Epidemiological investigation of factors affecting self-rated health and self-medication

Abstract

OBJECTIVE: In this thesis, the knowledge, attitudes and practices of self-rated health, self-medication and self-medication with antibiotics were investigated and evaluated, in two distinct population teams young parents and students. A new research tool was developed and validated for the analysis of the factors determining health self-assessment and self-medication which were investigated as well as their correlation with various socio-demographic and other characteristics was made. The degree of correlation of the self-esteem of health with the morbidity of the population, as well as the taking of medicines and antibiotics without medical instruction, and which effects, this practice has on our health and Public Health in general, was sought and highlighted. METHODOLOGY: To conduct the research, it was necessary to develop and validate a questionnaire as a research tool. The final structure and format of the questionnaire consisted of the following sections: Demographic data, concepts on self-assessment of health, self-medication, and taking antibiotics without medical instruction. The survey tool was distributed to the study sample in two formats (printed and electronic format). The two distinct research samples consisted of 667 students and 551 young parents of children in primary schools. After the sample was collected, the statistical analysis of the data was done with the use of the IBM SPSS 24 programme. RESULTS: The final version of the questionnaire consisted of 6 domains and 85 sectional questions and was validated. The Item-Content Validity Index (I-CVI) ranged between 0.50 and 1.00. The CVR was generated for each item. Twenty-six items had a CVR of 1.00, eight a score of 0.9, four a score of 0.8, four a score of 0.7, and two a score of 0.5. The average CVR value was 0.9. For all items, modified Kappa (k*) values were excellent (> 0.8), revealing that the agreement between experts was not due to chance. The face validity of the questionnaire by reviewing the clarity and the completeness of the questions to measure the target outcome. The Intraclass Correlation Coefficient (ICC) assessment showed that the reliability was good in average measures (ICC=0.779). Cronbach’s coefficient alpha was used to check the overall reliability of the questionnaire using the data collected from the 135 adult individuals. The total sample responded to both questionnaires (paper and electronic format) were 667 students and 551 young parents of children in primary schools covering a variable and different population sample. In our data with students, 30% females and 23% males characterize their life as moderate or bad. 29% of females and 27% of males visited a doctor and the rest either followed a phone medical order or asked their family. They do not perform preventive exams (27% in females and 46% in males) due variable reasons such as financial, lack of time, do not feel them necessary. In our study, the prevalence of SM (always, often, or sometimes) without a medical prescription was 52% for males and 49.2% for females with similar prevalence in all three schools as all belong to health sector. About 44.9% of students considered SM as good or accepted practice; 74.3% were careful when self-medicating and reading the package leaflet of self-medicated drugs. About 28.4% had received antibiotics and the reason was convenience (25%) or distrust of medical advice. The students in our study believe that SM is a good or accepted practice (44,9% females and 42,63% for males). In our study, SM was significantly associated with age, gender, and students’ academic year as females, medical students, and last year students tended to self-medicate more than their peers with significant differences between them.SM was reported by 79.9% of students. The most used drugs were analgesics. The prevalence reported in our study is quite significant. It was surprising to find that there was no significant difference in the prevalence rates of self-medication amongst different health students. In our data with parents, 23% and 53% characterize their life as bad or moderate, respectively, whereas only 21% always and 23% often visited a doctor and the rest either followed telephone medical orders or asked their family. They do not perform preventive exams due to main reasons such as financial, lack of time, or “do not feel them necessary”. In our study, the prevalence of SM (always, often, or sometimes) without a medical prescription was 15.3 with similar prevalence in all primary schools. Receiving advice mainly from the family/friends (44.1% for females and 42.9 for males) about SM and the reuse of old prescriptions contributes to the risk posed by home pharmacies. Further explanations for SM cited by parents included “there is no need to see a doctor for my child because of a simple disease” and “quick relief.” About 29% of parents considered SM as good or accepted practice; 74.3% were careful when self-medicating and reading the package leaflet of self-medicated drugs. About 28.4% had received antibiotics and the reason was convenience (25%) or distrust of medical advice. Different genders show similar percentages in self-medication. The students in our study believe that SM is a good or accepted practice (44.9% females and 42.63% for males).The prevalence reported in our study is quite significant. It is also worthy to note here that parents belong to general population of society and if the prevalence of self-medication is high, then the prevalence in the rest of the community maybe a significant health issue. CONCLUSIONS: In conclusion and according to the research results, self-rated health is a very important indicator for both morbidity and mortality of the population, especially when this population is the student population of the country. Further research and investigation of self-rated health is certainly needed. On the other hand, self-medication and especially self-medication with antibiotics are two very important and burning issues for Public Health. The incorrect and reckless use of medicines can create resistant bacteria endangering Public Health. Overuse of antimicrobial drugs is a global problem. A holistic approach must therefore be adopted to prevent this problem which may include (i) awareness and education regarding the consequences of self-medication (ii) strategies to prevent the supply of over-the-counter drugs (iii) strict rules on pharmaceutical advertising and (iv) strategies to provide healthcare to all by eliminating health inequalities.

