Διαχείριση κρίσεων και κινδύνων σε οργανισμούς: μια μελέτη στο εκπαιδευτικό περιβάλλον

Abstract

This work is a contribution to the risk analysis in primary and secondary education schools in Greece in light of the Covid-19 pandemic and the consequential digital turn in education. The study presents a number of definitions for Risk Analysis and discusses its relation to education settings. It is argued that the recent pandemic had had a serious impact on student achievement worldwide. The risks arising from the digital turn in education due to the pandemic are also analysed, with an emphasis on the so-called "digital divide". Based on the aforementioned theoretical framework, a survey was conducted on 1010 teachers of Greek public schools. Digital poverty has also been appeared in Greece, and at the same time, it is argued that the organizational support and cooperation of the administration and teachers was not very good. The lack of necessary equipment for distance education, as well as the insufficient training of Greek teachers to deal with previous and future risk intensifies this problem. The study proposes the purchase of technological equipment, increasing students' contact with digital technologies at school and implementing in-service training programs for teachers, as well as the use of novel digital teaching methods.

Η εργασία αυτή αποτελεί συμβολή στην ανάλυση κινδύνου στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα υπό το πρίσμα της πανδημίας Covid-19 και της συνεπακόλουθης ψηφιακής στροφής της εκπαίδευσης. Παρουσιάζεται αρχικά η Ανάλυση Κινδύνου ως επιστημονικό πεδίο έρευνας και συζητείται διεξοδικά η σύνδεσή της με την μείωση των επιδόσεων των μαθητών και τις αρνητικές επιδράσεις στην ευεξία τους λόγω της τελευταίας πανδημίας. Στη συνέχεια αναλύονται οι κίνδυνοι που προέκυψαν από την ψηφιακή στροφή στην εκπαίδευση λόγω της πανδημίας, με έμφαση στο λεγόμενο «ψηφιακό χάσμα». Με βάση το προαναφερθέν θεωρητικό πλαίσιο, διενεργήθηκε δημοσκοπική έρευνα σε 1010 εκπαιδευτικούς δημόσιων ελληνικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το φαινόμενο της ψηφιακής φτώχειας εμφανίστηκε και στην Ελλάδα, ενώ εκτιμήθηκε ότι η οργανωτική υποστήριξη και η συνεργασία της διοίκησης και των εκπαιδευτικών δεν ήταν πολύ καλή. Οι ελλείψεις σε αναγκαίο εξοπλισμό για εξ αποστάσεως εκπαίδευση, καθώς και η ελλιπής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι στοιχεία που ενέτειναν το πρόβλημα. Προτείνεται η αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού, η αύξηση της επαφής των μαθητών με τις νέες τεχνολογίες στο σχολείο και η υλοποίηση προγραμμάτων επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και εκπαιδευτών για τη χρήση ψηφιακών εκπαιδευτικών εργαλείων.