Επίδραση των ειδικών κίτρινων φίλτρων στην αυτοματοποιημένη στατική περιμετρία μαρτύρων, ασθενών με προπεριμετρικό γλαύκωμα και γλαυκωματικών ασθενών

Abstract

Purpose: The aim of the present study was to investigate the effect of two special yellow filters, Kiros 1 – 400 (KIROS) and Lumior 1 – 400 (LUMIOR), on visual fields (VF) in standard automated perimetry (SAP) and contrast sensitivity (CS), in healthy individuals, in patients with preperimetric glaucoma and in glaucoma patients. Essilor Class I, visible light transmittance (VLT ) yellow filters (43 % - 80 %) were used, (a) KIROS (VLT 75 %) and (b) LUMIOR (VLT 65 %).Materials and Methods: This study is a prospective comparative study involving 31 eyes of 31 normal individuals aged 32.14 (8.13) years (14 males and 17 females), 30 patients with preperimetric glaucoma 53.80 (16.64) years (25 males and 5 females) and 42 glaucoma patients 66.88 (9.43) years (21 males and 21 females). All normal individuals underwent a series of three visual field (VF) examinations (24-2, Swedish Interactive Threshold Algorithm (SITA) standard) with the Humphrey field analyzer (HFA II 740, Carl Zeiss Meditec, Jena, Germany) and three CS examinations with the PR chart (Precision Vision, Inc., Woodstock, IL).The initial VF examination was performed without the use of a filter (NF) and then the other two examinations using the yellow KIROS filter and the yellow-orange LUMIOR filter. Upon completion of the normal individuals study, the KIROS filter was selected over the LUMIOR filter for screening in patients with preperimetric glaucoma and glaucoma patients. The effect NF as well as both yellow filters on global VF indices was evaluated and compared, between MD, PSD, VFI and GHT on CS values. Results: In the normal individuals MD_NF was -0.59 dB, MD_KIROS was -0.56 dB (improved by 0.03 dB from MD_NF ) and MD_LUMIOR was -0.64 dB (reduced by 0,05 dB from MD_NF and by 0,08 dB from MD_KIROS). PSD_NF was 1.44 dB, PSD_KIROS 1.51 dB (reduced by 0,07 dB from PSD_NF) and PSD_LUMIOR was 1.53 dB (reduced by 0,09 dB from PSD_NF and reduced by 0,02 dB from PSD_KIROS). VFI_NF, VFI_KIROS and VFI_LUMIOR were 99%. The GHT variable showed no change, being « Within Normal Limits » either with or without the use of filters. The CS_NF value was 1.78, the CS_KIROS value was 1.81 (improved by 0.02 from CS_NF) and the CS_LUMIOR was 1.80 (improved by 0.02 from CS_NF and with the KIROS filter reduced by 0.01). In patients with Preperimetric Glaucoma MD_NF was -0.31 dB, MD_Kiros was -0.20 dB (improved by 0.11 dB). PSD_NF was 1.52 dB and PSD_Kiros 1.48 dB (improved by 0.04 dB). Concerning the variables VFI and GHT was similar and unchanged by the use of KIROS. The CS_NF was 1.66 and the CS_KIROS was 1.69 (improved by 0.03). In glaucoma patients the MD_NF was -2.15 dB and MD_KIROS -2.29 dB (reduced by - 0.15 dB). The PSD_NF was 2.31 dB and PSD_KIROS 2.45 dB (increased by 0.14 dB) . VFI_NF was 96.50 % and VFI_KIROS 97%. Changes in values categorization were observed in GHT. CS_NF were 1.52 (1.45/ 1.60) and CS_KIROS 1.55 (1.50/ 1.65) (improved by 0.03).From tests on the global indices of the VF, the following values were found, which did not present a statistically significant difference in any index. In the group of normal individuals the p-value for MD, PSD and VFI indices were p= 0.79, p= 0.22 and p= 0.53, respectively. In the group of patients with preperimetric glaucoma and with glaucoma the p-values for indices MD, PSD ,VFI και GHT were p= 0.42 & 0.39, p= 0.29 & 0.56, p= 0.42 & 0.53 and p= 0.71 & 0.66, respectively. In CS, in all groups (normal individuals and patients) a statistically significant difference was detected favouring KIROS, which is equivalent to less than one letter in the PR optotype. Conclusions: The use of yellow filters (category I : VLT 75% and 65%) didn’t affect the global VF indices and CS of normal individuals, patients with preperimetric glaucoma and glaucoma patients, while significant improves their CS. Further studies are needed to investigate the clinical significance of these findings.