Συγκριτική μελέτη των ευρημάτων της ΜΤ με εκείνων της ΥΤ και της βρογχοσκόπησης σε παιδιά που πάσχουν από τραχειοβρογχομαλάκυνση

Abstract

Tracheomalacia is a narrowing of the tracheal lumen, which occurs when the trachea is abnormally weak and the anterior and posterior walls appose. It is a dynamic phenomenon that can affect a segment or the entire tracheal wall. A brassy or barking cough is the most common clinical characteristic. There are no established management algorithms for diagnosing tracheomalacia, and flexible bronchoscopy is frequently used. Radiological, non-invasive methods include computed tomography (CT) and magnetic resonance imaging (MRI). Based on our findings, an MRI scan should be the primary diagnostic tool for assessing tracheomalacia in children whose only symptom is a recurrent brassy or barking cough. However, a more comprehensive diagnostic approach should be used if a chronic wet cough and/or sputum suggests a chronic endobronchial infection. This should include a CT scan and flexible bronchoscopy, as an MRI scan cannot detect the high likelihood of coexisting lower respiratory tract pathology. The lack of a gold standard and standardized diagnostic criteria are major obstacles in accurately assessing diagnostic methods for tracheomalacia in children. However, MRI scans provide an attractive option due to their advantages and superior performance.

Η τραχειομαλάκυνση αποτελεί μορφή στένωσης του αυλού της τραχείας, η οποία συμβαίνει όταν η τραχεία είναι ασυνήθιστα αδύναμη, έτσι ώστε τα πρόσθια και οπίσθια τοιχώματα να έρχονται σε επαφή. Είναι ένα δυναμικό φαινόμενο που μπορεί να επηρεάσει ένα τμήμα ή ολόκληρο το τοίχωμα της τραχείας. Ο μεταλλικός ή υλακώδης βήχας είναι το πιο κοινό κλινικό χαρακτηριστικό. Δεν υπάρχουν καθιερωμένοι αλγόριθμοι διαχείρισης για τη διάγνωση της τραχειομαλάκυνσης και η ευέλικτη βρογχοσκόπηση χρησιμοποιείται συχνά ως μέθοδος εκλογής, αν και αποτελεί επεμβατικό τρόπο διάγνωσης. Οι ακτινολογικές, μη επεμβατικές μέθοδοι περιλαμβάνουν την υπολογιστική τομογραφία (CT) και την μαγνητική τομογραφία (MRI). Βάσει των αποτελεσμάτων μας, η μαγνητική τομογραφία θα πρέπει να είναι το πρωταρχικό διαγνωστικό εργαλείο για την αξιολόγηση της τραχειομαλάκυνσης σε παιδιά των οποίων το μόνο σύμπτωμα είναι ένας επαναλαμβανόμενος μεταλλικός ή υλακώδης βήχας. Ωστόσο, μια πιο ολοκληρωμένη διαγνωστική προσέγγιση θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εάν συνυπάρχει χρόνιος υγρός βήχας ή/ και πτύελα που υποδηλώνουν χρόνια ενδοβρογχική λοίμωξη. Αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει την αξονική τομογραφία καθώς και την εύκαμπτη βρογχοσκόπηση, καθώς η μαγνητική τομογραφία δεν μπορεί να ανιχνεύσει την υψηλή πιθανότητα συνυπάρχουσας παθολογίας του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Η έλλειψη μεθόδου εκλογής για την διάγνωση καθώς και τυποποιημένων διαγνωστικών κριτηρίων είναι σημαντικά εμπόδια στην αξιολόγηση των διαγνωστικών μεθόδων για την διάγνωση της τραχειομαλάκυνσης στα παιδιά. Ωστόσο, η μαγνητική τομογραφία προσφέρεται ως μια ελκυστική επιλογή, λόγω των πλεονεκτημάτων και της ανώτερης απόδοσής της.