Συσχέτιση της υπεργλυκαιμίας του στρες με αγγειογραφικές και κλινικές εκβάσεις σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο με ανάσπαση του ST διαστήματος

Abstract

Stress-induced hyperglycemia (SIH) is an acute response of the body, which occurs in many critical conditions, including the onset of acute coronary syndrome (ACS). This doctoral dissertation aims to investigate the association of SIH with clinical and angiographic characteristics in patients with ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI).The first publication of this dissertation included 309 STEMI patients who underwent primary percutaneous coronary intervention (pPCI). Patients were diagnosed with SIH if their blood glucose at admission was >140 mg/dL. The objective was to assess whether SIH is associated with major adverse cardiovascular and cerebrovascular events (MACCE) as well as angiographic factors indicative of worse prognosis, such as poor initial flow per the TIMI scale, high thrombus burden, distal embolization in the coronary microcirculation, and the presence of residual thrombus after pPCI. SIH in both diabetic and non-diabetic patients was associated with a higher incidence of high thrombus burden (aOR = 2.171, 95% CI: 1.27–3.71) and embolization in the coronary microcirculation (aOR = 2.71, 95% CI: 1.51–4.86). Importantly, during follow-up, STEMI patients with SIH showed an increased occurrence of MACCE both in univariate (HR = 1.92, 95% CI: 1.19–3.01) and multivariate analysis (aHR = 1.802, 95% CI: 1.01–3.21). Due to the lack of a unified and universally accepted definition of stress-induced hyperglycemia, for the first time, a meta-analysis was conducted on all studies investigating the prognostic value of SIH in patients with ACS. A total of 87,974 patients from 26 cohort studies were analyzed. The meta-analysis showed that patients with ACS and SIH in the upper tertile had a significantly higher risk of MACCE (HR= 1.7; 95% CI = [1.42, 2.03]; P<0.001), long-term mortality (HR=1.64; 95% CI= [1.49, 1.8]; P<0.001), and in-hospital overall mortality (OR= 3.87; 95% CI = [2.98, 5.03]; P<0.001) compared to those with lower SIH. As part of the dissertation, another study was conducted to investigate the association between the burden of extracellular neutrophil traps (NETs) and clinical and angiographic characteristics in STEMI patients who underwent pPCI and thrombus aspiration (TA). A total of 336 consecutive STEMI patients who underwent pPCI were examined for TA. The aspirated thrombi were subjected to histological analysis and quantification of NETs through immunohistochemistry. Sixty thrombi were suitable for analysis and were included in the study. Increased NET burden was significantly associated with prolonged time from pain onset to pPCI (>300 minutes), OR = 10.29 (95% CI: 2.11–42.22, p=0.001), and with the presence of SIH, OR = 6.58 (95% CI: 1.23–52.63, p<0.01). Additionally, embolization in the coronary microcirculation was more frequent among patients with increased NET burden, OR = 16.9 (95% CI: 4.23–44.52, p<0.01). In conclusion, for the first time, an association between SIH and adverse angiographic outcomes in STEMI patients was demonstrated. Furthermore, the association of SIH with increased MACCE incidence in STEMI patients, independent of the presence of diabetes, is confirmed. Finally, data are presented regarding the correlation between SIH and the increased NET burden found in thrombi of STEMI patients.

Το υπεργλυκαιμικό στρες (ΥΓΣ) αποτελεί οξεία απάντηση του οργανισμού η οποία πραγματοποιείται σε πολλές κρίσιμες καταστάσεις συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης οξέος στεφανιαίου συνδρόμου (ΟΣΣ). Η παρούσα διδακτορική διατριβή έχει ως στόχο τη διερεύνηση της συσχέτισης του ΥΓΣ με κλινικά και αγγειογραφικά χαρακτηριστικά ασθενών με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI). Η πρώτη δημοσίευση της παρούσας διατριβής περιελάμβανε 309 ασθενείς με STEMI που υποβλήθηκαν σε πρωτογενή διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (pPCI). Οι ασθενείς διαγνώστηκαν με ΥΓΣ εάν η γλυκόζη αίματος κατά την εισαγωγή ήταν >140 mg/dL. Στόχος ήταν να εκτιμηθεί κατά πόσον το ΥΓΣ σχετίζεται με μείζονα δυσμενή καρδιαγγειακά και αγγειακά εγκεφαλικά συμβάντα (MACCE) καθώς και με αγγειογραφικούς παράγοντες χειρότερης πρόγνωσης, όπως η κακή αρχική ροή κατά TIMI, το υψηλό θρομβωτικό φορτίο, ο απομακρυσμένος εμβολισμός στη στεφανιαία μικροκυκλοφορία και η παρουσία υπολειμματικού θρόμβου μετά την pPCI. Το ΥΓΣ σε διαβητικούς και μη διαβητικούς ασθενείς συσχετίστηκε με υψηλότερη επίπτωση υψηλού θρομβωτικού φορτίου (aOR=2,171, 95%CI: 1,27-3,71) και εμβολισμού στη στεφανιαία μικροκυκλοφορία (aOR= 2,71, 95% CI: 1,51-4,86). Είναι σημαντικό ότι κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης οι ασθενείς με STEMI και ΥΓΣ παρουσίασαν αυξημένη εμφάνιση MACCE τόσο σε μονοπαραγοντική (HR=1,92, 95% CI:1,19-3,01) όσο και σε πολυπαραγοντική ανάλυση (aHR=1,802, 95% CI:1,01-3,21). Λόγω της έλλειψης ενός ενιαίου και καθολικά αποδεκτού ορισμού για το υπεργλυκαιμικό στρες, για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε μετα-ανάλυση όλων των μελετών που είχαν ως στόχο τη διερεύνηση της προγνωστικής αξίας του ΥΓΣ σε ασθενείς με ΟΣΣ. Συνολικά, αναλύθηκαν 87974 ασθενείς από 26 μελέτες κοόρτης. Η μετα-ανάλυση έδειξε ότι οι ασθενείς με ΟΣΣ και ΥΓΣ στο ανώτερο τριτημόριο είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης MACCE (HR = 1,7 ; 95% CI= [1,42, 2,03]; P<0,001; μακροχρόνιας (HR = 1.64; 95% CI= [1,49, 1,8]; P<0,001) και ενδονοσοκομειακής ολικής θνησιμότητας (OR = 3,87- 95% CI= [2,98, 5,03]; P<0,001) σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλότερο SHR. Στα πλαίσια της διδακτορικής διατριβής πραγματοποιήθηκε ακόμη μια μελέτη η οποία αποσκοπούσε στη διερεύνηση της συσχέτισης του φορτίου των εξωκυττάριων ουδετεροφυλλικών παγίδων (NETs) με κλινικά και αγγειογραφικά χαρακτηριστικά σε STEMI ασθενείς που υποβλήθηκαν σε pPCΙ και αναρρόφηση θρόμβου [thrombus aspiration (TA). 336 διαδοχικοί ασθενείς με STEMI που υποβλήθηκαν σε pPCI εξετάστηκαν για TA. Οι θρόμβοι που αναρροφήθηκαν υποβλήθηκαν σε ιστολογική ανάλυση και ποσοτικοποίηση των NETs μέσω ανοσοϊστοχημείας. 60 θρόμβοι ήταν κατάλληλοι για ανάλυση και συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα μελέτη. Το αυξημένο φορτίο των ΝΕΤs συσχετίστηκε σημαντικά με παρατεταμένο χρόνο από τη στιγμή έναρξης του πόνου έως τη διενέργεια pPCI (>300 λεπτά), OR=10,29 (95% CI 2,11-42,22, p=0,001) και με την ύπαρξη ΥΓΣ OR=6,58 (95% CI 1,23-52,63, p<0,01).Επιπλέον, ο εμβολισμός στη στεφανιαία μικροκυκλοφορία , ήταν συχνότερος μεταξύ των ασθενών με αυξημένο φορτίο NETs, OR=16,9 (95% CI 4,23-44,52, p<0,01 ). Συμπερασματικά, αποδείχθηκε για πρώτη φορά συσχέτιση ανάμεσα στο ΥΓΣ με αρνητικές αγγειογραφικές εκβάσεις σε ασθενείς με STEMI έμφραγμα. Επιπλέον, επιβεβαιώνεται η συσχέτιση του ΥΓΣ με αυξημένη επίπτωση MACCE σε ασθενείς με STEMI ανεξάρτητα από την ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη. Τέλος, παρουσιάζονται δεδομένα σχετικά με τη συσχέτιση του ΥΓΣ και της ανεύρεσης αυξημένου φορτίου NETs σε θρόμβους ασθενών που έχουν υποστεί STEMI.