ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΡΙΝΙΚΗΣ ΑΠΟΦΡΑΞΕΩΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΝΙΚΛΟΥ.

Abstract

ΤΑ ΗΜΕΤΕΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΤΕΔΕΙΞΑΝ, ΟΤΙ Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΡΑΞΙΣ ΤΗΣ ΡΙΝΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΝΙΚΛΟΥ ΠΡΟΕΚΑΛΕΣΕΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΙΝΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΜΦΟΤΕΡΑΣ ΤΑΣ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΑΣ ΣΑΛΠΙΓΓΑΣ. ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΕΝΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ Ο ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΡΑΧΘΕΙΣΗΣ ΡΙΝΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΟΣ ΗΤΟ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΩΧΡΟΣ ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΝ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΟ ΥΠΕΡΑΙΜΙΚΟΣ. ΕΙΣ ΩΡΙΣΜΕΝΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΩΝ Η ΑΠΟΦΡΑΞΙΣ ΠΡΟΕΚΑΛΕΣΕΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΝ ΑΘΡΟΙΣΙΝ ΒΛΕΝΝΟΠΥΩΔΩΝ ΕΚΚΡΙΣΕΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΡΑΧΘΕΙΣΑΝ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ. ΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ ΕΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΟ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΙΚΗΝ ΜΟΙΡΑΝ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΠΑΡΕΤΗΡΗΘΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΘΡΟΙΣΙΣ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΠΥΡΗΝΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΥΠΟΕΠΙΘΗΛΙΑΚΟΝ ΣΤΡΩΜΑ, ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΘΗΛΙΟΥ, ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΛΕΝΝΟΠΥΩΔΩΝ ΕΚΚΡΙΣΕΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗΝ ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΩΝ ΚΟΝΙΚΛΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΕΚΣΕΣΗΜΑΣΜΕΝΩΣ ΡΙΝΙΚΑΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ. Η ΥΠΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΘΗΛΙΟΥ ΤΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ ΥΠΟ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΥΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΕΙΣ ΩΡΙΣΜΕΝΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΩΝ ΚΑΤΕΔΕΙΞΕΝ, ΟΤΙ Η ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΗ ΕΚ ΤΟΥ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗΝ ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΑ ΟΥΤΩ ΑΠΟΦΡΑΞΙΝ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΤΑΥΤΗΣ. ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΣ ΕΤΕΡΩΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΡΙΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΣΤΑΧΙΑΝΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ. Ο ΚΟΝΙΚΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΝ ΤΑΥΤΗΝ. ΡΙΝΟΓΕΝΕΙΣ (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)

THE SURGICAL OBSTRUCTION OF ONE NASAL CAVITY IN THE RABBIT CREATED CHANGES IN THE NOSE AND BOTH EUSTACHIAN TUBES. THE MUCOSA OF THE OBSTRUCTED NASAL CAVITY OF THE OPERATED EXPERIMENTAL ANIMALS WAS RELATIVELY PALE CONTRARY TO THE MUCOSA OF THE OPEN CAVITY WHICH WAS HYPEREMIC. THE OBSTRUCTION CREATED CONSIDERABLE COLLECTION OF MUCOPURULENT MATERIAL IN THE OBSTRUCTED NASAL CAVITY OF SOME OF THE ANIMALS. THE MAIN EUSTACHIAN TUBE CHANGES WERE FOUND AT THE NASOPHARYNGEAL END WHERE WAS NOTED A CONSIDERABLE AGREGGATION OF LYMPHOCYTES AND POLYMORPHONUCLEAR CELLS IN THE SUBEPITHELIAL LAYER AND STROMA, LOSS OF THE EPITHELIUM IN SOME OF THE AREAS, AND COLLECTION OF MUCOPURULENT MATERIAL IN THE EUSTACHIAN TUBE OF THE RABBITS THAT HAD THE MOST PRONOUNCED NOSE CHANGES. THE ELEVATION OF THE TUBAL MUCOSA FROM INFLAMMATORY CELLS, AND THE COLLECTION OF PUS INTHE LUMEN IN SOME OF THE ANIMALS INDICATED THAT THE INFECTION CAN SPREAD FROM THE NASOPHARYNX TO THE TUBE, AND THUS CREATE POSSIBLE TUBAL OBSTRUCTION. MORE EXPERIMENTAL WORK IS NEEDED IN ORDER TO STUDY THE EFFECTS OF OTHER NASAL PATHOLOGICAL CONDITIONS UPON THE FUNCION AND MORPHOLOGY OF THE EUSTACHIAN TUBE. THE RABBIT IS A SUITABLE EXPERIMENTAL ANIMAL FOR THIS WORK. MIDDLE EAR PATHOLOGICAL CONDITION WILL BE MANAGED MORE SUCCESSFULLY, IF MORE RATIONAL AND EFFECTIVE CLINICAL MANAGEMENT OF THE UNDERLYING CAUSES IS UNDERTAKEN.