Μελέτη της επίδρασης της γκαμπαπεντίνης καιτης αλπραζολάμης στην περιαναισθητική διαχείριση γατών που υποβάλλονται σε ωοθηκυστερεκτομή

Abstract

Cat visits to veterinary clinics can induce severe anxiety and fear. Many nonpharmacological strategies have been suggested to reduce fear and stress in cats during their stay in veterinary hospitals; however, some cats remain fearful and aggressive. In these cats, pharmacological interventions can be implemented to minimize stress and increase their compliance to handling. Gabapentin is a well established anxiolytic in cats and its effects are well studied. On the other hand, alprazolam is a popular anxiolytic in human medicine, but its effects have not been evaluated in cats. The objective of our study was to assess the anxiolysis achieved by gabapentin or alprazolam in hospitalized cats prior to elective ovariohysterectomy and to evaluate their sedative effects. Furthermore, we studied their sedative effects when combined with acepromazine and buprenorphine given intramuscularly, we assessed their effect on the insertion of intravenous catheter and on the propofol requirements in order to achieve endotracheal intubation in cats. Postoperatively, we assessed their anxiolytic efficacy during short-term hospitalization as described by the Cat Stress Score, cortisol and glucose concentrations, as well as their effect on pain scores, food consumption and sedation levels. In our study, 60 female cats were included, admitted for elective ovariohysterectomy. Cats were prospectively and randomly allocated into 3 groups. Ninety minutes before evaluation, group G received gabapentin (100 mg per cat) and group A received alprazolam (0.125 mg per cat), while group P received no medication (placebo). Subsequently, premedication was administered intramuscularly (ACP 0.02 mg/kg and buprenorphine 0.02 mg/kg). Sedation levels, intravenous catheter insertion difficulty and propofol requirements were evaluated. Stress scores were similar in cats treated with gabapentin and alprazolam and gabapentin-treated cats had significantly lower stress score than those of the placebo group. Enclosure activity levels did not differ among the groups. Additionally, gabapentin and alprazolam resulted in similar sedation levels 90 minutes aftertreatment, which differed significantly compared to placebo. Pretreatment with gabapentin resulted in increased sedation levels in cats compared to those observed after alprazolam or placebo administration. However, alprazolam- treated cats had less propofol requirements to achieve intubation. There was no significant difference in intravenous catheter insertion difficulty among the groups. Postoperatively, cats receiving gabapentin had lower pain scores, while those receiving alprazolam exhibited significantly increased food intake on the first postoperative day. However, both medications resulted in comparable levels of sedation. In the context of postoperative hospitalization, pharmacological intervention with anxiolytics could be effective in reducing stress levels. Despite potential side effects, gabapentin and alprazolam may contribute to an improved quality of preoperative care and short term, postoperative hospitalization for cats.

