Η επίδραση του ελληνικού δικαίου στην εξέλιξη του κυπριακού δικαίου των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων: το στοιχείο της συμμετοχής στην περιουσία

Abstract

The Article 1400 of the Greek Civil Code served as the model for the Cypriot Law on the Cypriot law of marital property relations, Law 232/1991 (περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμος του 1991) and, in particular, Article 14, which regulates the relations on the basis of contribution. The above-mentioned movement from Greek to Cypriot law is a case of legal transplantation. This comparative study presents the similarities and differences in substantive law between the Greek and Cypriot provisions and attempts to present the reasons for convergence and divergence. In addition, the case of the Cypriot trust is explained as an outer margin of contribution in Cypriot law. It then presents classic concepts of comparative law, such as the theory of legal transfer, the criteria of admissibility and effectiveness, as well as the position of family law and legal history in comparative law, the relationship between religion and family, and language. Finally, a comparative attempt is made to evaluate the characteristics of this transplantation. Particular importance is given to the qualitative elements of Cypriot law that allowed for the successful integration and synchronisation of the imported Greek institution into Cypriot law and its legal environment.

Η ελληνική διάταξη του αρ. 1400 ΑΚ αποτέλεσε το πρότυποτου κυπριακού νόμου περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμος του 1991 (ν. 232/1991) και ειδικότερα του άρ. 14 που ρυθμίζει τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων με βάση τη συνεισφορά τους. Η κινητικότητα του θεσμού της συνεισφοράς από το ελληνικό στο κυπριακό δίκαιο είναι μια περίπτωση μεταφύτευσης δικαίου. Στην παρούσα συγκριτική μελέτη παρουσιάζονται οι ομοιότητες και διαφορές ουσιαστικού δικαίου μεταξύ της ελληνικής και κυπριακής διάταξης και επιχειρείται η παρουσίαση των λόγων σύγκλισης και απόκλισης. Επιπλέον, εξηγείται η περίπτωση του κυπριακού καταπιστεύματος ως όριο αναζήτησης της συνεισφοράς στο κυπριακό δίκαιο. Στη συνέχεια παρουσιάζονται κλασσικές έννοιες του συγκριτικού δικαίου όπως η θεωρία της μετακίνησης δικαίου, τα κριτήρια δεκτικότητας και αποτελεσματικότητας καθώς και η θέση του οικογενειακού δικαίου και της ιστορίας δικαίου στο συγκριτικό δίκαιο, η σχέση θρησκείας και οικογένειας και η γλώσσα. Τέλος, επιχειρείται η αξιολόγηση των χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης μεταφύτευσης από συγκριτικής άποψης. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στα ποιοτικά στοιχεία του κυπριακού δικαίου που επέτρεψαν την επιτυχή ενσωμάτωση και συγχρονισμό του εισηγμένου ελληνικού θεσμού στο κυπριακό δίκαιο και νομικό περιβάλλον.