Αποτελεσματικότητα εκπαιδευτικής παρέμβασης στη σπιρομέτρηση σε παιδιά προσχολικής ηλικίας

Abstract

Purpose: To investigate the feasibility of performing spirometry without technical errors in children aged 3 to 6 years old and the effect of educational intervention. Sub-objectives were the comparison with pulse oscillometry and the investigation of child and family factors influencing their outcome. Methodology: 133 children who visited the pediatric pulmonology unit of a public hospital and who had not attempted spirometry before. Initially, impulse oscillometry was performed and then the control group received oral training on the spirometry procedure, while the intervention group watched the training video. All children were given a party whistle to familiarize them with the technique. The study period is from 08/05/2019 to 11/03/2020 and from 21/03/2022 to 22/01/2024 due to the covid-19 pandemic. The statistical analysis of the data was done using IBM SPSS Statistics 26.0 software. Outcomes: The overall success rate for spirometry was found 74.4% and for impulse oscillometry 75.9%. Sex, presence of disease, history of asthma and educational level of the parents were not related to the outcome of the examination. The educational intervention increased the probability of successful spirometry by 3.85 times and the number of accepted attempts and reduced the total time to perform the test. The median number of attempts was found to be 9. Children with more sociability were found to be more likely to have at least one acceptable attempt, while children with hyperactivity and more difficulties according to the SDQ needed a greater number of attempts. Conclusions: It is feasible for preschool children to perform technically accepted spirometry. The educational intervention has a positive effect on successful spirometry.

Εισαγωγή: Η διάγνωση του άσθματος σε παιδιά προσχολικής ηλικίας αποτελεί πρόκληση για την ιατρική κοινότητα. To 2019 αναθεωρήθηκαν οι κατευθυντήριες οδηγίες με στόχο τη προτυποποίηση της σπιρομετρίας στη προσχολική ηλικία. Σκοπός: Η διερεύνηση της δυνατότητας εκτέλεσης σπιρομέτρησης χωρίς τεχνικά σφάλματα σε παιδιά ηλικίας 3 έως 6 ετών και η επίδραση της εκπαιδευτικής παρέμβασης στην έκβαση της εξέτασης. Επιμέρους στόχοι ήταν η σύγκριση με την παλμική ταλαντωσιμετρία και η διερεύνηση των παραγόντων του παιδιού και της οικογένειας που επιδρούν στην έκβασή τους. Μεθοδολογία: Συμμετείχαν 133 παιδιά που επισκέφτηκαν το παιδοπνευμονολογικό ιατρείο ενός δημόσιου νοσοκομείου και δεν είχαν σπιρομετρηθεί στο παρελθόν. Αρχικά πραγματοποιήθηκε παλμική ταλαντωσιμετρία και έπειτα η ομάδα ελέγχου έλαβε προφορική εκπαίδευση για την διαδικασία της σπιρομετρίας, ενώ η ομάδα παρέμβασης παρακολούθησε το εκπαιδευτικό βίντεο. Στη συνέχεια δόθηκε αναπτυσσόμενη σφυρίχτρα σε όλα τα παιδιά ώστε να εξοικειωθούν με τη τεχνική. Το χρονικό διάστημα διεξαγωγής της μελέτης είναι 08/05/2019 έως 11/03/2020 και από 21/03/2022 έως και 22/01/2024 λόγω της πανδημίας covid-19. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του λογισμικού IBM SPSS Statistics 26.0. Αποτελέσματα: Το συνολικό ποσοστό επιτυχίας για τη σπιρομέτρηση βρέθηκε 74,4% και για την ταλαντωσιμετρία 75,9%. Το φύλο, η ύπαρξη νοσήματος, το ιστορικό άσθματος και το μορφωτικό επίπεδο των γονέων δεν σχετίστηκαν με την έκβαση της εξέτασης. Η εκπαιδευτική παρέμβαση αύξησε την πιθανότητα επιτυχούς σπιρομετρίας κατά 3,85 φορές και τον αριθμό των αποδεκτών προσπαθειών, ενώ μείωσε τον συνολικό χρόνο διεξαγωγής της εξέτασης. Ο διάμεσος αριθμός προσπαθειών βρέθηκε 9. Τα παιδιά με μεγαλύτερη κοινωνικότητα βρέθηκε ότι ήταν πιο πιθανό να έχουν αποδεκτή προσπάθεια, ενώ παιδιά με υπερκινητικότητα και περισσότερες δυσκολίες σύμφωνα με το SDQ χρειάστηκαν περισσότερο αριθμό προσπαθειών. Συμπεράσματα: Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι εφικτό να πετύχουν τεχνικά άρτια σπιρομετρία. Η εκπαιδευτική παρέμβαση επιδρά θετικά στην διεξαγωγή επιτυχούς σπιρομετρίας.