Εμπειρία επικοινωνίας νοσηλευτών ΜΕΘ παίδων και ενηλικων με ασθενείς και συγγενείς

Abstract

COMMUNICATION EXPERIENCE OF CHILDREN'S AND ADULTS' INTENSIVE CARE UNITS (ICU) NURSES WITH PATIENTS AND RELATIVES Introduction: Intensive Care Units(ICU)is a special work environment due to the complex equipment, specialized health professionals and hospitalized patients in critical condition, which additionally requires effective communication with patients and relatives. Purpose: of this study was to explore factors associated with ICU nurses' communication experience with patients and relatives. Method and Material: The sample of the study included 285 nurses working in adult and pediatric ICUs. Data collection was performed by the method of the interview using the scales "TIPI (Ten-Item Personality Inventory)" and the “Communication Experience of ICU nurses with patients and relatives”(CEIU).Results: Nurses strongly agree (median≥3) with the subscales "Familiarity with non-verbal communication", "Empathy", "Αctive listening" and "Expertise". In contrast, a lower degree of agreement (median <3) was reported on the subscales "Reluctance to communicate", "Intensive visiting", "Aggressive behavior of relatives towards nurses" and "Negative communication experiences". After multiple regression, personality of ‘Agreeableness’ in adult ICU nurses and personality of ‘Openness to experiences ’in pediatric ICU nurses affected the subscale “Reluctance to Communicate” (β=-0.19, p=0.001 and β=-0.10, p=0.050, respectively). ‘Familiarity with non-verbal communication’ was affected by marital status (β=0.12, p=0.020) and “Agreeableness” (β=0.09, p=0.002) in adult ICU nurses, and by “Emotional Stability” (β=0.07, p=0.024) in pediatric ICU nurses. The subscale “Aggressive behavior of relatives towards nurses” was influenced by the factor: “quality of provided services” in the adult ICU (β=-0.06, p=0.010). Τhe subscale “Intensive visiting” was affected by marital status in pediatric ICU nurses (β=-0.19, p=0.003). The subscale “Empathy” was affected by the factor: “frequency of use of non-verbal communication” in adult ICU nurses (β=0.19, p=0.003). The subscale “Αctive listening” was affected by "Extraversion" in pediatric ICU nurses (β=-0.10, p=0.001). “Negative communication experiences” was affected by the factor “desire to move” in adult ICU nurses (β=0.23, p=0.022) and family status (β=-0.32, p=0.002) and "Agreeableness" (β=-0.14, p=0.040) in pediatric ICU nurses. The subscale “Expertise” was influenced by the factors of choosing to work in an ICU (β=0.14, p=0.004) and “Use of non-verbal communication” (β=0.17, p=0.001) in adult ICU nurses. Conclusion: The personality of pediatric and adult ICU nurses was associated with Communication Experience (CEIU) with patients and relatives. Key-words: ICU nurses, communication experience, personality, TIPI

