Μελέτη υλοποίησης κβαντικών υπολογιστικών συστημάτων

Abstract

In the present thesis, a set of alternative ways of representing quantum information has been studied to lead to more efficient implementation schemes for quantum computers. The two approaches studied were two. The first one was based on nearest-neighbor grids, which can execute quantum computation by applying only one kind of pulse in each computational step. This alternative scheme uses the mechanism of quantum teleportation to arrange the qubits in the desired arrangement needed for computation. The fact that only one kind of pulse is applied in each step can lead to decreased coherent noise due to minimum cross-talk between neighboring qubits. Consequently, if a physical architecture supports efficient mechanisms for performing teleportations or SWAP gates, the proposed methodology can lead to a substantial decrease in the accumulated noise. In the second technique, the higher energy levels of a transmon-based qubit were used in order to encode quantum information. Based on theoretical proofs and experiments conducted on the quantum processors of the IBM Quantum Platform, it was demonstrated that logical entanglement could be performed using the degrees of freedom of a single quantum system. This can reduce the required number of two-qubit gates, which is the main source of noise in modern quantum processors.

Στην παρούσα διατριβή μελετήθηκε η δυνατότητα υλοποίησης συστημάτων κβαντικού υπολογισμού που βασίζονται σε εναλλακτικούς τύπους απεικόνισης κβαντικής πληροφορίας. Μελετήθηκαν δύο κύριες τεχνικές. Η πρώτη βασίστηκε σε αρχιτεκτονική πλέγματος άμεσης γειτνίασης, στην οποία προτάθηκε μηχανισμός εκτέλεσης κβαντικού υπολογισμού με τη χρήση ενός μόνο παλμού σε κάθε υπολογιστικό βήμα. Η εναλλακτική απεικόνιση βασίστηκε στη διαδικασία της τηλεμεταφοράς για την επίτευξη της επιθυμητής διάταξης των κβαντικών μπιτ. Το γεγονός ότι μόνο ένας παλμός εφαρμόζεται σε κάθε βήμα, μπορεί να μειώσει το λάθος που οφείλεται σε αλληλεπιδράσεις κβαντικών μπιτ λόγω διάχυσης του σήματος. Συνεπώς, αν μία υλοποίηση υποστηρίζει αποτελεσματικές πράξεις κβαντικής τηλεμεταφοράς, η μεθοδολογία μπορεί να οδηγήσει σε αρκετά σημαντική μείωση του συνολικού θορύβου. Στη δεύτερη τεχνική, χρησιμοποιήθηκαν τα ανώτερα ενεργειακά επίπεδα ενός κβαντικού μπιτ τύπου τρανσμόν (transmon) για την αποθήκευση κβαντικής πληροφορίας. Μέσω θεωρητικής απόδειξης και πειραμάτων που εκτελέστηκαν στους κβαντικούς επεξεργαστές της IBM Quantum Platform αποδείχθηκε ότι μπορεί να επιτευχθεί διεμπλοκή σε λογικό επίπεδο χρησιμοποιώντας τους βαθμούς ελευθερίας ενός μόνο συστήματος. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των αναγκαίων παλμών σύζευξης, που είναι η κύρια πηγή θορύβου στους σύγχρονους κβαντικούς επεξεργαστές.