Προοπτική εκτίμηση του αντίκτυπου της HPV λοίμωξης στην ψυχολογική ευεξία, τη σεξουαλική λειτουργία και την ικανοποίηση από τη ζωή των γυναικών

Abstract

The main purposes of the present study was to assess the quality of life (QoL)and sexual function of women during the first period after HPV diagnosis, examine the moderating impact of psychological distress on the relationship between a) HPV related psychosocial burden and QoL and b) HPV related psychosocial burden and sexual function and assess predictors affecting the changes in quality of life (QoL) and sexual function of recently diagnosed HPV-infected women over a 6-month observation period (T1-T2). Methods: One hundred fifty-one women completed twice over an observation period of 6months the HPV Impact Profile (HIP) tool to assess HPV related psychosocial burden, the Female Sexual Function Index (FSFI) to assess sexual function, the General HealthQuestionnaire-28 (GHQ-28) to evaluate psychological distress and the Life Satisfaction Index(LSI) to estimate QoL. Regression models were constructed to examine the effect of psychological distress on the relationship between HPV related psychosocial burden and QoL and HPV related psychosocial burden and sexual function and assess the effect of predictors on the changes in quality of life (QoL) and sexual function. Results: Higher HPV related psychosocial burden predicted lower QoL on average (-2.9%[90%CrI: -5.3%; -0.5]) and worse sexual function on average (-3.6% [-6.0, -1.2]), whilst psychological distress predicted lower QoL on average (-15.1% [90%CrI: -19.3%; -10.7%]). QoL significantly improved at T2 by 5.0% (3.3; 6.5) on average (p<0.001) from 50.2 (47.9;52.9) at T1. Better FSFI at T1 was associated with higher 2.4% (0.4; 4.4), p=0.033] and general psychological distress at T1 was associated with lower [-13.3% (-16.9; -9.2), p<0.001]LSI on average. Married [9.0% (3.3; 14.5), p=0.002] and women <30 years [8.8% (14.6; 2.5), p=0.008] had significantly better LSI on average compared to single and women >40 years respectively. Higher HIP at T1 was associated with significantly worse FSFI on average [- 4.9% (-7.7; -2.0), p=0.001]. Women >40 years had significantly worse FSFI on average compared to women <30 years [-14.1% (-21.1; -6.8), p<0.001]. Conclusions: Higher HPV related psychosocial burden in women during the first period after diagnosis is associated with lower OoL as well as worse sexual function. Psychological distress predicts life dissatisfaction in HPV infected women over and above HPV related psychosocial burden. HPV related psychosocial burden. QoL improves, but sexual dysfunction remains unaltered over a 6-month observation period in HPV-infected women. Additional tools may be required to assess underlying constructs affecting sexual function in HPV infected women and improving sexual function may require specific counseling and/or interventions. Single and women >40 years should be the primary target for interventions aiming to improve QoL and/or sexual dysfunction.

Οι σκοποί της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει την ποιότητα ζωής (QoL)και τη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών κατά την πρώτη περίοδο μετά τη διάγνωση του HPV, να εξετάσει τη ρυθμιστική επίδραση της ψυχολογικής δυσφορίας στη σχέση μεταξύ α)σχετιζόμενης με τον HPV ψυχοκοινωνικό φορτίο και QoL και β) σχετιζόμενης με τον HPV ψυχοκοινωνικό φορτίο και σεξουαλική λειτουργία και να αξιολογήσει προγνωστικούς παραγόντων που επηρεάζουν τις αλλαγές στην ποιότητα ζωής γυναικών. Μεθοδολογία: Εκατόν πενήντα μία γυναίκες συμπλήρωσαν δύο φορές σε μια περίοδο παρατήρησης 6 μηνών τα εργαλεία HPV Impact Profile (HIP) για την αξιολόγηση της ψυχοκοινωνικής επιβάρυνσης που σχετίζεται με τον HPV, τον Δείκτη Γυναικείας Σεξουαλικής Λειτουργίας (FSFI) για την αξιολόγηση της σεξουαλικής λειτουργίας, το Ερωτηματολόγιο Γενικής Υγείας-28 (GHQ-28) για την εκτίμηση της ψυχολογικής δυσφορίας (GHQ-28) και το Εργαλείο Ικανοποίησης από τη Ζωή. Μοντέλα παλινδρόμησης εξέτασαν την επίδραση της ψυχολογικής δυσφορίας στη σχέση μεταξύ της ψυχοκοινωνικής επιβάρυνσης που σχετίζεται με τον HPV και της ψυχοκοινωνικής επιβάρυνσης και της σεξουαλικής λειτουργίας που σχετίζεται με την ποιότητα ζωής και τον HPV και αξιολόγησαν την επίδραση των προγνωστικών παραγόντων στις αλλαγές στην ποιότητα ζωής (QoL) και τη σεξουαλική λειτουργία. Αποτελέσματα: Η υψηλότερη ψυχοκοινωνική επιβάρυνση που σχετίζεται με τον HPV σχετίστηκε με χαμηλότερη ποιότητα ζωής κατά μέσο όρο (-2,9% [90%CrI: -5,3%; -0,5]) και χειρότερη σεξουαλική λειτουργία κατά μέσο όρο (-3,6% [-6,0, -1,2]), ενώ η ψυχολογική δυσφορία σχετίστηκε με χαμηλότερη ποιότητα ζωής κατά μέσο όρο (-15,1% [90,5%). Η ποιότητα ζωής βελτιώθηκε σημαντικά εντός 6 μηνών κατά 5,0% (3,3, 6,5) κατά μέσο όρο(p<0,001). Καλύτερο FSFI στο T1 συσχετίστηκε με υψηλότερο 2,4% (0,4; 4,4), p=0,033] και γενική ψυχολογική δυσφορία στο T1 συσχετίστηκε με χαμηλότερο [-13,3% (-16,9; -9,2), p<0,001] LSI κατά μέσο όρο. Οι έγγαμες [9,0% (3,3; 14,5), p=0,002] και οι γυναίκες <30ετών [8,8% (14,6; 2,5), p=0,008] είχαν σημαντικά καλύτερο LSI κατά μέσο όρο σε σύγκρισημε τις ανύπαντρες και τις γυναίκες >40 ετών αντίστοιχα. Το υψηλότερο HIP στο T1 συσχετίστηκε με σημαντικά χειρότερο FSFI κατά μέσο όρο [-4,9% (-7,7; -2,0), p=0,001]. Οι γυναίκες >40 ετών είχαν σημαντικά χειρότερο FSFI κατά μέσο όρο σε σύγκριση με γυναίκες<30 ετών [-14,1% (-21,1; -6,8), p<0,001]. Συμπεράσματα: Υψηλότερη ψυχοκοινωνική επιβάρυνση που σχετίζεται με τον HPV επιφέρει χαμηλότερη OoL καθώς και χειρότερη σεξουαλική λειτουργία. Η ψυχολογική δυσφορία προβλέπει δυσαρέσκεια από τη ζωή πέρα από την ψυχοκοινωνική επιβάρυνση που σχετίζεται με τον HPV. Η ποιότητα ζωής βελτιώνεται, αλλά η σεξουαλική δυσλειτουργία παραμένει αναλλοίωτη σε μια περίοδο παρατήρησης 6 μηνών. Ενδέχεται να απαιτούνται πρόσθετα εργαλεία για την αξιολόγηση των υποκείμενων διαστάσεων που επηρεάζουν τη σεξουαλική λειτουργία σε γυναίκες με λοίμωξη από HPV ενώ για τη βελτίωσή της ενδέχεται να απαιτούνται ειδικές συμβουλές ή/και παρεμβάσεις. Οι ανύπαντρες και οι γυναίκες >40ετών θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος για παρεμβάσεις που στοχεύουν στη βελτίωσητης ποιότητας ζωής ή/και της σεξουαλικής δυσλειτουργίας.