Μελέτη ψυχολογικών παραμέτρων και βιοδεικτών σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, που υποβάλλονται σε θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού

Abstract

AbstractIntroduction: Cardiac resynchronization therapy (CRT) may affect the patients' psychological status differently in various populations. There are limited data regarding depression and anxiety in this setting, while there are no data regarding Greek patients. Methods: We studied heart failure with reduced ejection fraction (HFrEF) patients, without conditions affecting psychological status, undergoing CRT. We used the Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHFQ), the 9-item Patient Health Questionnaire (PHQ-9), and the 7-item Generalized Anxiety Disorder Scale (GAD-7) at baseline and 6- and 12-month postimplantation. Results: After excluding seven patients who experienced defibrillator shocks, we analyzed 99 patients (median age: 72 years, 77% men). The baseline MLHFQ score was 37 (interquartile range [IQR]: 36); at 6 months, 1 (IQR: 8); and at 12 months, 0.5 (IQR: 10); p < 0.01. The baseline PHQ-9 score was 9 (IQR: 11); at 6 months, 0 (IQR: 2); and at 12 months, 0 (IQR: 2); p < 0.01. The baseline GAD-7 score was 8 (IQR: 16); at 6 months, 0 (IQR: 1.5); and at 12 months, 0 (IQR: 3); p <0.01. At baseline, 44% of patients had clinically significant depression (PHQ-9 score ≥10), and 45% clinically significant anxiety (GAD-7 score ≥10). The baseline PHQ-9 and GAD-7 scores correlated with the MLHFQ score. The logistic regression analysis revealed that clinically substantial depression at baseline (PHQ-9 ≥ 10) had a negative association with chronic kidney disease [OR: 0.55; p < 0.01]. Conclusions: Depression and anxiety markedly improved during the 12-month follow-up period after CRT device implantation in HFrEF patients who did not receive shock therapy.

Η καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) ορίζεται ως ένα κλινικό σύνδρομο που εκδηλώνεται μέσω συμπτωμάτων και σημείων, τα οποία προκύπτουν από μια δομική και/ή λειτουργική καρδιακή ανωμαλία, η οποία επιβεβαιώνεται από αυξημένα νατριουρητικά πεπτίδια ή/και αντικειμενικές αποδείξεις πνευμονικής ή συστηματικής συμφόρησης. Παραμένει μία από τις κύριες παγκόσμιες αιτίες θνησιμότητας, νοσηρότητας και κακής ποιότητας ζωής, συνοδευόμενη από υψηλή κατανάλωση πόρων και κόστος υγειονομικής περίθαλψης. Ως εκ τούτου, συνιστά αντικείμενο ενεργούς έρευνας. Αν και η συχνότητα εμφάνισης της ΚΑ έχει μειωθεί ελαφρώς με την πάροδο του χρόνου, η επίπτωσή της αυξάνεται λόγω της βελτίωσης των θεραπευτικών προσεγγίσεων για την ΚΑ και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής στον πληθυσμό. Η εισαγωγή της θεραπείας καρδιακού επανασυγχρονισμού (CRT) έχει επιφέρει σημαντικές βελτιώσεις στις εκβάσεις της ΚΑ κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Πρώιμες μελέτες κατέδειξαν βελτιωμένες αιμοδυναμικές παραμέτρους και ποιότητα ζωής σε ασθενείς με ΚΑ και κοιλιακό δυσσυγχρονισμό, Μεταγενέστερες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας επιβεβαίωσαν τα οφέλη της CRT στη μείωση της συνολικής θνησιμότητας και νοσηρότητας σε ασθενείς με ΚΑ και ελαττωμένο κλάσμα εξώθησης. Η CRT μπορεί να επιδράσει ποικιλοτρόπως στην ψυχολογική κατάσταση των ασθενών σε διαφορετικούς πληθυσμούς. Υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με την κατάθλιψη και το άγχος εντός αυτού του κλινικού πλαισίου, ενώ δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με Έλληνες ασθενείς. Στο πλαίσιο αυτό η παρούσα εργασία επιχειρεί να διερευνήσει την σχέση μεταξύ CRT, ποιότητας ζωής, άγχους και κατάθλιψης σε Έλληνες ασθενείς αναδεικνύοντας την σημασία της ολιστικής φροντίδας στους ασθενείς με ΚΑ.