Εφαρμογή προγράμματος δραστηριοτήτων με τη βοήθεια ζώων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση: επιδράσεις σε επίδοση, προσαρμογή, αυτοεκτίμηση και καταθλιπτική συμπτωματολογία μαθητών

Abstract

The present study was designed to compare the results between the experimental group (n=19) and the control group (n=25) before and immediately after the completion of a programme involving elementary school students interacting with a trained dog. The independent variables were a) the interaction of the students in the experimental group with the dog during the Dog-Assisted Activities (DAA) programme, and b) the attendance of a lecture by the control group students on dog training. The dependent variables were self-esteem, school environment adaptation, depressive symptomatology, and academic performance, based on the measurement of corresponding questionnaire scores. The students in the experimental group interacted with a trained dog during 10 sessions, each lasting 45 minutes, over a period of 47 school days. During the same period, on the same days but at a different time, the control group students attended 10 lectures, each also lasting 45 minutes, on obedience exercises performed by the experimental group along with the dog. According to the results, the intervention conducted with the experimental group did not cause statistically significant changes in the students' adaptation or academic performance. However, statistically significant changes were observed in self-esteem (p=.002) and depressive symptomatology (p=.018) among the students. Furthermore, when comparing the self-esteem scores that resulted after the intervention for each group, statistically significant differences were found (p=.012). As far as the researcher is aware, no similar study has been conducted in Greece. Based on the results of this study, it is suggested that DAA programmes may potentially have a positive impact on students' self-esteem and depressive symptomatology. Nevertheless, further future research in this field is necessary in order to draw more reliable and generalisable conclusions

Η παρούσα έρευνα σχεδιάστηκε προκειμένου να γίνει σύγκριση αποτελεσμάτων μεταξύ της πειραματικής ομάδας (n=19) και της ομάδας ελέγχου (n=25) πριν και αμέσως μετά το τέλος της διενέργειας ενός προγράμματος αλληλεπίδρασης μαθητών δημοτικού με έναν εκπαιδευμένο σκύλο. Οι ανεξάρτητες μεταβλητές ήταν: α) η αλληλεπίδραση των μαθητών της πειραματικής ομάδας με τον σκύλο κατά τη διάρκεια του προγράμματος Δραστηριοτήτων με τη Βοήθεια Σκύλου (ΔΒΣ) και β) η παρακολούθηση διάλεξης από τους μαθητές της ομάδας ελέγχου με θέμα την εκπαίδευση σκύλου. Οι εξαρτημένες μεταβλητές ήταν η αυτοεκτίμηση, η προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον, η καταθλιπτική συμπτωματολογία και η επίδοση στα σχολικά μαθήματα, βάσει μέτρησης των δεικτών αντίστοιχων ερωτηματολογίων. Οι μαθητές της πειραματικής ομάδας αλληλεπίδρασαν με έναν εκπαιδευμένο σκύλο κατά τη διάρκεια 10 συνεδριών, 45 λεπτών εκάστης, που έλαβαν χώρα σε χρονικό διάστημα 47 σχολικών ημερών. Κατά το αντίστοιχο διάστημα, τις ίδιες ημέρες αλλά σε διαφορετική ώρα, οι μαθητές της ομάδας ελέγχου παρακολούθησαν 10 διαλέξεις, επίσης 45 λεπτών εκάστης, με θέμα τις ασκήσεις υπακοής που εκτελούσε η πειραματική ομάδα μαζί με τον σκύλο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στην πειραματική ομάδα δεν προκάλεσε στατιστικώς σημαντικές μεταβολές στην προσαρμογή και στη σχολική επίδοση των μαθητών. Προέκυψαν όμως στατιστικώς σημαντικές μεταβολές στην αυτοεκτίμηση (p=.002) και στην καταθλιπτική συμπτωματολογία (p=.018) των μαθητών. Επίσης, κατά την σύγκριση των τιμών της αυτοεκτίμησης που προέκυψαν μετά την παρέμβαση για την κάθε ομάδα διαπιστώθηκαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές (p=.012). Από όσο είναι σε θέση να γνωρίζει ο ερευνητής δεν έχει διενεργηθεί στην Ελλάδα παρόμοια έρευνα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας, προκύπτει ότι τα προγράμματα ΔΒΣ μπορούν ενδεχομένως να επηρεάσουν θετικά τους μαθητές τόσο στην αυτοεκτίμηση όσο και στην καταθλιπτική τους συμπτωματολογία. Παρά ταύτα, χρειάζεται να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μελλοντικές έρευνες στο συγκεκριμένο πεδίο μελέτης ώστε να εξαχθούν πιο ασφαλή συμπεράσματα που μπορούν να γενικευτούν.