Οι σύγχρονες διαδικασίες ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων και οι νέες στοχεύσεις του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων

Abstract

he subject matter of the PhD thesis is the relationship between the modern procedures of public procurement and the new objectives of the law of public procurement. In the first part of the dissertation, the author provides an introductory assessment of the traditional procurement procedures as they stand today. In addition, the author analyses the relation between such “classical” procurement procedures and the fundamental principles of the law of public procurement. In the second part of the dissertation, the author reviews the so-called “modern” public procurement procedures, namely competitive dialogue, the competitive procedure with negotiation, the innovation partnership, the frame agreement and the dynamic purchasing system. These procedures have either resulted from or have been promoted by the 2014 EU Directives on public procurement. The said procedures are thoroughly examined from a theoretical and comparative perspective and also in light of the relevant case law, both European and domestic. The third part of the dissertation focuses on the new objectives of the law of public procurement with an emphasis on their implications for the fundamental principles of the law of public procurement. Efficiency, effectiveness, value, professionalization and flexibility in public procurement are the most salient features of the new legal landscape of public procurement which are extensively examined in this dissertation.

Αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι η σχέση ανάμεσα στις σύγχρονες διαδικασίες δημοσίων συμβάσεων και στους νέους στόχους του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων. Στο πρώτο μέρος της διατριβής, ο συγγραφέας παρουσιάζει μια εισαγωγική αξιολόγηση των παραδοσιακών διαδικασιών ανάθεσης, όπως αυτές ισχύουν σήμερα. Επιπλέον, αναλύει τη σχέση ανάμεσα σε αυτές τις «κλασικές» διαδικασίες ανάθεσης και στις θεμελιώδεις αρχές του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων. Στο δεύτερο μέρος της διατριβής, ο συγγραφέας εξετάζει τις λεγόμενες «σύγχρονες» διαδικασίες δημοσίων συμβάσεων, δηλαδή τον ανταγωνιστικό διάλογο, τη διαδικασία με διαπραγμάτευση, τη σύμπραξη καινοτομίας, τη συμφωνία-πλαίσιο και το δυναμικό σύστημα αγορών. Οι διαδικασίες αυτές είτε προέκυψαν είτε προωθήθηκαν από τις Οδηγίες της ΕΕ του 2014 για τις δημόσιες συμβάσεις. Αναλύονται σε βάθος τόσο από θεωρητική και συγκριτική σκοπιά όσο και υπό το πρίσμα της σχετικής νομολογίας, ευρωπαϊκής και εθνικής. Το τρίτο μέρος της διατριβής επικεντρώνεται στους νέους στόχους του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων, με έμφαση στις επιπτώσεις τους στις θεμελιώδεις αρχές του. Η αποδοτικότητα, η αποτελεσματικότητα, η αξία, η επαγγελματοποίηση και η ευελιξία στις δημόσιες συμβάσεις αποτελούν τα κυριότερα χαρακτηριστικά του νέου νομικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων, τα οποία αναλύονται εκτενώς στη διατριβή.