Efficacy of a combined cognitive-linguistic rehabilitation intervention in patients with non-fluent motor or transcortical motor aphasia after stroke

Abstract

Objective: The purpose of this study was to implement a novel intervention program integrating cognitive remediation and traditional Speech and Language Therapy (SLT) in Persons with Aphasia (PWA) and to assess the effectiveness of this combined program in improving aphasic deficits. Method: PWA following stroke were assigned to one of two study groups. In the Combined Treatment Group (CTG; n= 12), participants were treated with traditional Speech and Language Therapy (SLT) and computerized cognitive training utilizing the Rehacom rehabilitation software, while the SLT group (SLTG; n=10) received only traditional SLT targeting both speech comprehension and expression. Both groups underwent 40-minute sessions twice a week for two months. Participants’ cognitive and language skills were assessed pre and post treatment. Results : At baseline, groups were matched on age and educational level. Between group comparisons indicated better performance in favor of the CTG on a set shifting task, (p = .019) and on naming and word repetition, (p = .013 and p=.031, respectively) post treatment. Within group analysis revealed that performance on naming improved in both groups (p <.001 for CTG and p = .003 for SLTG). The CTG also significantly improved post treatment in set-shifting (p=.020), while the SLTG also showed significant improvement on automatic speech (p=.046) and processing speed (p=.012) post treatment. Conclusions : Our results indicated that the combined intervention was more efficacious than SLT alone on naming, repetition and set-shifting tasks in this clinical group.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εφαρμογή ενός καινοτόμου προγράμματος παρέμβασης που συνδυάζει τη γνωστική αποκατάσταση με την λογοθεραπεία σε ασθενείς με Αφασία, καθώς και η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας του συνδυαστικού αυτού προγράμματος στη βελτίωση των αφασικών ελλειμμάτων. Μέθοδος: Ασθενείς με Αφασία κατόπιν αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες. Στην Ομάδα Συνδυαστικής Παρέμβασης (ΟΣΠ· n = 12), οι συμμετέχοντες έλαβαν λογοθεραπεία και ταυτόχρονα συμμετείχαν σε πρόγραμμα γνωστικής ενδυνάμωσης μέσω του λογισμικού αποκατάστασης Rehacom, ενώ η Ομάδα Λογοθεραπείας (ΟΛΘ· n = 10) υπεβλήθη μόνο σε λογοθεραπεία, εστιάζοντας στην κατανόηση και στην έκφραση. Και οι δύο ομάδες συμμετείχαν σε σαραντάλεπτες συνεδρίες, δύο φορές την εβδομάδα για δύο μήνες. Οι γνωστικές και γλωσσικές δεξιότητες των συμμετεχόντων εκτιμήθηκαν πριν και μετά την παρέμβαση. Αποτελέσματα: Στην αρχική αξιολόγηση, οι δύο ομάδες δε διέφεραν ως προς την ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο. Η σύγκριση μεταξύ των ομάδων κατέδειξε καλύτερη επίδοση της ΟΣΠ σε έργο εναλλαγής στρατηγικής (set-shifting, p = .019), στην κατονομασία (p = .013) και στην επανάληψη λέξεων (p = .031) μετά την παρέμβαση. Στη σύγκριση εντός των ομάδων, και οι δύο ομάδες παρουσίασαν βελτίωση στην κατονομασία (p <.001 για την ΟΣΠ και p = .003 για την ΟΛΘ). Η ΟΣΠ εμφάνισε επιπλέον σημαντική βελτίωση στην ικανότητα εναλλαγής στρατηγικής (p = .020), ενώ η ΟΛΘ σημείωσε βελτίωση στον αυθόρμητο λόγο (p = .046) και στην ταχύτητα επεξεργασίας (p = .012). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η συνδυαστική παρέμβαση είναι πιο αποτελεσματική από τη λογοθεραπεία ως προς την κατονομασία, την επανάληψη και την ικανότητα εναλλαγής στρατηγικής στους συγκεκριμένους ασθενείς.