Mišótika Cappadocian in contact: the consequences of linguistic change on the variety’s vowel system

Abstract

The present research investigates the vowel system of contemporary Mišótika, which is a variety of Cappadocian Greek. It is an acoustic analysis of vowels based on recordings of 30 native speakers (male and female) who live in three different (i.e., according to their community structure) Cappadocian communities in Greece. The study aims to present the linguistic changes that the vowel system of Mišótika has undergone since the forced migration of the Cappadocians under the population exchange between Greece and Turkey in 1923-24, due to dialect contact and negative language attitudes of the locals against Cappadocian newcomers. A second goal is to analyze the distribution of the vowels in the vowel space and indicate how the vowel system diverges from the older system attested a century ago, taking into account the impact of the different contact conditions in each community as well as gender. The findings of the research bring to light new data on the vowel system of one of the surviving dialects of Cappadocian Greek. Before the population exchange, the vowel system was identical with the Turkish, consisting of the five inherited Greek vowels [a, e, i, o, u] and the three Turkish vowels [y, œ, ɯ]. The study indicates that the current vowel systems of the speakers from three Cappadocian communities in Greece diverge significantly from the older system. More specifically, due to contact with Standard Modern Greek and local varieties, the Turkish vowels are in different stages of reduction and possible loss in the speech of 2nd generation speakers. Remarkably, the analysis of the speech of three Cappadocian communities provides evidence for the existence of a previously unrecorded vowel [æ], which has appeared in the vowel system of Mišótika in words of both Greek and Turkish origin. Furthermore, there is evidence that there are differences between the three Cappadocian speech communities, where community structure (homogeneous vs. mixed) and gender roles seem to be significant sociolinguistic parameters influencing the distribution of the vowels in the vowel spectrum. The analysis shows that the current vowel system of the inhabitants of the three different villages diverges from the older one described a century ago. Moreover, there are significant differences between the three Cappadocian communities, which are the result of dialect contact under different sociolinguistic conditions. At the same time, gender also seems to be a significant sociolinguistic parameter, as male speakers are one step ahead in the process of linguistic change in comparison with the women. The current thesis sheds light on the dynamics of language variation and change in contact situations. It is the first to focus on the contact of a Cappadocian variety with varieties of Greek in Greece instead of contact with Turkish in Asia Minor, and finally it is an important contribution to the documentation of one of the last the Cappadocian dialects as it relied on recordings of spontaneous speech.

Η παρούσα έρευνα εξετάζει το φωνηεντικό σύστημα των Μιστιώτικων στις μέρες μας, που αποτελούν γλωσσική ποικιλία της Καππαδοκικής διαλέκτου. Πρόκειται για μια ακουστική ανάλυση των φωνηέντων, βασισμένη σε ηχογραφήσεις 30 φυσικών ομιλητών (ανδρών και γυναικών), οι οποίοι διαμένουν σε τρεις διαφορετικές —ως προς τη δομή της κοινότητάς τους— Καππαδοκικές κοινότητες στην Ελλάδα. Στόχος της μελέτης είναι να καταγράψει τις γλωσσικές αλλαγές που έχει υποστεί το φωνηεντικό σύστημα των Μιστιώτικων μετά την αναγκαστική μετανάστευση των Καππαδοκών στην Ελλάδα στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1923-24, αλλαγές που οφείλονται τόσο στην επαφή διαλέκτων όσο και στις αρνητικές γλωσσικές στάσεις των τοπικών πληθυσμών έναντι των Καππαδοκών προσφύγων. Ένας δεύτερος στόχος είναι η ανάλυση της κατανομής των φωνηέντων στον φωνηεντικό χώρο και η ανάδειξη της απόκλισης του σύγχρονου φωνηεντικού συστήματος από το παλαιότερο, που έχει καταγραφθεί πριν από έναν αιώνα, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο των διαφορετικών συνθηκών επαφής σε κάθε κοινότητα καθώς και την επίδραση του φύλου. Τα ευρήματα της έρευνας αποκαλύπτουν νέα δεδομένα για το φωνηεντικό σύστημα μιας από τις σωζόμενες διαλέκτους της Καππαδοκικής Ελληνικής. Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών, το φωνηεντικό σύστημα των Μιστιώτικων ταυτιζόταν με εκείνο της τουρκικής, περιλαμβάνοντας πέντε ελληνικά φωνήεντα [a, e, i, o, u] καθώς και τρία τουρκικά [y, œ, ɯ]. Η μελέτη καταδεικνύει ότι τα σύγχρονα φωνηεντικά συστήματα των ομιλητών από τις τρεις Καππαδοκικές κοινότητες αποκλίνουν σημαντικά από το παλαιότερο σύστημα. Συγκεκριμένα, εξαιτίας της επαφής με την Κοινή Νέα Ελληνική και τις τοπικές διαλέκτους, τα τουρκικά φωνήεντα βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξάλειψης ή/και ενδεχόμενης απώλειας στην ομιλία της δεύτερης γενιάς φυσικών ομιλητών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο εντοπισμός, μέσα από την ανάλυση της ομιλίας, ενός νέου μη καταγεγραμμένου φωνήεντος [æ], το οποίο έχει ενταχθεί στο φωνηεντικό σύστημα των Μιστιώτικων, και εμφανίζεται σε λέξεις τόσο ελληνικής όσο και τουρκικής προέλευσης. Επιπλέον, προκύπτουν ενδείξεις διαφοροποίησης μεταξύ των τριών Καππαδοκικών κοινοτήτων, όπου η δομή της κοινότητας (ομοιογενής έναντι μεικτής) και οι κοινωνικοί ρόλοι του φύλου αναδεικνύονται ως σημαντικές κοινωνιογλωσσολογικές παράμετροι που επηρεάζουν την κατανομή των φωνηέντων στον φωνηεντικό χώρο. Η ανάλυση καταδεικνύει ότι το παρόν φωνηεντικό σύστημα των κατοίκων των τριών χωριών διαφοροποιείται αισθητά από εκείνο που περιγράφηκε έναν αιώνα πριν. Επιπροσθέτως, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών κοινοτήτων, οι οποίες αποτελούν απότοκο της γλωσσικής επαφής υπό διαφορετικές κοινωνιογλωσσολογικές συνθήκες. Παράλληλα, το φύλο δείχνει να αποτελεί έναν ακόμα καθοριστικό παράγοντα, καθώς οι άνδρες ομιλητές φαίνεται να βρίσκονται πιο μπροστά ως προς τη διαδικασία γλωσσικής αλλαγής σε σύγκριση με τις γυναίκες. Η παρούσα διατριβή φωτίζει τη δυναμική της γλωσσικής ποικιλίας και της γλωσσικής αλλαγής σε καταστάσεις γλωσσικής επαφής. Αποτελεί την πρώτη μελέτη που εστιάζει στην επαφή μιας Καππαδοκικής ποικιλίας με ποικιλίες της Ελληνικής στην Ελλάδα, αντί για την παραδοσιακή εστίαση στην επαφή με την Τουρκική στη Μικρά Ασία, και συνιστά σημαντική συμβολή στην τεκμηρίωση μιας από τις τελευταίες ζωντανές Καππαδοκικές διαλέκτους, βασισμένη σε ηχογραφήσεις αυθόρμητου λόγου.