Επιφάνιος-Στέφανος Δημητριάδης (1760-1825): ο βίος και το συγγραφικό του έργο

Abstract

The dissertation focuses on the life and work of Epiphanios or Stephanos Dimitriadis (1760-1825). Through the collection and synthesis of the available documents, an attempt is made to compose a more complete, if possible, prosopography. Along with the more or less known and published works of Dimitriadis, a series of manuscripts of varying content are examined, most of which contain his autograph texts. These are found in Athenian libraries (Sp. Lampros' former private collection of manuscripts, now in the collection of the Library of the School of Philosophy of the University of Athens), in Skiathos (Archive of the Monastery of Evangelismos), as well as in Athonite monasteries (Monastery of St. Paul and Monastery of Panteleimon). These abundant findings are used to reconstruct the personal journey of the scholar in space and time, while particular emphasis is placed on the analysis of his various literary writings. The research is accompanied by the annotated literary edition of hitherto unknown documents, especially the three literary texts that we identify in Dimitriadis' remains. These are a prosaic fictional narrative, the Natural and Moral History of Man (ca. 1802-1810), and two dramatic or theatrical texts, the Dialogue of Olympiad and Diogenes and the Comedy of Epimetheus and Pandora (2nd decade of the 19th century).

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εστιάζει στο πρόσωπο και το έργο του Επιφάνιου ή Στέφανου Δημητριάδη (1760-1825). Μέσα από τη συγκέντρωση και τη σύνθεση των διαθέσιμων τεκμηρίων επιχειρείται η σύνθεση μιας πλήρους, κατά το δυνατόν, προσωπογραφίας. Εξετάζονται, μαζί με τα λιγότερο ή περισσότερο γνωστά και εκδεδομένα έργα του Δημητριάδη, μία σειρά χειρογράφων ποικίλου περιεχομένου, τα οποία περιλαμβάνουν στην πλειονότητά τους αυτόγραφα κείμενά του. Αυτά εντοπίζονται σε αθηναϊκές βιβλιοθήκες (πρώην ιδιωτική συλλογή χειρογράφων του Σπ. Λάμπρου, τώρα στη συλλογή της Βιβλιοθήκης της Φιλοσοφικής σχολής ΕΚΠΑ), στη Σκιάθο (Αρχείο Μονής Ευαγγελισμού), καθώς και σε αθωνικές μονές (Μονή Αγίου Παύλου και Μονή Παντελεήμονος). Τα άφθονα αυτά ευρήματα αξιοποιούνται για την ανασύσταση της προσωπικής διαδρομής του λογίου στον χώρο και τον χρόνο, ενώ ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην ανάλυση των ειδολογικά ποικίλων λογοτεχνικών συγγραφών του. Η έρευνα συνοδεύεται από τη σχολιασμένη φιλολογική έκδοση άγνωστων ως τώρα τεκμηρίων, κυρίως των τριών λογοτεχνικών κειμένων που εντοπίζουμε στα κατάλοιπα του Δημητριάδη. Πρόκειται για μία πεζή μυθοπλαστική αφήγηση, τη Φυσική και ηθική ιστορία του ανθρώπου (ca. 1802-1810), και δύο δραματικά ή θεατρικόμορφα κείμενα, τα Διάλογος Ολυμπιάδος και Διογένους και Κωμωδία Επιμηθέως και Πανδώρας (2η δεκαετία 19ου αιώνα).