Μελέτη παραγόντων μυϊκού μεταβολισμού στους κιρρωτικούς ασθενείς

Abstract

Frailty and sarcopenia are two major clinical entities that are frequently the result of different parameters and they do frequently overlap. For patients who are frail or sarcopenic, it is difficult to manage stressful stimuli that are usually associated with organic, psychological, socio-economical causes and as a result they cannot manage up their daily routine activities. Ethnicity, low income, social distancing, chronic and underlying diseases, as well as environmental factors constitute the substrate for the manifestation and progression of these clinical syndromes. The prevalence of these two conditions is increasing with age. It has been reported in the literature that they are associated with an increased risk of adverse health effects, such as loss of autonomy, functional disability, frequent falls, poor quality of life, institutionalization, multiple hospitalizations and death. Cirrhotic patients are characterized as frail or sarcopenic leading to a poor prognosis with increased rates of morbidity and mortality. Further studies are needed to clarify the relationship between cirrhosis and frailty/sarcopenia in order to identify the high risk patients early on the disease and halt the progression rate. Aim of this study is to identify anthropometric measurements and clinical biomarkers which do have a principal role on frailty/sarcopenia progression. Thereafter, physicians will get a guide to early recognize cirrhotic patients with the aforementioned clinical syndromes and hence develop new treatment strategies and future medical plans.

Η ευπάθεια και η σαρκοπενία είναι δύο διαφορετικά κλινικά σύνδρομα, απότοκα διαφορετικών συνιστωσών, τα οποία όμως συχνά αλληλοεπικαλύπτονται. Οι ασθενείς που είναι κλινικά ευπαθείς δυσκολεύονται να διαχειριστούν στρεσογόνους παράγοντες που σχετίζονται με οργανικά, ψυχολογικά ή κοινωνικο-οικονομικά αίτια με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η καθημερινότητά τους και να μην μπορούν να φέρουν εις πέρας δραστηριότητες ρουτίνας. Επιπρόσθετα, η σαρκοπενία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αρνητικών επιπτώσεων για την υγεία, όπως η απώλεια της αυτονομίας, λειτουργική ανικανότητα, συχνές πτώσεις, κακή ποιότητα ζωής, ιδρυματοποίηση, πολλαπλές και μακρες νοσηλείες και αυξημένη θνητότητα. Παράγοντες όπως η εθνικότητα, το χαμηλό εισόδημα, η κοινωνική απομόνωση, χρόνιες παθήσεις και υποκείμενα νοσήματα, καθώς επίσης και περιβαλλοντικοί παράγοντες αποτελούν το υπόβαθρο για την εκδήλωση και πρόοδο των κλινικών αυτών συνδρόμων. Με την πάροδο της ηλικίας αυξάνει και η επίπτωσή τους. Οι ασθενείς που πάσχουν από κίρρωση του ήπατος συχνά χαρακτηρίζονται ως ευπάθεις ή και σαρκοπενικοί, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται αρνητικά η πρόγνωση της νόσου και κατά συνέπεια να αυξάνονται τα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας. Μελέτες που να συσχετίζουν την κίρρωση με την ευπάθεια και σαρκοπενία μπορεί να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση, πρόληψη και πιθανώς βελτίωση αυτών των κλινικών συνδρόμων. Στόχος της μελέτης αυτής είναι να διαγνωσθεί η ευπάθεια και η σαρκοπενία αντίστοιχα στους κιρρωτικούς ασθενείς και να μελετηθούν βιοδείκτες που πιθανά συσχετίζονται με τις παραπάνω συνθήκες. Ως αποτέλεσμα οι κλινικοί γιατροί θα μπορούν να αντιληφθούν σε πρώιμα στάδια τα προαναφερθέντα κλινικά σύνδρομα, σε κιρρωτικούς ασθενείς με ή χωρίς ρήξη της αντιρρόπησης.