Η φλεγμονώδης διεργασία της σήψης: επίδραση στην διαδικασία απογαλακτισμού από τη μηχανική υποστήριξη της αναπνοής στον βαρέως πάσχοντα ασθενή

Abstract

Introduction: The spontaneous breathing trial is an important procedure during the stay of critical ill patients in ICU as determines the readiness for extubation and the outcome. During this procedure many physiopathologic factors interfere and are responsible for the result. Previous studies had showed that sepsis is a worsening factor leading more likely in extubation failure and related with adverse outcome. Also, the levels of cytokines and inflammasome in the septic patients are associated with disease severity and worse outcome. The aim of this study was to determine whether inflammatory biomarkers of sepsis could be indicative of the failure or success of spontaneous breathing trial (SBT) in these patients. Methods: Sixty-five patients on MV (42 septic and 23 intubated for other reasons) fulfilling the criteria for SBT were included in the study. Cytokines levels such as IL-18, (and it’s relative mRNA expression in serum), IL-18BP, IL-6, TNF-α were measured during three different times point (just prior, after 30 min of SBT and 24 hours later). Serum inflammatory mediators associated with sepsis (IL-18, IL-18BP, TNF-α) were determined and correlated with the outcome of SBT. Results: A successful SBT was achieved in 45 patients (69.2%). Septic patients had a higher percentage of SBT failure as compared to non-septic patients (85% vs. 15%, p = 0.026), with an odds ratio for failing 4.5 times (OR = 4.5 95%CI: 1.16-17.68, p 0.022). IL-18 levels and the relative mRNA expression in serum were significantly higher in septic as compared to non-septic patients (p<0.05). Conclusion: Sustained increased levels of IL-18 and IL-18BP, acknowledged markers of sepsis, were found to be indicative of SBT failure in patients recovering from sepsis. Our results show that, although subclinical, remaining septic inflammation that sustains for a long time complicates the weaning procedure. Biomarkers for the estimation of the septic burden and the right time for weaning are needed.

Εισαγωγή: Η διαδικασία αποδέσμευσης από την μηχανική αναπνοή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες διαδικασίες κατά την νοσηλεία του βαρέως πάσχοντα ασθενή στη ΜΕΘ, καθώς καθορίζει την ετοιμότητα για αποσωλήνωση και ως εκ τούτου την έκβαση του ασθενή. Κατά την διάρκεια της διαδικασία αυτής, σε φυσιοπαθολογικό επίπεδο, αλληλοεπιδρούν διάφοροι παράγοντες που ευθύνονται για το αποτέλεσμα της διαδικασίας. Από προγενέστερες μελέτες έχει φανεί ότι, η σήψη αποτελεί έναν επιβαρυντικό παράγοντα για τον διασωληνωμένο ασθενή και σχετίζεται με μεγαλύτερα ποσοστά αποτυχίας αποδέσμευσης από την μηχανική αναπνοή καθώς και με χειρότερη έκβαση. Η έκφραση των κυτταροκινών και του φλεγμονοσώματος στον ορό των ασθενών με σήψη έχε ι σχετιστεί με την βαρύτητα και την έκβαση της νόσου. Σκοπός της μελέτης: να αξιολογηθεί αν η σήψη αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για την έκβαση της δοκιμασίας αυτόματης αναπνοής, εκτιμώντας την ενεργοποίηση του φλεγμονοσώματος και την έκφραση των κυτταροκινών που επάγονται από αυτό. Υλικό και μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 65 βαρέως πάσχοντες διασωληνωμένοι ασθενείς (42 με σήψη και 23 που νοσηλεύτηκαν για άλλο λόγο), οι οποίοι πληρούσαν τα κριτήρια για τη δοκιμασία αυτόματης αναπνοής. Μετρήθηκαν στον ορό οι κυτταροκίνες, IL-18 (και η σχετική έκφραση του mRNA της στον ορό), η IL-18BP, η IL-16 , ο TNF-α σε τρεις χρονικές στιγμές κατά την δοκιμασία αυτόματης αναπνοής (πριν, στα 30 λεπτά της δοκιμασίας και 24 ώρες μετά). Αποτελέσματα: Επιτυχές SBT επετεύχθη σε 45 ασθενείς (69,2%). Οι σηπτικοί ασθενείς είχαν μεγαλύτερα ποσοστά αποτυχίας σε σύγκριση με τους μη σηπτικούς (85% vs. 15%, p = 0.026) και 4,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα αποτυχίας (OR = 4.5 95% CI: 1.16-17.68, p 0.022). Τα επίπεδα της IL-18 στον ορό και η σχετική έκφραση του mRNA ήταν σημαντικά υψηλότερα στους σηπτικούς έναντι των μη σηπτικών ασθενών (p<0.05). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματά μας έδειξαν σταθερά αυξημένους δείκτες σήψης, όπως είναι οι IL-18 και IL-18BP, στους αναρρωνύοντες ασθενείς με σήψη που πληρούσαν τα κριτήρια για SBT. Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν πως αν και υποκλινική, υπολειμματική φλεγμονή της σήψης παραμένει επί μακρόν υπονομεύοντας τη διαδικασία απογαλακτισμού από το μηχανικό αερισμό. Είναι απαραίτητο να βρεθούν βιοδείκτες για την εκτίμηση του φορτίου της σήψης και του κατάλληλου χρόνου για τον απογαλακτισμό από το μηχανικό αερισμό.