Η επίδραση ενός προπονητικού προγράμματος στην μεταβολή των παραμέτρων της φυσικής κατάστασης, των φυσιολογικών, αιματολογικ΄ων και βιοχημικών δεικτών ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών κατά την περίοδο προετοιμασίας

Abstract

The purpose of this study, and in the absence of relevant studies in football, was to investigate the effect of preparation training and exposure to competitive activity during the final phase of preparation on physiological, biochemical, hormonal and performance adaptations. The study involved 24 soccer semi-professional players, categorized into two cohorts based on their time participating in friendly games (ES: extensive, LS: limited) during the preparation before the start of the season, while a control group of 12 people was also established. Physiological, biochemical, hormonal and performance measurements were performed at the beginning, middle and end of the preparation. From the beginning to the end of the preparation, the ES cohort showed a significant (p≤0.05) decrease in: body mass -2.57±0.16%[-11.75–6.61] and body fat -25.94±0.57%[-58.28–6.40], significant (p≤0.05) improvement in: jumping in place 6.37±0.24%[-7.45–20.18], lower limb strength (>9.50±0.29%[-7.09–26.09]), 35-m running time in interval exercise -6.58±0.26%[-21.56–8.4], 10-m running time 6.04±0.25%[-20.37–8.28], agility -4.67±0.22%[-17.17–7.84], VO₂max 10.56±0.31%[6.83–27.95], speed at VO₂max 10.46±0.31%[-6.85–27.78] and speed at VT₂ 14.49±0.35%[-5.43–34.4] and significant (p≤0.05) increase in: cholesterol 10.57±0.31%[-6.83–27.97], myoglobin 120.27±0.49%[92.33–148.22], hs C-reactive protein 156.18±0.94%[103.18–209.18], interleukin-6 62.24±0.48%[34.81–89.67], tumor necrosis factor alpha 102.8±0.17%[93.20–112.41], red blood cell count 5.23±0.22%[7.37–17.83] and RPE 52.44±0.50%[24.18–80.7]. The MS cohort showed significant (p≤0.05) gradual improvement in: standing jump 6.97±0.25% [-7.44–21.37], dominant knee extension strength 9.95±0.30%[-6.99–26.89], and non-dominant leg 8.02±0.27%[7.35–23.39], agility -2.84±0.17%[-12.51–6.83],10-m running time -5.65±0.24%[-19.47-8.17], flexibility 14.93±0.36%[-5.24–35.09] and VO₂max 5.90±0.24%[-7.43–19.23] and a significant (p≤0.05) increase of 46.2±0.5%[17.99–74.41] in RPE. The estimated values of the ES cohort compared to the PS at the end of the conditioning were significantly (p≤0.05) lower regarding: body fat and significantly higher regarding: body mass, dominant and non-dominant leg knee extension/flexion strength, 35-m interval running time, velocity at VO₂max, velocity at VT₂, lactate at VO₂max, myoglobin, hs C-reactive protein, interleukin-6, tumor necrosis factor alpha and red blood cell count. Also, overall, significant (p≤0.05) strong correlations were observed between total exposure to competitive activity and important indicators among the participants. These findings highlight the dual effect of increased exposure to competitive activity during preparation:while it may enhance performance adaptations, it also increases physiological stress.

