Η προστασία του κατηγορουμένου μεταξύ του κοινού και του εκκλησιαστικού ποινικού δικαίου

Abstract

The rights of the accused in ecclesiastical court do not arise from the Convention on Human Rights. These are already founded and protected in the sacred canons, which apply the Christian spirit and the view of man as a person created in the image of God. The administration of Ecclesiastical Justice is done by similar legal remedies to those of Common Criminal Justice, but the sentences it imposes have a different spirit, they are not punitive, but mainly therapeutic. Ecclesiastical law mainly protects spiritual property, since all transgressions and offenses entail deprivation from the sacrament of the Holy Eucharist, which is why a series of practices of repentance are provided for the reintegration of the offender into the sacramental life of the Church.

Τα δικαιώματα του κατηγορουμένου στην εκκλησιαστική δίκη δεν προκύπτουν από τη Σύμβαση των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτά θεμελιώνονται και προστατεύονται ήδη στους ιερούς κανόνες, οι οποίοι εφαρμόζουν το χριστιανικό πνεύμα και τη θεώρηση του ανθρώπου ως πρόσωπο δημιουργηθέν κατ’ εικόνα Θεού. Η απόδοση της Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης γίνεται με παρόμοια ένδικα μέσα με αυτά της Κοινής Ποινικής Δικαιοσύνης, οι ποινές όμως που επιβάλλει έχουν διαφορετικό πνεύμα, δεν είναι τιμωρητικές ή σωφρονιστικές, αλλά κυρίως θεραπευτικές. Το εκκλησιαστικό δίκαιο προστατεύει κυρίως πνευματικά αγαθά, αφού όλες οι παραβάσεις και αδικήματα συνεπάγονται στέρηση από το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, γι’ αυτό προβλέπεται μία σειρά πρακτικών μετανοίας και μεταμέλειας για την επανένταξη του παραβάτη στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.