ΣΚΟΠΟΣ: Σε αυτή τη μελέτη, διερευνήθηκαν και αξιολογήθηκαν οι γνώσεις, οι στάσεις και οι πρακτικές της αυτοαξιολόγησης της υγείας, της αυτοθεραπείας και της αυτοθεραπείας με αντιβιοτικά, σε δύο διαφορετικές ομάδες πληθυσμού, νέους γονείς και φοιτητές. Αναπτύχθηκε και επικυρώθηκε ένα νέο ερευνητικό εργαλείο-ερωτηματολόγιο για την ανάλυση των παραγόντων που καθορίζουν την αυτοαξιολόγηση της υγείας και της αυτοθεραπείας και έγινε η συσχέτισή τους με διάφορα κοινωνικοδημογραφικά και άλλα χαρακτηριστικά. Αναζητήθηκε και επισημάνθηκε ο βαθμός συσχέτισης της αυτοεκτίμησης της υγείας με τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα του πληθυσμού, καθώς και η λήψη φαρμάκων και αντιβιοτικών χωρίς ιατρική οδηγία, οι επιπτώσεις που έχει στην υγεία μας και στη Δημόσια Υγεία γενικότερα. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρειάστηκε να αναπτυχθεί και να επικυρωθεί ένα ερωτηματολόγιο ως ερευνητικό εργαλείο. Η τελική δομή και η μορφή του ερωτηματολογίου αποτελούνταν από τις ακόλουθες ενότητες: Δημογραφικά δεδομένα, ερωτήματα για την αυτοαξιολόγηση της υγείας, αυτοθεραπεία και λήψη αντιβιοτικών χωρίς ιατρική οδηγία. Το εργαλείο της έρευνας διανεμήθηκε στο δείγμα της μελέτης σε δύο μορφές (έντυπη και ηλεκτρονική). Τα δύο διακριτά δείγματα έρευνας αποτελούνταν από 667 μαθητές και 551 νέους γονείς παιδιών δημοτικών σχολείων. Μετά τη συλλογή του δείγματος, έγινε η στατιστική ανάλυση των δεδομένων με τη χρήση του προγράμματος IBM SPSS 24. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η τελική έκδοση του ερωτηματολογίου αποτελούνταν από 6 ενότητες και 85 τμηματικές ερωτήσεις και επικυρώθηκε. Ο δείκτης εγκυρότητας ερωτήματος-περιεχομένου (I-CVI) κυμάνθηκε μεταξύ 0,50 και 1,00. Το CVR δημιουργήθηκε για κάθε ερώτημα και ενότητα. Είκοσι έξι στοιχεία είχαν CVR 1,00, οκτώ βαθμολογία 0,9, τέσσερα με βαθμολογία 0,8, τέσσερα με βαθμολογία 0,7 και δύο με βαθμολογία 0,5. Η μέση τιμή CVR ήταν 0,9. Για όλα τα είδη, οι τροποποιημένες τιμές Kappa (k*) ήταν εξαιρετικές (> 0,8), αποκαλύπτοντας ότι η συμφωνία μεταξύ των ειδικών δεν οφειλόταν στην τύχη. Πραγματοποιήθηκε έλεγχος εγκυρότητας του ερωτηματολογίου με την εξέταση της σαφήνειας και της πληρότητας των ερωτήσεων για τη μέτρηση του αποτελέσματος-στόχου. Η αξιολόγηση του ICC έδειξε ότι η αξιοπιστία ήταν καλή (ICC=0,779). Ο συντελεστής άλφα Cronbach χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο της συνολικής αξιοπιστίας του ερωτηματολογίου χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από 135 ενήλικα άτομα. Το σύνολο των ατόμων που απάντησαν και στα δύο ερωτηματολόγια (έντυπη και