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει την επίδραση των δύο ειδικών κίτρινων φίλτρων, Kiros 1 – 400 (KIROS) και Lumior 1 – 400 (LUMIOR), στα οπτικά πεδία (VF) στην τυπική αυτοματοποιημένη περιμετρία (SAP) και στην ευαισθησία αντίθεσης (CS), σε υγιείς μάρτυρες, σε ασθενείς με προπεριμετρικό γλαύκωμα και σε γλαυκωματικούς ασθενείς. Χρησιμοποιήθηκαν τα κίτρινα φίλτρα Essilor Κατηγορίας I, διαπερατότητας ορατού φάσματος (VLT ) (43 % - 80 %), (α) KIROS (VLT 75 %) και (β) LUMIOR (VLT 65 %). Υλικά και Μέθοδοι: Αυτή η μελέτη ήταν μια προοπτική συγκριτική μελέτη 31 οφθαλμών 31 υγιών ατόμων ηλικίας 32.14 (8.13) ετών (14 άνδρες και 17 γυναίκες), 30 ασθενών με προπεριμετρικό γλαύκωμα 53.80 (16.64) ετών (25 άντρες και 5 γυναίκες) και 42 γλαυκωματικών ασθενών 66.88 (9.43) ετών ( 21 άντρες και 21 γυναίκες). Όλοι οι υγιείς συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μια σειρά από τρεις εξετάσεις VF (24-2, Swedish Interactive Thresholding Algorithm (SITA) Standard) με τον αναλυτή πεδίου Humphrey (HFA II 740, Carl Zeiss Meditec, Jena, Γερμανία) και CS με το οπτότυπο PR (Precision Vision, Inc., Woodstock, IL). Η πρώτη εξέταση πραγματοποιήθηκε χωρίς τη χρήση φίλτρου (NF) και στη συνέχεια οι άλλες δύο εξετάσεις με τη χρήση του κίτρινου φίλτρου KIROS και με το κίτρινο-πορτοκαλί φίλτρο LUMIOR. Με την ολοκλήρωση της μελέτης των υγιών μαρτύρων, επιλέχθηκε το φίλτρο KIROS έναντι του φίλτρου LUMIOR για τον έλεγχο σε ασθενείς με προπεριμετρικό γλαύκωμα και σε γλαυκωματικούς ασθενείς. Η επίδραση NF καθώς και των δύο κίτρινων φίλτρων αξιολογήθηκε και συγκρίθηκε ανάμεσα στους γενικούς δείκτες VF οι οποίοι ήταν το MD, PSD, VFI, GHT και των τιμών της CS. Αποτελέσματα: Στους υγιείς μάρτυρες το MD_NF ήταν -0.59 dB, το MD_KIROS -0.56 dB ( βελτιωμένο κατά 0.03 dB συγκριτικά με το MD_NF ) και το MD_LUMIOR ήταν -0.64 dB (μειωμένο κατά 0,05 dB σε σχέση με το MD_NF και κατά 0,08 dB από MD_KIROS). Το PSD_NF ήταν 1.44 dB, το PSD_KIROS 1.51 dB (μειωμένο κατά 0,07 dB από το PSD_NF) και το PSD_LUMIOR ήταν 1.53 dB (μειωμένο κατά 0,09 dB από το PSD_NF και ελαττωμένο κατά 0,02 dB από το PSD_KIROS). Το VFI_NF, το VFI_KIROS και το VFI_LUMIOR ήταν 99%. Η μεταβλητή GHT δεν παρουσίασε καμία αλλαγή, η οποία ήταν «Within Normal Limits », είτε με τη χρήση των φίλτρων είτε χωρίς αυτά. Το CS_NF ήταν 1.78, το CS_KIROS 1.81 (βελτιωμένο κατά 0.02 σε σύγκριση με το CS_NF) και το CS_LUMIOR 1.80 (βελτιωμένο κατά 0.02 από το CS_NF και μειωμένο κατά 0,01 από το CS_KIROS). Στους ασθενείς με προπεριμετρικό γλαύκωμα το MD_NF ήταν -0.31 dB, το MD_KIROS ήταν -0.20 dB ( βελτιωμένο κατά 0.11 dB). Το PSD_NF ήταν 1.52 dB και το PSD_ KIROS 1.48 dB (βελτιωμένο κατά 0.04 dB). Όσον αφορά τις τιμές VFI και GHT ήταν όμοιες και δεν τροποποιήθηκαν με τη χρήση του KIROS. Το CS_NF ήταν 1.66 και το CS_KIROS 1.69 (βελτιωμένο κατά 0.03). Στους ασθενείς με γλαύκωμα το MD_NF ήταν -2.15 dB και το MD_KIROS -2.29 dB (μειωμένο κατά -0.15 dB). Το PSD_NF ήταν 2.31 dB και το PSD_KIROS 2.45 dB (αυξημένο κατά 0.14 dB). Το VFI_NF ήταν 96.50 % και το VFI KIROS 97 %. Στις τιμές GHT παρατηρήθηκαν μεταβολές στην κατηγοριοποίηση των τιμών. Το CS_NF ήταν 1.52 και το CS_KIROS 1.55 (βελτιωμένο κατά 0.03). Από τον έλεγχο των γενικών δεικτών του οπτικού πεδίου βρέθηκαν οι παρακάτω τιμές, οι οποίες δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά σε κανέναν δείκτη. Στην ομάδα των υγιών μαρτύρων η τιμή p-value για τους δείκτες MD, PSD και VFI ήταν p= 0.79, p= 0.22 και p= 0.53, αντίστοιχα. Στην ομάδα των ασθενών με προπεριμετρικό γλαύκωμα και με γλαύκωμα οι τιμές p-value για τους δείκτες MD, PSD ,VFI και GHT ήταν p= 0.42 & 0.39, p= 0.29 & 0.56, p= 0.42 & 0.53 και p= 0.71 & 0.66, αντίστοιχα. Στο CS, σε όλες τις ομάδες (υγιείς και ασθενείς), εντοπίστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά (p < 0,01) υπέρ του φίλτρου KIROS, η οποία ισοδυναμεί με λιγότερο από ένα γράμμα στο διάγραμμα PR. Συμπεράσματα: Η χρήση κίτρινων φίλτρων (κατηγορία 1: VLT 75% και 65%) δεν επηρέασε τους γενικούς δείκτες VF και το CS των υγιών μαρτύρων, των ασθενών με προπεριμετρικό γλαύκωμα και των γλαυκωματικών ασθενών αλλά βελτιώνει σημαντικά την CS αυτών. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για τη διερεύνηση της κλινικής σημασίας αυτών των ευρημάτων.