Περίληψη
Η παρούσα διατριβή σε θεωρητικό επίπεδο αναλύει τις διαδικασίες που οδήγησαν στην ανακάλυψη και θεσμοποίηση του λαϊκού παραμυθιού στην Ελλάδα του 19ου αι. σε σχέση με τις πνευματικές παραδόσεις και τις ιδέες που οδήγησαν στην αντίστοιχη ανακάλυψη και θεσμοποίηση αυτού του λαϊκού αφηγηματικού είδους ευρύτερα στην Ευρώπη. Απαρχή γι’ αυτές τις εξελίξεις αποτέλεσε το έργο των Γερμανών λόγιων αδελφών Grimm με τίτλο Kinder- und Hausmärchen (ΚΗΜ) που εκδόθηκε το 1812 και 1815 σε δύο τόμους, και καθόρισε την τύχη του λαϊκού παραμυθιού όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς. Οι αδελφοί Grimm αφενός δημιούργησαν τον επιστημονικό κανόνα για τη μελέτη του παραμυθιού και σε άλλες χώρες εκτός τη Γερμανία, αφετέρου εγκαθίδρυσαν έναν λογοτεχνικό κώδικα για το τι είναι παραμύθι. Σε αυτό το πνευματικό πλαίσιο η διατριβή μελετά τα ΚΗΜ των αδελφών Grimm και το ευρύτερο έργο τους, αλλά κυρίως επικεντρώνεται στο δίτομο πόνημα του Γερμανού λόγιου και διπλωμάτη Johann Georg von Hahn με τίτλο Griechische und a ...
Η παρούσα διατριβή σε θεωρητικό επίπεδο αναλύει τις διαδικασίες που οδήγησαν στην ανακάλυψη και θεσμοποίηση του λαϊκού παραμυθιού στην Ελλάδα του 19ου αι. σε σχέση με τις πνευματικές παραδόσεις και τις ιδέες που οδήγησαν στην αντίστοιχη ανακάλυψη και θεσμοποίηση αυτού του λαϊκού αφηγηματικού είδους ευρύτερα στην Ευρώπη. Απαρχή γι’ αυτές τις εξελίξεις αποτέλεσε το έργο των Γερμανών λόγιων αδελφών Grimm με τίτλο Kinder- und Hausmärchen (ΚΗΜ) που εκδόθηκε το 1812 και 1815 σε δύο τόμους, και καθόρισε την τύχη του λαϊκού παραμυθιού όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς. Οι αδελφοί Grimm αφενός δημιούργησαν τον επιστημονικό κανόνα για τη μελέτη του παραμυθιού και σε άλλες χώρες εκτός τη Γερμανία, αφετέρου εγκαθίδρυσαν έναν λογοτεχνικό κώδικα για το τι είναι παραμύθι. Σε αυτό το πνευματικό πλαίσιο η διατριβή μελετά τα ΚΗΜ των αδελφών Grimm και το ευρύτερο έργο τους, αλλά κυρίως επικεντρώνεται στο δίτομο πόνημα του Γερμανού λόγιου και διπλωμάτη Johann Georg von Hahn με τίτλο Griechische und albanesische Märchen (GAM), που περιλαμβάνει 114 ελληνικά κυρίως λαϊκά παραμύθια, μεταφρασμένα από τον ίδιο τον συλλογέα στα Γερμανικά, εκδομένο το 1864 στη Γερμανία. Επίσης διερευνώνται και οι ευρύτερες πνευματικές αναζητήσεις του Hahn μέσα και από τα υπόλοιπα έργα του. Τη διατριβή απασχολεί το θέμα της επιρροής των αδελφών Grimm και του έργου τους, τόσο των ΚΗΜ όσο και των ευρύτερων μελετών τους πάνω στο έργο και τις απόψεις του Johann Georg von Hahn, ειδικά για τα GAM και το νεοελληνικό παραμύθι. Μέσα από τη μελέτη αυτών των κοινωνικών, πνευματικών και ιδεολογικών συνιστωσών διερευνάται η σημασία της συλλογής GAM τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή παραμυθολογική έρευνα. Η διατριβή σε πρακτικό επίπεδο εστιάζει σε τέσσερα παραμύθια από το αρχείο του Johann Georg von Hahn στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και οδηγείται σε συμπεράσματα σχετικά με τη μεταφραστική του και συνεπώς ιδεολογική του προσέγγιση σε σχέση με τα παραμύθια αυτά, ενώ υποστηρικτικά μελετάται και ο πρόλογος του, που θέτει σημαντικά επιστημονικά ζητήματα για το παραμύθι. Τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής διασαφηνίζουν την προσέγγιση του συλλογέα Johann Georg von Hahn σε σχέση με το υλικό του αναφορικά και με το ιδεολογικό υπόβαθρο της εποχής του, τις επιρροές του από τους Grimm και άλλους λόγιους της εποχής και φωτίζουν μια πνευματική παραμυθιακή περίοδο που αποτέλεσε το έναυσμα για την περαιτέρω μελέτη του παραμυθιού στην Ελλάδα, ως είδους άξιο μελέτης και έρευνας. Αναλύονται οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις μεταξύ KHM και GAM σε επίπεδο επεξεργασίας, ως προς τον τρόπο έρευνας αλλά και το ιδεολογικό και επιστημονικό υπόβαθρο των συντακτών τους. Με τον τρόπο αυτό διευκρινίζεται το ζήτημα της πιστότητας του Hahn στο λαϊκό, προφορικό, αρχικό υλικό του. Ενώ οι Grimm στόχευαν σε ένα βιβλίο αγωγής και προέβησαν σε ένα εύρος αλλαγών, η διατριβή αυτή συμπεραίνει ότι ο Hahn δεν επιχείρησε να αλλάξει το περιεχόμενο και τη δομή των κειμένων για ιδεολογικούς ή άλλους λόγους, παρά μόνο ό,τι άλλαξε το έκανε για λόγους αισθητικούς και για να επιτύχει την αρτιότητα περιεχομένου και νοημάτων των κειμένων. Η συλλογή του Hahn αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό και πλούσιο πανόραμα του νεοελληνικού παραμυθιού του 19ου αιώνα, προτείνοντας μια σφαιρική αντιμετώπισή του, καθώς στα GAM συμπεριλαμβάνεται εκτενής πρόλογος, κείμενα, σχόλια, παραλλαγές και σύστημα κατάταξης. Η επίδρασή του στους μεταγενέστερους φτάνει ως τις μέρες μας αν λάβουμε υπόψη μας και τον ελληνικό κατάλογο παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών του Γεωργίου Μέγα.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
This dissertation, on a theoretical level, analyzes the processes that led to the discovery and institutionalization of the folk tale in 19th-century Greece, in relation to the intellectual traditions and ideas that contributed to the corresponding discovery and institutionalization of this narrative genre more broadly in Europe. The work of the German scholars, the Brothers Grimm, with their Kinder- und Hausmärchen (KHM), published in two volumes in 1812 and 1815, was the starting point for these developments. Their work defined the fate of the folk tale not only in Europe but also internationally. The Brothers Grimm, on one hand, established the scholarly framework for the study of folk tales in countries beyond Germany, and on the other, they created a literary code for what constitutes a folk tale. Within this intellectual framework, the dissertation examines the Kinder- und Hausmärchen of the Brothers Grimm and their broader work, but primarily focuses on the two-volume work of th ...
