ ΟΨΙΜΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΘΟΛΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΠΕΡΙΦΑΚΙΟΥ, ΤΟ ΧΡΟΝΙΟ ΓΛΑΥΚΩΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ, 2) Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥΟΠΙΣΘΙΟΥ ΠΕΡΙΦΑΚΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΘΟΛΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗΣ ΝΕΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ, 3) Η ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΕΝΔΟΦΘΑΛΜΙΑ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΦΑΚΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΥ ΓΛΑΥΚΩΜΑΤΟΣ, 4) Η ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ, ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ, ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΥΑΛΟΕΙΔΟΥΣ ΣΩΜΑΤΟΣ, 5) Η ΝΕΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΨΙΜΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ.