The European Unification Idea in Greece during the interwar period: the cases of Eleftherios Venizelos and Alexandros Papanastasiou

Abstract

Although a considerable number of previous studies have examined aspects of foreign and internal policies as well as the cultural subjects such as ‘Greekness’ (ellinikotita), the significance of the development of the European Unification idea in interwar Greece has remained largely unexplored. Therefore, by placing the development of European Unification Idea in Greece in the wider European environment, this dissertation attempts to show that it was a distinct component and constituent discourse of political thought, institutional proposals, cultural perceptions and significations regarding the definition and orientations of the Greek state and society closely entangled with Greek identity issues. Hence, this study seeks to investigate the interwar political, cultural and social embedment of the Greek orientation towards European Unification. However it does not only aim at the presentation of an static ‘event’ but mainly at the identification of the links of the interwar European venture, which was interpreted as product of the extended crisis, with the present political and ideological discussions about the new orientations that the EU may follow in the aftermath of the multilevel crisis of the 21st century.

Αν και ένας σημαντικός αριθμός προηγούμενων μελετών έχει εξετάσει πτυχές της Ελληνικής Μεσοπολεμικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής καθώς και ιδεολογικά - πολιτισμικά ζητήματα όπως η «Ελληνικότητα», η σημασία της ανάπτυξης της ιδέας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου δεν έχει προσεγγισθεί. Εντάσσοντας την ανάπτυξη της Ιδέας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στην Ελλάδα στο ευρύτερο ευρωπαϊκό της πλαίσιο, η παρούσα διατριβή επιχειρεί να δείξει ότι η Ιδέα, ούσα στενά συνυφασμένη με ζητήματα ταυτότητας, αποτελούσε διακριτή συνιστώσα και ουσιαστικό συστατικό στοιχείο της πολιτικής σκέψης, των θεσμικών προτάσεων, των πολιτισμικών αντιλήψεων και ερμηνειών σχετικά με τον ορισμό και τους προσανατολισμούς του Ελληνικού κράτους και της Ελληνικής κοινωνίας. Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη επιδιώκει να διερευνήσει όψεις του πολιτικού, ιδεολογικού, πολιτισμικού και κοινωνικού προσανατολισμού προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης κατά τον Μεσοπόλεμο. Ωστόσο, δεν αποσκοπεί μόνο στην παρουσίαση ενός στατικού «γεγονότος» αλλά κυρίως στον εντοπισμό των διασυνδέσεων και των δεσμών του μεσοπολεμικού ευρωπαϊκού εγχειρήματος, το οποίο ερμηνεύτηκε ως προϊόν της εκτεταμένης κρίσης, με τις σημερινές πολιτικές και ιδεολογικές συζητήσεις για τους νέους προσανατολισμούς που μπορεί να ακολουθήσει η ΕΕ μετά την πολύ-επίπεδη κρίση του 21ου αιώνα.