This dissertation, on a theoretical level, analyzes the processes that led to the discovery and institutionalization of the folk tale in 19th-century Greece, in relation to the intellectual traditions and ideas that contributed to the corresponding discovery and institutionalization of this narrative genre more broadly in Europe. The work of the German scholars, the Brothers Grimm, with their Kinder- und Hausmärchen (KHM), published in two volumes in 1812 and 1815, was the starting point for these developments. Their work defined the fate of the folk tale not only in Europe but also internationally. The Brothers Grimm, on one hand, established the scholarly framework for the study of folk tales in countries beyond Germany, and on the other, they created a literary code for what constitutes a folk tale. Within this intellectual framework, the dissertation examines the Kinder- und Hausmärchen of the Brothers Grimm and their broader work, but primarily focuses on the two-volume work of the German scholar and diplomat Johann Georg von Hahn, titled Griechische und albanesische Märchen (GAM), which includes 114 mainly Greek folk ta-les, translated by the collector himself into German, and published in 1864 in Germany. The study also explores Hahn’s broader intellectual pursuits, as reflected in his other works. The dissertation addresses the issue of the influence of the Brothers Grimm and their work—both KHM and their wider studies—on the work and views of Johann Georg von Hahn, especially in relation to GAM and modern Greek folk tales. By studying these social, intellectual, and ideological components, the significance of the GAM collection is explored both for Greek and European folk-tale research. On a practical level, the dissertation focuses on four tales from Johann Georg von Hahn's archive in the National Library of Greece and draws conclusions regarding his translation approach and, consequently, his ideological stance concerning these tales. Additionally, Hahn’s preface, which raises important scholarly issues about folk tales, is examined. The findings of this study clarify Hahn's approach to his material, particularly regarding the ideological context of his time, the influences of the Grimms and other scholars of the period, and they shed light on an intellectual folk-tale era that marked the be-ginning of further folk-tale research in Greece as a genre worthy of study and investigation. The convergences and divergences between KHM and GAM are analyzed at the level of processing, research methodology, and the ideological and scholarly background of their authors. In this way, the issue of Hahn's fidelity to the original, oral folk material is clarified. While the Grimms aimed at a book of moral education and made a range of changes, this dissertation concludes that Hahn did not attempt to alter the content or structure of the texts for ideological or other reasons, but made changes only for aesthetic purposes and to achieve clarity and coherence in the content and meaning of the texts. Hahn's collection represents a representative and rich panorama of 19th-century modern Greek folk tales, offering a comprehensive treatment, as GAM includes an extensive preface, texts, comments, variations, and a classification system. Its influence on later scholars extends to the present day, as evidenced by the Greek catalog of folk-tale types and variations by Georgios Megas.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
Diese Dissertation analysiert theoretisch die Prozesse, die zur Entdeckung und Institutionalisierung des Volksmärchens im Griechenland des 19. Jahrhunderts führten, im Zusammenhang mit den geistigen Traditionen und Ideen, die zur entsprechenden Entdeckung und Institutionalisierung dieses volkstümlichen Erzählgenres in Europa insgesamt beitrugen. Ausgangspunkt für diese Entwicklungen war das Werk der deutschen Gelehrten Brüder Grimm mit dem Titel Kinder- und Hausmärchen (KHM), das 1812 und 1815 in zwei Bänden veröffentlicht wurde und das Schicksal des Volksmärchens nicht nur in Europa, sondern auch weltweit prägte. Die Brüder Grimm schufen einerseits den wissenschaftlichen Standard für das Studium des Märchens auch in anderen Ländern außerhalb Deutschlands, andererseits etablierten sie einen literarischen Kodex dafür, was ein Märchen ist. In diesem intellektuellen Rahmen untersucht die Dissertation die KHM der Brüder Grimm und ihr umfassendes Werk, konzentriert sich jedoch hauptsächlich ...
Diese Dissertation analysiert theoretisch die Prozesse, die zur Entdeckung und Institutionalisierung des Volksmärchens im Griechenland des 19. Jahrhunderts führten, im Zusammenhang mit den geistigen Traditionen und Ideen, die zur entsprechenden Entdeckung und Institutionalisierung dieses volkstümlichen Erzählgenres in Europa insgesamt beitrugen. Ausgangspunkt für diese Entwicklungen war das Werk der deutschen Gelehrten Brüder Grimm mit dem Titel Kinder- und Hausmärchen (KHM), das 1812 und 1815 in zwei Bänden veröffentlicht wurde und das Schicksal des Volksmärchens nicht nur in Europa, sondern auch weltweit prägte. Die Brüder Grimm schufen einerseits den wissenschaftlichen Standard für das Studium des Märchens auch in anderen Ländern außerhalb Deutschlands, andererseits etablierten sie einen literarischen Kodex dafür, was ein Märchen ist. In diesem intellektuellen Rahmen untersucht die Dissertation die KHM der Brüder Grimm und ihr umfassendes Werk, konzentriert sich jedoch hauptsächlich auf das zweibändige Werk des deutschen Gelehrten und Diplomaten Johann Georg von Hahn mit dem Titel Griechische und albanesische Märchen (GAM), das 114 hauptsächlich griechische Volksmärchen enthält, die vom Sammler selbst ins Deutsche übersetzt und 1864 in Deutschland veröffentlicht wurden. Außerdem werden die breiteren geistigen Bestrebungen von Hahn durch seine übrigen Werke untersucht. Die Dissertation befasst sich mit der Frage des Einflusses der Brüder Grimm und ihres Werks, sowohl der KHM als auch ihrer umfassenderen Studien, auf das Werk und die Ansichten von Johann Georg von Hahn, insbesondere auf die GAM und das neugriechische Märchen. Durch die Untersuchung dieser sozialen, geistigen und ideologischen Komponenten wird die Bedeutung der Sammlung GAM sowohl für die griechische als auch für die europäische Märchenforschung analysiert. Auf praktischer Ebene konzentriert sich die Dissertation auf vier Märchen aus dem Archiv von Johann Georg von Hahn in der Nationalbibliothek von Griechenland und kommt zu Schlussfolgerungen hinsichtlich seiner Übersetzungs- und damit ideologischen Herangehensweise an diese Märchen. Unterstützend wird auch sein Vorwort untersucht, das wichtige wissenschaftliche Fragen zum Märchen aufwirft. Die Ergebnisse dieser Untersuchung verdeutlichen Hahns Herangehensweise an sein Material im Hinblick auf den ideologischen Hintergrund seiner Zeit, seine Einflüsse durch die Brüder Grimm und andere Gelehrte seiner Zeit und beleuchten eine geistige Märchenperiode, die den Anstoß zur weiteren Erforschung des Märchens in Griechenland als einer wertvollen Gattung für Studium und Forschung gab. Es werden die Übereinstimmungen und Abweichungen zwischen KHM und GAM in Bezug auf die Bearbeitung, die Forschungsmethode sowie den ideologischen und wissenschaftlichen Hintergrund ihrer Verfasser analysiert. Auf diese Weise wird die Frage der Treue von Hahn zum ursprünglichen, mündlichen Material geklärt. Während die Grimm-Brüder ein Erziehungsbuch anstrebten und eine Reihe von Änderungen vornahmen, kommt diese Dissertation zu dem Schluss, dass Hahn nicht beabsichtigte, den Inhalt und die Struktur der Texte aus ideologischen oder anderen Gründen zu verändern. Was er änderte, tat er lediglich aus ästhetischen Gründen, um die inhaltliche und bedeutungsmäßige Vollständigkeit der Texte zu gewährleisten. Hahns Sammlung stellt ein repräsentatives und reichhaltiges Panorama des neugriechischen Märchens des 19. Jahrhunderts dar und bietet eine umfassende Auseinandersetzung damit, da in den GAM ein ausführliches Vorwort, Texte, Kommentare, Varianten und ein Kategorisierungssystem enthalten sind. Sein Einfluss auf spätere Generationen reicht bis in unsere Zeit, wenn man auch den griechischen Katalog der Märchentypen und Varianten von Georgios Megas berücksichtigt.
περισσότερα