Προοπτική μελέτη πρώιμων δεικτών καρδιαγγειακού κινδύνου σε παιδιατρικούς ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και συσχέτισή τους με σύγχρονους δείκτες γλυκαιμικού ελέγχου

Abstract

Aim: To investigate early indicators of cardiovascular disease (CVD) in youths with type 1 diabetes mellitus (T1DM), focusing on pulse wave velocity (PWV) and augmentation index (AIx@75) and their associations with various glycemic parameters and new metrics derived from continuous glucose monitoring (CGM) systems. Patients and methods: The study had two parts: for the cross-sectional part, 124 youths with T1DM (58 boys, mean age: 10.75 ± 3.57 years and mean disease duration: 3.09 ± 2.91years) were assessed, whereas for the longitudinal part, 87 patients (44 boys, mean age 10.72 ± 3.35 years and mean disease duration: 3.27 ± 2.84 years at the first assessment), completed 3 visits with a six month interval. In each visit, PWV and AIx@75 were quantified using a validated non – invasive method, while glycemic parameters such as HbA1c, time in range (TIR), time above range (TAR) and time below range (TBR) were assessed during the last 3 months from the assessment. For the longitudinal part patients were divided in 2 groups: TIR improvers: patients with constantly TIR≥ 70% or constantly TIR ≥ 60% and improved by + ≥ 10% from the beginning of the study versus TIR non-improvers and HbA1c improvers: patients with constantly HbA1c ≤ 7% or constantly HbA1c ≤ 8% and improved by -≥0.8% from the beginning versus HbA1c non-improvers. Univariate and multivariate linear regression were used to explore the association of cfPWV and AIx@75 with glycemic variables. Results: In the cross-sectional study all arterial stiffness parameters were significantly correlated with systolic and diastolic blood pressure (SBP, DBP), whereas AIx@75 was negatively correlated with TIR (r = - 0.190, p = 0.034) and positively correlated with TAR (r = 0.212, p = 0.018). In the longitudinal study, TIR improvers had lower PWV values (p=0.013) at the 3rd assessment compared to TIR non-improvers and showed significant improvement in ΔPWV Z score according to age (p=0.022) and ΔSBPindex (p=0.036). Finally, no significant difference regarding arterial stiffness parameters was shown between HbA1c improvers and HbA1c non-improvers. Conclusion: Higher Alx@75 values were significantly correlated to lower TIR and higher TAR values. Children and adolescents who had TIR in the suggested target or improved their TIR, showed significantly lower PWV values in their final assessment and significantly improved both PWV and SBP. Such a finding was not shown when HbA1c was used as a metric of glycemia, indicating TIR as a more sensitive index for CVD.

Σκοπός: Η ανίχνευση πρώιμων δεικτών καρδιοαγγειακής νόσου σε παιδιά και εφήβους με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1), με έμφαση στην ταχύτητα σφυγμικού κύματος (Pulse Wave Velocity, PWV) και στο δείκτη κεντρικής αορτικής πίεσης (Augmentation Index, AIx@75), και η συσχέτισή τους με διάφορες ανθρωπομετρικές παραμέτρους καθώς και παλαιές και νέες παραμέτρους γλυκαιμικού ελέγχου που προέρχονται από τα συστήματα συνεχούς καταγραφής τιμών γλυκόζης (continuous glucose monitoring systems, CGMs).Υλικό – Μέθοδος: Η μελέτη αποτελούνταν από δύο μέρη. Στο συγχρονικό μέρος συμμετείχαν 124 νέοι με ΣΔ1 (58 αγόρια, μέση ηλικία 10,75 ± 3,57 έτη και μέση διάρκεια νόσου 3,09 ± 2,91 έτη), ενώ για το διαχρονικό μέρος 87 ασθενείς (44 αγόρια, μέση ηλικία 10,72 ± 3,35 έτη και μέση διάρκεια νόσου 3,27 ± 2,84 έτη, κατά την πρώτη επίσκεψη), ολοκλήρωσαν τρείς επισκέψεις με μεσοδιάστημα 6-12 μηνών. Σε κάθε επίσκεψη η PWV και ο AIx@75, υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας μια σταθμισμένη, μη επεμβατική μέθοδο, ενώ καταγράφηκαν γλυκαιμικές παράμετροι όπως η HbA1c, ο χρόνος εντός ορίων στόχου (time in range,TIR), ο χρόνος πάνω από τα όρια στόχου (time above range, TAR) και ο χρόνος κάτω από τα όρια στόχου (time below range, TBR) για το τρίμηνο πριν από την επίσκεψη. Για το διαχρονικό τμήμα της μελέτης, οι ασθενείς διαχωρίστηκαν σε δύο ομάδες: στους ασθενείς με καλή ρύθμιση ή βελτίωση της ρύθμισης σύμφωνα με το TIR (σταθερά TIR ≥ 70% ή TIR ≥ 60% σταθερά με βελτίωση κατά + ≥ 10% από την έναρξη της μελέτης) και στους ασθενείς με επιδείνωση της ρύθμισης ή κακή ρύθμιση και με βάση τη HbA1c στους ασθενείς με καλή ρύθμιση ή βελτίωση της ρύθμισης (σταθερά HbA1c ≤ 7% ή σταθερά HbA1c ≤ 8% και βελτίωση κατά ≥ -0,8%) και στους ασθενείς με επιδείνωση της ρύθμισης ή κακή ρύθμιση. Για τη διερεύνηση συσχέτισης της PWV και του AΙx@75 με γλυκαιμικές παραμέτρους χρησιμοποιήθηκε μονοπαραγοντική και πολυπαραγοντική γραμμική παλινδρόμηση. Αποτελέσματα: Στη συγχρονική μελέτη όλες οι παράμετροι αρτηριακής σκληρίας συσχετίστηκαν σημαντικά με τη συστολική και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ, ΔΑΠ), ενώ ο AIx@75 συσχετίστηκε αρνητικά με τον TIR (r = - 0,190, p = 0,034) και θετικά με τον TAR (r = 0,212, p = 0,018). Στη διαχρονική μελέτη οι ασθενείς που είχαν καλή ρύθμιση ή βελτίωσαν τη ρύθμισή τους με βάση τον TIR είχαν χαμηλότερες τιμές PWV (p=0,013) στην 3η μέτρηση συγκριτικά με τους ασθενείς που δεν είχαν καλή ρύθμιση και παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στη ΔPWV Z score με βάση την ηλικία (p=0,022) και στο ΔΣΑΠindex (p=0,036). Τέλος, δεν αναδείχθηκε καμία σημαντική συσχέτιση στις παραμέτρους αρτηριακής σκληρίας κατά τον διαχωρισμό των ασθενών με βάση τη HbA1c. Συμπεράσματα: Υψηλότερες τιμές AIx@75 συσχετίστηκαν σημαντικά με χαμηλότερες τιμές TIR και υψηλότερες τιμές TAR. Παιδιά και έφηβοι που είχαν TIR στον προτεινόμενο στόχο ή βελτίωσαν τον TIR, παρουσίασαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές PWV στην τελευταία εκτίμηση και βελτίωσαν σημαντικά τόσο την PWV όσο και τη ΣΑΠ. Παρόμοιο εύρημα δεν αναδείχθηκε όταν η HbA1c χρησιμοποιήθηκε ως δείκτης γλυκαιμίας, υποδεικνύοντας τον TIR ως ένα πιο ευαίσθητο δείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου.