Η επιβάρυνση σε αγώνες ποδοσφαίρου νέων υψηλού επιπέδου κατά τον ετήσιο προπονητικό κύκλο: η επίδραση διαφορετικών μεθόδων ενεργητικής και παθητικής αποκατάστασης

Abstract

In a soccer match, young players cover a total distance ranging from 7,000 to 10,000 m. They also perform 52 to 100 accelerations and change activity 1379 to 1459 times, every 4΄΄. The time required for their complete recovery can reach up to 72 hours. Despite their apparent popularity, there is a lack of scientific evidence for the validity of rehabilitation methods. The aim of the research is to investigate the effect of specific rehabilitation protocols on selected neuromuscular and biochemical indicators related to the performance of players an after official match. The research sample consisted of 42 (n=42) high-level young soccer players aged 16 to 22 years without injury problems. The 18 were the control group (n=18) and the 24 the experimental group (n=24) who were randomly divided into 3 separate groups of 8 soccer players. Measurements included recording of body mass and composition, neuromuscular performance indices and also biochemical indices after blood sampling. Three measurements made for each match one in the 24 hours before, 24 after and 48 after it. The external load of the matches recorded with a gps system (Stats, Apex pro). This process will be repeated for 6 matches. In order to test for change in performance between groups over time, repeated-measures anova analysis was used. Then, to check the homogeneity between groups at the beginning but also for the differences after the implementation of the programmes, the Independent T Test was used between the experimental and control group, while between the three groups with the different protocols, a one-way Anova was performed, respectively. Finally, Paired T-Tests of the groups were performed separately before and after the implementation of the rehabilitation programs. The evaluation of the data was carried out with the statistical package SPSS 15. The level of significance was set at P≤0.05. In conclusion, soccer players must participate in organized rehabilitation programs during the in-season. In the present study it was found that the specific protocol of low-intensity aerobic exercises with cycling the day after the match can help the recovery process. We propose for further investigation of protocols with combined programs of active and passive rehabilitation as well as programs with technical-tactical content of exercises.

Σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου οι νεαροί ποδοσφαιριστές καλύπτουν συνολική απόσταση που κυμαίνεται από 7.000 έως 10.000 μ. και εκτελούν από 52 έως 100 επιταχύνσεις, ενώ αλλάζουν δραστηριότητα 1379 έως 1459 φορές, κάθε 4΄΄. Ο χρόνος που απαιτείται για την πλήρη αποκατάσταση των ποδοσφαιριστών μετά από έναν αγώνα μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 72 ώρες. Παρά την προφανή αναγκαιότητα για προγράμματα αποκατάστασης, παρατηρείται κενό στην επιστημονική κοινότητα για την εγκυρότητα των μεθόδων αποκατάστασης. Σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να διερευνηθεί η επίδραση συγκεκριμένων πρωτοκόλλων αποκατάστασης, σε επιλεγμένους νευρομυϊκούς και βιοχημικούς δείκτες που σχετίζονται με την απόδοση των αθλητών μετά από επίσημο αγώνα ποδοσφαίρου. Στο δείγμα της έρευνας συμμετείχαν 42 (n=42) νεαροί αθλητές ποδοσφαίρου υψηλού επιπέδου, ηλικίας 16 έως 22 ετών χωρίς προβλήματα τραυματισμών. Οι 18 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου (n=18) και οι 24 την πειραματική ομάδα (n=24) οι οποίοι χωρίσθηκαν με τυχαίο τρόπο σε 3 επιμέρους ομάδες των 8 ποδοσφαιριστών. Οι μετρήσεις περιελάμβαναν την καταγραφή των σωματομετρικών στοιχείων και της σύστασης του σώματος, νευρομυϊκών δεικτών απόδοσης καθώς και βιοχημικών δεικτών μετά από αιμοληψία. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν τρεις μετρήσεις για κάθε αγώνα η 1η στις 24 ώρες πριν, η 2η στις 24 μετά και η 3η στις 48 ώρες μετά από αυτόν. Τα εξωτερικά φορτία επιβάρυνσης από τον κάθε αγώνα καταγράφηκαν χρησιμοποιώντας σύστημα τηλεμετρίας μικρής εμβέλειας και τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο ενσωματωμένο στο GPS (Stats,Apex pro). Η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε σε 6 αγώνες. Για να ελεγχθεί η μεταβολή της επίδοσης μεταξύ των ομάδων ως προς τον χρόνο, χρησιμοποιήθηκε ανάλυση anova, με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις. Στη συνέχεια για να ελεγχθεί η ομοιογένεια μεταξύ των ομάδων, στην αρχή, αλλά και για τις διαφορές μετά από την εφαρμογή των προγραμμάτων χρησιμοποιήθηκε independent t test, μεταξύ των ομάδων πειραματική και ελέγχου, ενώ μεταξύ των τριών ομάδων με τα διαφορετικά πρωτόκολλα πραγματοποιήθηκε αντίστοιχα Oneway Anova. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν Paired T-Test των ομάδων ξεχωριστά πριν και μετά την εφαρμογή των προγραμμάτων αποκατάστασης. Η αξιολόγηση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε µε το στατιστικό πακέτο SPSS 15. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίσθηκε στο P≤0.05. Συμπερασματικά, οι ποδοσφαιριστές πρέπει να συμμετέχουν σε οργανωμένα προγράμματα αποκατάστασης κατά την αγωνιστική περίοδο. Στην παρούσα μελέτη βρέθηκε ότι το συγκεκριμένο πρωτόκολλο αερόβιας ασκήσεις χαμηλής έντασης με ποδηλασία την επόμενη ημέρα από τον αγώνα μπορεί να βοηθήσει στην διαδικασία της αποκατάστασης. Προτείνεται η διερεύνηση πρωτοκόλλων με συνδυαστικά προγράμματα ενεργητικής και παθητικής αποκατάστασης καθώς και προγράμματα με τεχνικό-τακτικό περιεχόμενο ασκήσεων.