Σκοπός της μελέτης και ελλείψει σχετικών μελετών στο ποδόσφαιρο, ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της προπόνησης προετοιμασίας και της έκθεσης σε αγωνιστική δραστηριότητα κατά την τελευταία φάση της προετοιμασίας στις φυσιολογικές, βιοχημικές, ορμονικές και προσαρμογές απόδοσης. Στην μελέτη συμμετείχαν 24 ποδοσφαιριστές, κατηγοριοποιημένοι σε δύο κοόρτες με βάση το χρόνο συμμετοχής τους σε φιλικά παιχνίδια (ΕΣ: εκτεταμένη, ΠΣ: περιορισμένη) κατά την προετοιμασία πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, ενώ καταρτίστηκε και ομάδα ελέγχου 12 ατόμων. Πραγματοποιήθηκαν φυσιολογικές, βιοχημικές, ορμονικές και μετρήσεις απόδοσης στην αρχή, στη μέση και στο τέλος της προετοιμασίας. Από την έναρξη, και έως το τέλος της προετοιμασίας, η κοόρτη ΕΣ παρουσίασε σημαντική (p≤0,05) μείωση σε: σωματική μάζα -2,57±0,16%[-11,75–6,61] και σωματικό λίπος -25,94±0,57%[58,28–6,40], σημαντική (p≤0,05) βελτίωση σε: επιτόπιο άλμα 6,37±0,24%[-7,45–20,18], ισχύ κάτω άκρων (>9,50±0,29% [-7,09–26,09]), χρόνο τρεξίματος 35-m σε διαλειμματική άσκηση -6,58±0,26%[-21,56–8,4], χρόνο τρεξίματος 10-m -6.04±0.25% [20,37–8,28], ευκινησία -4,67±0,22%[-17,17–7,84], VO₂max 10,56±0,31%[-6.83–27,95], ταχύτητα στο VO₂max 10,46±0,31%[-6.85–27,78] και ταχύτητα στο VT₂ 14.49±0,35%[5,43–34,4] και σημαντική (p≤0,05) αύξηση σε: χοληστερόλη 10,57±0,31%[-6,83–27,97], μυοσφαιρίνη 120,27±0,49%[92,33–148,22], hs C-αντιδρώσα πρωτεΐνη 156,18±0,94%[103,18–209,18], ιντερλευκίνη-6 62,24±0,48%[34,81–89,67], παράγοντα νέκρωσης όγκων άλφα 102,8±0,17%[93,20–112,41], αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων 5,23±0,22%[-7,37–17,83] και RPE 52,44±0,50%[24,18–80,7]. Η κοόρτη ΠΣ παρουσίασε σημαντική (p≤0,05) σταδιακή βελτίωση σε: επιτόπιο άλμα 6,97±0,25%[-7,44–21,37], ισχύ έκτασης γόνατος κυρίαρχου 9,95±0,30%[-6,99–26,89], και μη κυρίαρχου ποδιού 8,02±0,27%[-7,35–23,39], ευκινησία -2,84±0,17%[-12,51–6,83], χρόνο τρεξίματος 10 m -5,65±0,24%[-19,47–8,17], ευλυγισία 14,93±0,36%[-5,24–35,09] και VO₂max 5,90±0,24%[-7,43–19,23] και σημαντική (p≤0,05) αύξηση 46,2±0,5%[17,99–74,41] στην RPE. Οι εκτιμώμενες τιμές της κοόρτης ΕΣ σε σύγκριση με την ΠΣ στο τέλος της προετοιμασίας, ήταν σημαντικά (p≤0,05) χαμηλότερες όσον αφορά: σωματικό λίπος και σημαντικά υψηλότερες όσον αφορά: σωματική μάζα, ισχύ έκτασης/κάμψης γόνατος κυρίαρχου και μη κυρίαρχου ποδιού, χρόνο τρεξίματος 35-m διαλειμματικής άσκησης, ταχύτητα στη VO₂max, ταχύτητα στο VT₂, γαλακτικό στη VO₂max, μυοσφαιρίνη, hs C αντιδρώσα πρωτεΐνη, ιντερλευκίνη-6, παράγοντα νέκρωσης όγκων άλφα και αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων. Επίσης, συνολικά στους συμμετέχοντες παρατηρήθηκαν σημαντικές (p≤0,05) ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της συνολικής έκθεσης στην αγωνιστική δραστηριότητα και σημαντικών δεικτών. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τη διπλή επίδραση της αυξημένης έκθεσης στην αγωνιστική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας: ενώ μπορεί να ενισχύσει τις προσαρμογές απόδοσης και μπορεί να αυξήσει το φυσιολογικό στρες.