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (ΜΕΘ) ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΜΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ Εισαγωγή: Η ΜΕΘ αποτελεί ιδιαίτερο περιβάλλον εργασίας λόγω του περίπλοκου εξοπλισμού, των εξειδικευμένων επαγγελματιών υγείας και των νοσηλευόμενων ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση, το οποίο απαιτεί αποτελεσματική επικοινωνία με ασθενείς και συγγενείς. Σκοπός: της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των παραγόντων που συσχετίζονται με την εμπειρία επικοινωνίας των νοσηλευτών ΜΕΘ («ΕΕΝ-ΜΕΘ») με ασθενείς και συγγενείς. Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης περιλάμβανε 285 νοσηλευτές που εργάζονταν σε ΜΕΘ ενηλίκων και παίδων. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της συνέντευξης χρησιμοποιώντας την κλίμακα «TIPI (Ten-ItemPersonalityInventory)» και την «Εμπειρία Επικοινωνίας Νοσηλευτών ΜΕΘ με ασθενείς και συγγενείς («ΕΕΝ-ΜΕΘ»)». Αποτελέσματα: Οι νοσηλευτές συμφωνούν κατά «πολύ» (διάμεσος≥3) με τις υποκλίμακες «Εξοικείωση με τη μη λεκτική επικοινωνία», «Ενσυναίσθηση», «Ενεργητική ακρόαση» και «Τεχνογνωσία». Αντίθετα, χαμηλότερος βαθμός συμφωνίας (διάμεσος <3) αναφέρθηκε στις υποκλίμακες «Απροθυμία επικοινωνίας», «Επισκεπτήριο με ένταση», «Επιθετική συμπεριφορά συγγενών προς νοσηλευτές» και «Αρνητικές επικοινωνιακές εμπειρίες». Μετά από πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση, η προσωπικότητα «Συμφιλιωτικότητα» σε νοσηλευτές ΜΕΘ ενηλίκων και η προσωπικότητα «Δεκτικότητα στην Εμπειρία» σε νοσηλευτές ΜΕΘ παίδων επηρεάζουν την υποκλίμακα «Απροθυμία επικοινωνίας» (β=-0,19, p=0,001 και β=-0,10, p= 0,050, αντίστοιχα). Η «Εξοικείωση με τη μη λεκτική επικοινωνία» επηρεάστηκε από την οικογενειακή κατάσταση (β=0,12, p=0,020) και τη «Συμφιλιωτικότητα» (β=0,09, p=0,002) σε νοσηλευτές ΜΕΘ ενηλίκων και από τη «Συναισθηματική σταθερότητα» (β=0,07, p=0,024) σε νοσηλευτές ΜΕΘ παίδων. Η υποκλίμακα «Επιθετική συμπεριφορά συγγενών προς νοσηλευτές» επηρεάζεται από τον παράγοντα «ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών» στη ΜΕΘ ενηλίκων (β=-0,06, p=0,010). Η υποκλίμακα «Επισκεπτήριο με ένταση» επηρεάστηκε από την οικογενειακή κατάσταση σε νοσηλευτές ΜΕΘ παίδων (β=-0,19, p=0,003). Η υποκλίμακα «Ενσυναίσθηση» επηρεάζεται από τον παράγοντα της συχνότητας χρήσης της μη λεκτικής επικοινωνίας σε νοσηλευτές ΜΕΘ ενηλίκων (β=0,19, p=0,003). Η υποκλίμακα «Ενεργητική ακρόαση» επηρεάστηκε από την «Εξωστρέφεια» σε νοσηλευτές ΜΕΘ παίδων (β=-0,10, p=0,001). Οι «αρνητικές επικοινωνιακές εμπειρίες» επηρεάστηκαν από τον παράγοντα «επιθυμία μετακίνησης» σε νοσηλευτές ΜΕΘ ενηλίκων (β=0,23, p=0,022) και την οικογενειακή κατάσταση (β=-0,32, p=0,002) και την «Συμφιλιωτικότητα» (β=-0,14, p=0,040) σε νοσηλευτές ΜΕΘ παίδων. Η υποκλίμακα «Τεχνογνωσία» επηρεάζεται από τους παράγοντες «επιλογή εργασίας σε ΜΕΘ» (β=0,14, p=0,004) και «Χρήση μη λεκτικής επικοινωνίας» (β=0,17, p=0,001) σε νοσηλευτές ΜΕΘ ενηλίκων. Συμπεράσματα: Η προσωπικότητα των νοσηλευτών ΜΕΘ ενηλίκων και παίδων συσχετίστηκε με την Εμπειρία Επικοινωνίας («ΕΕΝ-ΜΕΘ») με ασθενείς και συγγενείς. Λέξεις-κλειδιά: Νοσηλευτές ΜΕΘ, επικοινωνιακή εμπειρία, προσωπικότητα, TIPI