Ο ρόλος της συμβουλευτικής νοσηλευτικής στην πρόγνωση ασθενών που έχουν υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς

Abstract

Introduction: Cardiovascular disease (CVD) is the leading cause of morbidity worldwide in both developing and developed countries. Lifestyle modification plays an important role for patients who are at a high risk of developing CVD and for those with an established CVD.Aim: The aim of the present study was to evaluate the 1-year prognosis of a lifestyle counseling intervention (diet, smoking cessation and exercise) among patients who had open heart surgery.Material and Methods: Randomized, non-blind and lifestyle counseling intervention study with a 1-year follow-up was performed on 500 patients who had open heart surgery. After hospital discharge, 250 patients (intervention group) were randomly allocated lifestyle counseling according to the recent guidelines provided by the European Society of Cardiology (2012) via booklet. The remaining 250 patients (control group) received the regular oral instructions according to the European Society of Cardiology (2012). Primary end-point was the development of a CVD (non-fatal event) during the first year; secondary end-points included fatal events, smoking abstinence, dietary habits and a physical activity evaluation. For data analysis the statistical package SPSS ver.17 was used. Results: According to the primary end-point, the odds of having a non-fatal CVD event are 0.56-times (95% CI 0.28, 0.96, p=0.03) lower for the intervention group compared to the control group. 1-year after surgery, it was found that participants in the intervention group were 1.96-times (95%CI 1.31, 2.93, p<0.001) more likely to achieve dietary recommendations, 3.32-times (95%CI 2.24, 4.91, p<0.001) more likely to achieve physical activity recommendations and 1.34-times (95%CI 1.15, 1.56, p<0.001) more likely to return to work. Conclusions: Lifestyle counseling intervention following open heart surgery can improve health outcomes and reduce the risk of a new cardiac event. Health care services must recommend and organize well structured cardiac rehabilitation programs adjusted to the patient’s needs.

Εισαγωγή: Η καρδιαγγειακή νόσος είναι η κύρια αιτία νοσηρότητας σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις αναπτυγμένες χώρες. Η τροποποίηση του τρόπου ζωής παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τόσο για τους ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου όσο και για εκείνους με ήδη εγκατεστημένη νόσο. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει την πρόγνωση των ασθενών ένα χρόνο μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα συμβουλευτικής που αφορά τον τρόπο ζωής τους (διατροφή, άσκηση, διακοπή του καπνίσματος). Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για τυχαιοποιημένη, μη-τυφλή μελέτη με παροχή συμβουλών για αλλαγή του τρόπου ζωής ένα χρόνο μετά την επέμβαση. Πραγματοποιήθηκε σε 500 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση. Μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο, 250 ασθενείς (ομάδα παρέμβασης) έλαβαν γραπτές συμβουλές για τον τρόπο ζωής τους μετά την επέμβαση σύμφωνα με τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (2012) μέσω φυλλαδίου. Οι υπόλοιποι 250 ασθενείς (ομάδα ελέγχου) έλαβαν τις συνήθεις προφορικές οδηγίες σύμφωνα με τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (2012). Πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η ανάπτυξη ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου (μη-θανατηφόρου) κατά τη διάρκεια του ενός έτους μετά την επέμβαση ενώ τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν τα θανατηφόρα και μη συμβάματα, την διακοπή του καπνίσματος, την εκτίμηση των διατροφικών συνηθειών και της σωματικής δραστηριότητας. Για την επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS ver.17. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα πρωτεύοντα καταληκτικά σημείο, οι πιθανότητες για την ομάδα παρέμβασης να υποστεί ένα μη θανατηφόρο καρδιαγγειακό συμβάν είναι 0,56 φορές λιγότερες (95% CI 0.28, 0.96, p = 0.03) σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Ένα έτος μετά την επέμβαση, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης ήταν 1,96 φορές (95% CI 1,31, 2,93, p <0,001), περισσότερο πιθανό να ακολουθήσουν τις διατροφικές συστάσεις, 3,32 φορές (95% CI 2,24, 4,91, p <0,001) πιο πιθανό να ακολουθήσουν τις συστάσεις για τη σωματική δραστηριότητα και 1,34 φορές (95% CI 1,15, 1,56, p <0,001) πιο πιθανό να επιστρέψουν στην εργασία τους. Συμπεράσματα: Η συμβουλευτική παρέμβαση μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση μπορεί να βελτιώσει την έκβαση των ασθενών και να μειώσει τον κίνδυνο ενός καρδιακού επεισοδίου. Οι υπηρεσίες υγείας πρέπει να προωθούν και να οργανώνουν καλά δομημένα προγράμματα καρδιακής αποκατάστασης προσαρμοσμένα στις ανάγκες του ασθενή.