Η συλλογή αποδεικτικών μέσων σε ποινικές υποθέσεις στο πλαίσιο της ΕΕ και η δικαστική αξιοποίηση αυτών στην ευρωπαϊκή και εθνική τους διάσταση

Abstract

The present thesis examines the collection of criminal evidence in the context of judicial cooperation between EU countries and its subsequent use in court proceedings. In particular, it examines the provisions of the Directive on the European Investigation Order and the Regulation on the European Public Prosecutor's Office, insofar as they concern the gathering of evidence. It also focuses on the transposition of the said EU legislation into Greek law. In parallel, the judicial use of criminal evidence that originate from another member-state is the subject of study and analysis. Moreover, the case law of the ECHR and the ECJ on the gathering of criminal evidence through judicial cooperation is compiled and analyzed. The advantages and disadvantages of current EU and domestic legislation are highlighted, and corrective measures are proposed to be taken by the legislative and the judiciary.

Η παρούσα διατριβή εξετάζει τη συλλογή ποινικών αποδείξεων στο πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Ένωσης καθώς και τη μετέπειτα δικαστική αξιοποίησή τους. Ιδίως μελετά τις προβλέψεις της Οδηγίας για την Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας και του Κανονισμού για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, κατά το σκέλος που αυτός αφορά στη συγκέντρωση αποδείξεων. Επίσης, εστιάζει στη μεταφορά των εν λόγω ενωσιακών κειμένων στην ελληνική νομοθεσία. Παράλληλα, η δικαστική αξιοποίηση των ποινικών αποδείξεων που προέρχονται από έτερο κράτος-μέλος αποτελεί αντικείμενο μελέτης και επεξεργασίας. Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της διατριβής, συγκεντρώνεται και αναλύεται η κρίσιμη νομολογία του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ για τη δικαστική συνδρομή στην ποινική απόδειξη. Αναδεικνύονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των σύγχρονων ενωσιακών και ημεδαπών νομοθετημάτων και προτείνονται διορθωτικές παρεμβάσεις τόσο σε νομοθετικό όσο και σε νομολογιακό επίπεδο.