ηλεκτρονική μορφή) είναι 667 μαθητές και 551 νέοι γονείς παιδιών δημοτικών σχολείων που καλύπτουν ένα μεταβλητό και διαφορετικό δείγμα πληθυσμού. Από τους φοιτητές, το 30% ήταν γυναίκες και 23% άνδρες και χαρακτηρίζουν τη ζωή τους με μέτρια ή κακή υγεία. Μόνο το 29% των γυναικών και το 27% των ανδρών επισκέφτηκαν έναν γιατρό το τελευταίο εξάμηνο και οι υπόλοιποι είτε ακολούθησαν τηλεφωνικές ιατρικές εντολές είτε απλά συμβουλεύτηκαν την οικογένειά τους. Δεν κάνουν προληπτικές εξετάσεις (27% στις γυναίκες και 46% στους άνδρες) κυρίως για λόγους όπως οικονομικοί, έλλειψη χρόνου, ή δεν τις θεωρούν αναγκαίες. Στη μελέτη μας, ο επιπολασμός της αυτοθεραπείας (πάντα, συχνά ή μερικές φορές) χωρίς ιατρική συνταγή ήταν 51% για τις γυναίκες και 49,% για τους άνδρες με παρόμοιο επιπολασμό και στις τρεις σχολές, καθώς όλες ανήκουν στον τομέα της υγείας. Περίπου το 44,9% των φοιτητών θεώρησε την αυτοθεραπεία ως καλή ή αποδεκτή πρακτική. Το 74,3% ήταν προσεκτικό όταν έκανε αυτοθεραπεία και διάβαζε το φύλλο οδηγιών χρήσης των αυτοθεραπείας φαρμάκων. Περίπου το 28,4% είχε λάβει αντιβιοτικά χωρίς συνταγή και ο λόγος ήταν η ευκολία (25%) ή η δυσπιστία στις ιατρικές συμβουλές. Οι φοιτητές της μελέτης μας πιστεύουν ότι η αυτοθεραπεία είναι μια καλή ή αποδεκτή πρακτική (44,9% γυναίκες και 42,63% για άνδρες). Στη μελέτη μας, η αυτοθεραπεία συσχετίστηκε σημαντικά με την ηλικία, το φύλο και το ακαδημαϊκό έτος των φοιτητών καθώς οι γυναίκες, οι φοιτητές ιατρικής και οι παλαιοί φοιτητές έτειναν να αυτοθεραπεύονται περισσότερο από τους συνομηλίκους τους με σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Η αυτοθεραπεία αναφέρθηκε από το 79,9% των φοιτητών. Τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ήταν τα αναλγητικά. Ο επιπολασμός που αναφέρεται στη μελέτη μας είναι αρκετά σημαντικός. Ήταν έκπληξη το ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στα ποσοστά επικράτησης της αυτοθεραπείας μεταξύ διαφορετικών φοιτητών σχολών υγείας. Στα δεδομένα με τους νέους γονείς, μόνο το 23% στις γυναίκες και το 53% στους άντρες χαρακτηρίζουν τη ζωή τους μέτρια ή κακή αντίστοιχα, ενώ μόνο το 21% στους άντρες πάντα και το 23% στις γυναίκες επισκέπτονταν συχνά γιατρό και οι υπόλοιποι είτε ακολούθησαν τηλεφωνικές ιατρικές εντολές είτε ρωτούσαν την οικογένειά τους. Δεν κάνουν προληπτικές εξετάσεις για βασικούς λόγους όπως οικονομικοί, έλλειψη χρόνου ή «δεν τις αισθάνονται απαραίτητες». Στη μελέτη μας, ο επιπολασμός της αυτοθεραπείας (πάντα, συχνά ή μερικές φορές) χωρίς ιατρική συνταγή ήταν 15,3 με παρόμοιο επιπολασμό στους γονείς από όλα τα δημοτικά σχολεία. Η λήψη συμβουλών