Οι επισκέψεις των γατών σε κτηνιατρικές Κλινικές μπορούν να τους προκαλέσουνέντονο άγχος και φόβο. Για την αντιμετώπιση αυτών των δυσάρεστωνσυναισθημάτων στις γάτες, έχουν προταθεί πολλές μη φαρμακολογικές στρατηγικές τόσο για να μειώσουν το στρες τους όσο και για να γίνουν πιο διαχειρίσιμες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην κτηνιατρική Κλινική. Ωστόσο, παρ’ όλες αυτές τις τακτικές, ορισμένες γάτες εξακολουθούν να είναι φοβισμένες και επιθετικές κατά την παραμονή τους στις κτηνιατρικές Κλινικές. Σε αυτές τις γάτες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί φαρμακευτική αγωγή για να ελαχιστοποιηθεί το στρες τους αλλά και για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους. Η γκαμπαπεντίνη χρησιμοποιείται συχνά ως αγχολυτικό στις γάτες και η αποτελεσματικότητά της έχει μελετηθεί εκτενώς. Η αλπραζολάμη χρησιμοποιείται συχνά ως αγχολυτικό στους ανθρώπους, αλλά η αποτελεσματικότητά της δεν έχει αξιολογηθεί στις γάτες. Ο στόχος της μελέτης μας ήταν να αξιολογήσουμε την αγχολυτική δράση της γκαμπαπεντίνης και της αλπραζολάμης σε νοσηλευόμενεςγάτες προεγχειρητικά και να αξιολογήσουμε την ηρεμιστική δράση τους. Επιπλέον, μελετήσαμε το προκαλούμενο επίπεδο ηρέμησης όταν αυτά τα αγχολυτικά συνδυαστούν με ακετυλοπρομαζίνη και βουπρενορφίνη χορηγούμενες ενδομυϊκά, αξιολογήσαμε την επίδρασή τους στη δυσκολία εισαγωγής ενδοφλέβιου καθετήρα και στη συνολική ποσότητα προποφόλης που χρειάστηκε για να επιτευχθεί διασωλήνωση της τραχείας στις γάτες αυτές. Μετεγχειρητικά, αξιολογήσαμε την αγχολυτική δράση αυτών των φαρμάκων κατά τη βραχεία νοσηλεία, με βάση τα αποτελέσματα της Κλίμακας Στρες των γατών, τις συγκεντρώσεις κορτιζόλης και γλυκόζης, όπως επίσης και την επίδρασή τους στα επίπεδα πόνου, στην κατανάλωση τροφής και στα επίπεδα ηρέμησης. Στη μελέτη μας περιλήφθηκαν 60 θηλυκές γάτες, που εισήχθησαν στηνκτηνιατρική Κλινική του Α.Π.Θ. για ωοθηκυστερεκτομή. Οι γάτες ομαδοποιήθηκαντυχαία σε 3 ομάδες. Ενενήντα λεπτά πριν από την αξιολόγησή τους, η ομάδα Γ έλαβε γκαμπαπεντίνη (100 mg/γάτα) και η ομάδα A αλπραζολάμη (0,125 mg/γάτα), ενώ η ομάδα Π δεν έλαβε φαρμακευτική αγωγή (εικονικό φάρμακο). Στη συνέχεια, έγινε, μετά από ενδομυϊκή χορήγηση ακετυλοπρομαζίνης (0,02 mg/kg) και βουπρενορφίνης (0,02 mg/kg), η προνάρκωση των ζώων και αξιολογήθηκαν τα επίπεδα ηρέμησης, η δυσκολία τοποθέτησης ενδοφλέβιου καθετήρα και οι απαιτήσεις σε προποφόλη για διασωλήνωση.To στρες ήταν παρόμοιο στις γάτες που έλαβαν γκαμπαπεντίνη καιαλπραζολάμη, ενώ οι γάτες που έλαβαν γκαμπαπεντίνη είχαν σημαντικά χαμηλότερη βαθμολογία άγχους σε σύγκριση με αυτές της ομάδας Π. Τα επίπεδα δραστηριότητας στο κλουβί δεν διαφέραν μεταξύ των ομάδων. Επιπλέον, η γκαμπαπεντίνη και η αλπραζολάμη οδήγησαν σε παρόμοια επίπεδα ηρέμησης 90 λεπτά μετά τη χορήγησή τους, τα οποία ήταν σημαντικά μεγαλύτερα σε σύγκριση με εκείνα της ομάδας που έλαβε το placebo. Η γκαμπαπεντίνη αύξησε τα επίπεδα ηρέμησης σε σύγκριση με αυτά που παρατηρήθηκαν μετά τη χορήγηση αλπραζολάμης ή του placebo. Ωστόσο, οι γάτες που έλαβαν αλπραζολάμη χρειάστηκαν λιγότερη προποφόλη για να επιτευχθεί η διασωλήνωσή τους. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στη δυσκολία τοποθέτησης ενδοφλέβιου καθετήρα μεταξύ των ομάδων. Μετεγχειρητικά, οι γάτες που έλαβαν γκαμπαπεντίνη εμφάνισαν λιγότερο πόνο, ενώ αυτές που έλαβαναλπραζολάμη εμφάνισαν σημαντικά αυξημένη κατανάλωση τροφής την πρώτημετεγχειρητική ημέρα. Ωστόσο, και η γκαμπαπεντίνη και η αλπραζολάμη οδήγησαν σε παρόμοια επίπεδα ηρέμησης.Κατά τη μετεγχειρητική νοσηλεία, και τα δύο αγχολυτικά φάρμακα τηςμελέτης μας μπορούν να μειώσουν αποτελεσματικά τα επίπεδα στρες. Παρά τιςπιθανές παρενέργειες, η γκαμπαπεντίνη και η αλπραζολάμη μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της προεγχειρητικής φροντίδας αλλά και της μετεγχειρητικής νοσηλείας για τις γάτες.