ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ ΕΠΙ ΟΥΡΑΙΜΙΑΣ

Abstract

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑΝ ΕΡΓΑΣΙΑΝ ΕΜΕΛΕΤΗΘΗ ΕΠΙ ΟΥΡΑΙΜΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΟΝ Η ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΙΣ ΤΟΥΤΩΝ. ΤΟ ΥΛΙΚΟΝ ΜΑΣ ΔΙΗΡΕΘΗ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΟΜΑΔΑΣ: 1) ΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΥΤΩΣ ΕΙΠΕΙΝ ΑΤΟΜΑ (ΜΑΡΤΥΡΕΣ) 2) ΤΟΥΣ ΜΕΘΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΟΥΣ 3) ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΙΜΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ. ΩΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ ΕΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗ Η ΤΟΥ SALZMAN ΜΕ ΤΙΝΑΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΘ' ΟΜΑΔΑΣ ΕΙΧΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΩΣ ΕΞΗΣ: 1) 68% +-19.65 2) 77,6%+-19.68 3) 48,2%+-25,6.ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΙΣ ΤΟΥΤΩΝ ΕΔΕΙΞΕΝ ΔΙΑΦΟΡΑΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ 1ΗΣ ΚΑΙ 3ΗΣ ΟΜΑΔΟΣ Ρ<0.005 ΚΑΙ ΛΙΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ 2ΑΣ ΚΑΙ 3ΗΣ ΟΜΑΔΟΣ Ρ<0,001. ΕΙΣ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΠΟ ΜΕΛΕΤΗΝ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΕΥΡΕΘΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΙΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ, ΤΟΥ HT ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΙΝ. ΕΠΙ ΤΩΝ ΟΥΡΑΙΜΙΚΩΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΔΕΝ ΑΝΕΥΡΕΘΗ ΘΕΤΙΚΗ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΥΡΙΑΝ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΕΠΙ ΤΟΥΤΩΝ ΑΝΕΥΡΕΘΗ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΤΙΜΗΣ (29%) ΕΙΣ 10 ΗΤΟΙ ΕΙΣ 29,4%, ΕΝΩ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΕΙΣ 8 ΗΤΟΙ ΕΙΣ 23,5%. ΕΚ ΤΩΝ 10 ΜΕ ΧΑΜΗΛΗΝ ΤΙΜΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΩΣ (<29%) ΟΙ 7 ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΟ ΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΣΕΩΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ 3 ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΗ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗΝ ΑΓΩΓΗΝ. ΕΚ ΤΩΝ 8 ΜΕ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΗΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ( 5 ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ 3 ΥΠΟ ΣΥΝΗΘΗ ΑΓΩΓΗΝ ) ΟΙ 4 ΕΙΧΟΝ ΧΑΜΗΛΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΙΝ ΗΤΟΙ ΤΟ 50% ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ 3 ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ 1 ΥΠΟ ΣΥΝΗΘΗ ΑΓΩΓΗΝ.ΕΚ ΤΩΝ 5 ΥΠΟ ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΣΙΝ ΟΥΡΑΙΜΙΚΩΝ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΩΝ ΟΙ 2 ΕΙΧΟΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΝ, ΕΝΩ ΟΙ 3 ΕΙΧΟΝ ΧΑΜΗΛΗΝ Α.Π. Η ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΣΕΩΣ ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΗΣ (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)

IN THIS WORK THE FUNCTION OF PLATELETS AND ESPECIALLY THEIR ADHESIVENESS IN URAEMIA IS STUDIED. TO STUDY THE PLATELET ADHESIVENESS THE SALZMAN'S METHOD WITH SOME MODIFICATIONS WAS USED. THE RESULTS IN THIS STUDY ARE AS FOLLOWS: 1) CONTROL: 68%+-19,65, URAEMIC PATIENTS: 48,2+-25,6 2) POST - BLEEDING PATIENTS: 77,6%+-19,68. THE DIFFERENCE BETWEEN VALUES OF CONTROL AND UREMIC PATIENTS WAS SIGNIFICANT (P<0,005).THE DIFFERENCE BETWEEN VALUES OF CONTROL AND URAEMIC PATIENTSWAS SIGNIFICANT P<0,005). NO CORRELATION WAS FOUND IN ALL GROUPS OF THE PLATELET ADHESIVENESS TO THE AGE, HT AND PLATELET'S NUMBER AND IN URAEMIC PARTICULARLY TO BLOOD UREA LEVEL. THE PERCENTAGE OF URAEMIC PATIENTS WITH LOWER THAN THE SMALLER NORMAL ADHESIVENESS VALUE (29%) WAS 29,4 (10 PATIENTS: 7 UNDER REGULAR DIALYSIS TREATMENT (R.D.T.) AND 3 UNDER CONSERVATIVE TREATMENT), WHILE THE PERCENTAGE OF THE BLEEDING WAS 23,8 (8 PATIENTS: 5 UNDER R.D.T. AND 3 UNDERCONSERVATIVE TREATMENT). FROM THESE 8 BLEEDING PATIENTS THE HALF HAD LOW (<29%) ADHESIVENESS. THE INCREASE OF PLATELET ADHESIVENESS AFTER HAEMODIALYSIS WAS 4,5% (P<0,975). THE OVERALL CONCLUSIONS ARE: 1) THE VALUE OF PLATELET ADHESIVENESS WAS LOWER IN URAEMIC PATIENTS. 2) THE PATIENTS UNDER R.D.T. HAD PREPONDERANCE IN LOWER VALUES. 3) THE HALF OF BLEEDERS HAD ALSO LOW VALUES. 4) THE SMALL INCREASE IN PLATELET ADHESIVENESS AFTER HAEMODIALYSIS.FROM THE ABOVEIT IS INFERED THAT: 1) THE BLEEDING TENDENCY IN URAEMIA IS DUE TO PLATELET QUALITATIVE ABNORMALITIES. 2) THE DISFUNCTION IS NOT ENTIRELY DEMONSTRATED BY THE STUDY (ABSTRACT TRUNCATED)