κυρίως από την οικογένεια/τους φίλους (44,1% για τις γυναίκες και 42,9 για τους άνδρες) σχετικά με την αυτοθεραπεία και την επαναχρησιμοποίηση παλαιών συνταγών συμβάλλει στον κίνδυνο που ενέχουν τα οικιακά φαρμακεία. Περαιτέρω εξηγήσεις για την αυτοθεραπεία που αναφέρθηκε από τους γονείς σε αυτή τη μελέτη περιλάμβαναν "δεν χρειάζεται να δω γιατρό για το παιδί μου λόγω μιας απλής ασθένειας" και "γρήγορη ανακούφιση". Περίπου το 29% των γονέων σε αυτή τη μελέτη θεώρησε την αυτοθεραπεία ως καλή ή αποδεκτή πρακτική. Το 74,3% ήταν προσεκτικό όταν έκανε αυτοθεραπεία και διάβαζε το φύλλο οδηγιών χρήσης των αυτοθεραπείας φαρμάκων. Περίπου το 28,4% είχε λάβει αντιβιοτικά και ο λόγος ήταν η ευκολία (25%) ή η δυσπιστία στις ιατρικές συμβουλές. Διαφορετικά φύλα εμφανίζουν παρόμοια ποσοστά στην αυτοθεραπεία. Οι γονείς της μελέτης μας πιστεύουν ότι η αυτοθεραπεία είναι μια καλή ή αποδεκτή πρακτική (44,9% γυναίκες και 42,63% για άνδρες). Ο επιπολασμός που αναφέρεται στη μελέτη μας είναι αρκετά σημαντικός. Αξίζει επίσης να σημειωθεί εδώ ότι οι γονείς ανήκουν στο γενικό πληθυσμό της κοινωνίας και εάν ο επιπολασμός της αυτοθεραπείας είναι υψηλός, τότε πιθανόν ο επιπολασμός και στην υπόλοιπη κοινότητα ίσως αποτελεί σημαντικό πρόβλημα υγείας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συμπερασματικά και σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η αυτοαξιολόγηση της υγείας είναι ένας πολύ σημαντικός δείκτης τόσο για τη νοσηρότητα όσο και για τη θνησιμότητα του πληθυσμού, ειδικά όταν αυτός ο πληθυσμός είναι ο μαθητικός πληθυσμός της χώρας. Απαιτείται σίγουρα περαιτέρω έρευνα και διερεύνηση της αυτοαξιολόγησης της υγείας. Από την άλλη, η αυτοθεραπεία και κυρίως η αυτοθεραπεία με αντιβιοτικά είναι δύο πολύ σημαντικά και φλέγοντα ζητήματα για τη Δημόσια Υγεία. Η λανθασμένη και αλόγιστη χρήση φαρμάκων μπορεί να δημιουργήσει ανθεκτικά βακτήρια που θέτουν σε κίνδυνο τη Δημόσια Υγεία. Η υπερβολική χρήση αντιμικροβιακών φαρμάκων είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Πρέπει επομένως να υιοθετηθεί μια ολιστική προσέγγιση για την πρόληψη αυτού του προβλήματος, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει (i) ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση σχετικά με τις συνέπειες της αυτοθεραπείας (ii) στρατηγικές για την πρόληψη της προσφοράς φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή (iii) αυστηρούς κανόνες για τη διαφήμιση φαρμακευτικών προϊόντων και (iv) στρατηγικές για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε όλους με την εξάλειψη των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας.