The job satisfaction- performance relationship: the role of leadership and organizational culture within sustainable businesses

Abstract

This thesis investigates the relationship between job satisfaction and performance in an alternative model. First, the relationship is investigated in its traditional form, by econometrically regressing industrial labour productivity growth and ICT intensity on individual job satisfaction survey data matched over three time periods for about 20 advanced European countries. Results showed that industrial labour productivity had a rather small but negative association with job satisfaction. This result could be attributed to stress factors and the form of production systems. A reconceptualization of performance measures to incorporate Corporate Sustainability Performance (SP) is suggested as a solution to this puzzling result. On the other hand, ICT intensity growth was positively correlated with job satisfaction, which could be attributed to the complementary role of technology in non-routine cognitive tasks and the effect of worker-friendly organizational changes that accompany the introduction of ICT at the workplace. Next, leaders of 8 best performing B Corporations in the US are interviewed on their perceptions of the concepts of productivity, growth, and their relationship to job quality. Results from this qualitative thematic analysis showed that performance and job quality are not only positively linked but are intertwined within successful sustainable businesses. Job quality is identified as a key input and output of both productivity and growth concepts of those companies. Their transformational leadership style and ethical and sustainability culture emerge as their high SP success factors. Finally, through an integrative literature review a conceptual model is proposed making two theoretical propositions: CSR-related employee empowerment and ethical & sustainability value congruence between employees and organization mediate the positive relationships between transformational leadership, job satisfaction and sustainability performance. This thesis makes novel contributions both methodologically across all studies but also conceptually through theory development, arguing for a cultural transformation towards ethical and sustainability corporate culture through leadership initiatives.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνά τη σχέση μεταξύ εργασιακής ικανοποίησης και παραγωγικότητας σε ένα εναλλακτικό μοντέλο. Πρώτον, η σχέση διερευνάται στην παραδοσιακή της μορφή, παλινδρομώντας οικονομετρικά την βιομηχανική παραγωγικότητα της εργασίας και την ένταση χρήσης των ΤΠΕ (ICT) ως προς την ατομική εργασιακή ικανοποίηση, χρησιμοποιώντας δεδομένα δευτερογενούς έρευνας τριών ετών για περίπου 20 προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η βιομηχανική παραγωγικότητα είχε μια σχετικά μικρή αλλά αρνητική σχέση με την εργασιακή ικανοποίηση. Αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να αποδοθεί σε παράγοντες ψυχολογικής πίεσης καθώς και στη σημερινή μορφή του συστήματος παραγωγής. Ως λύση σε αυτό το αινιγματικό αποτέλεσμα προτείνεται ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας της παραγωγικότητας, ώστε να περιλαμβάνει την απόδοση της εταιρείας ως προς την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητάς της, δηλαδή την απόδοσή βιωσιμότητάς της (Sustainability Performance -SP). Από την άλλη πλευρά, η αύξηση της έντασης χρήσης των ΤΠΕ συσχετίστηκε θετικά με την εργασιακή ικανοποίηση. Αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να αποδοθεί στον συμπληρωματικό ρόλο της τεχνολογίας σε μη συνηθισμένες γνωστικές εργασίες και στην επίδραση των φιλικών προς τους εργαζόμενους οργανωτικών αλλαγών που συνοδεύουν την εισαγωγή των ΤΠΕ στο χώρο εργασίας. Στη συνέχεια, οι έννοιες της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης και της σχέσης τους με την ποιότητα της εργασίας συζητούνται σε συνέντευξη με τους επικεφαλής 8 B Corporations με τις καλύτερες αποδόσεις βιωσιμότητας (SP) στις ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα αυτής της ποιοτικής θεματικής ανάλυσης έδειξαν ότι η παραγωγικότητα και η ποιότητα της εργασίας όχι μόνο συνδέονται θετικά αλλά είναι αλληλένδετα στις επιτυχημένες βιώσιμες επιχειρήσεις. Η επίτευξη ποιότητας εργασίας προσδιορίζεται ως βασική προϋπόθεση τόσο της παραγωγικότητας όσο και της ανάπτυξης αυτών των εταιρειών. Το μετασχηματιστικό στυλ ηγεσίας τους (transformational leadership) και η κουλτούρα ηθικής και βιωσιμότητας αναδεικνύονται ως οι παράγοντες με τους οποίους επιτυγχάνουν υψηλή απόδοση βιωσιμότητας (SP). Τέλος, μέσω μιας ολοκληρωμένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης προτείνεται ένα εννοιολογικό μοντέλο με δύο θεωρητικές προτάσεις που εξηγούν τις θετικές σχέσεις μεταξύ στυλ ηγεσίας, εργασιακής ικανοποίησης και απόδοσης βιωσιμότητας. Πρώτον, η ενθάρρυνση των εργαζομένων από την ηγεσία να εμπλακούν σε πρωτοβουλίες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ- CSR) και δεύτερον η συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και οργανισμού ως προς τις ηθικές τους αξίες και την επιδίωξη υψηλής απόδοσης βιωσιμότητας διαμεσολαβούν στις προαναφερθείσες θετικές σχέσεις του θεωρητικού μοντέλου. Αυτή η διατριβή κάνει νέες συνεισφορές τόσο μεθοδολογικά σε όλες τις μελέτες αλλά και εννοιολογικά μέσω της ανάπτυξης θεωρίας, υποστηρίζοντας μια πολιτισμική αλλαγή προς την ηθική και βιώσιμη εταιρική κουλτούρα μέσω πρωτοβουλιών που πηγάζουν από την ηγεσία της εταιρείας.