Το δικαίωμα στη λήθη ως έκφανση της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας

Abstract

The object of this thesis is to examine the existence of a constitutional right to be forgotten and, if the answer is in the affirmative, the relationship of this right to other constitutional rights. The thesis consists of an introduction and six chapters. The introduction defines the object of the thesis, describes the basic functions of the Internet, gives a definition of the right to be forgotten and examines the technical implementation of oblivion on the Internet. The first chapter of the thesis analyses the most important case law of the CJEU, the ECtHR and supreme national courts on the question of the existence of a right to be forgotten. The second chapter analyses the constitutional foundation of the right to be forgotten, while the third chapter develops the issue of the conflict between the right to be forgotten and other constitutional rights. The fourth chapter is devoted to the right to erasure in the General Data Protection Regulation. The fifth chapter deals with the relationship between the right to be forgotten and artificial intelligence, while the sixth chapter analyses the matter of forgetting in the case of cancer patients. At the end, the conclusions of the thesis are summarized and an epilogue on the right to be forgotten follows.

Αντικείμενο της διατριβής αποτελεί η εξέταση της ύπαρξης ενός συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στη λήθη και, σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, της σχέσης του δικαιώματος αυτού με άλλα συνταγματικά δικαιώματα. Η διατριβή περιλαμβάνει μία εισαγωγή και έξι κεφάλαια. Στην εισαγωγή οριοθετείται το αντικείμενο της διατριβής, περιγράφονται οι βασικές λειτουργίες του διαδικτύου, δίνεται ο ορισμός του δικαιώματος στη λήθη και εξετάζεται η τεχνική υλοποίηση της λήθης στο διαδίκτυο. Το πρώτο κεφάλαιο της διατριβής αναλύει τη σημαντικότερη νομολογία του ΔΕΕ και του ΕΔΔΑ καθώς και ανωτάτων εθνικών δικαστηρίων ως προς το ζήτημα της ύπαρξης ενός δικαιώματος στη λήθη. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται το συνταγματικό θεμέλιο του δικαιώματος στη λήθη, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο αναπτύσσεται το ζήτημα της σύγκρουσης του δικαιώματος στη λήθη με άλλα συνταγματικά δικαιώματα. Το τέταρτο κεφάλαιο αφιερώνεται στο δικαίωμα διαγραφής στο Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων. Το πέμπτο κεφάλαιο αφορά στη σχέση του δικαιώματος στη λήθη με την τεχνητή νοημοσύνη, ενώ το έκτο κεφάλαιο αναλύει την προβληματική της λήθης στην περίπτωση των καρκινοπαθών. Στο τέλος, συνοψίζονται τα συμπεράσματα της διατριβής και ακολουθούν επιλογικές παρατηρήσεις για το δικαίωμα στη λήθη.