Study of the Villafranchian large mammal fauna from Karnezeika (Argolis, Peloponnese, Greece): systematics, taphonomy, palaeoecology

Abstract

The Karnezeika locality lies in the southern part of Argolis prefecture andchronostratigraphically corresponds to the Lower Pleistocene. It consists a small doline formed inthe local limestone, as the substrate is characterized mainly by Upper Triassic / Lower Jurassiccarbonate rocks of the Pantokrator Formation of the Pelagonian Unit. Most likely the site served asa natural trap which gradually was filled with sediments, rocks and mainly mammal skeletalmaterial from the wider area transferred there by the actions of water and gravity, thus creatingfavorable conditions for its fossilization. The large mammal fossil collection from Karnezeika is thesubject of the current PhD study.In total, 3358 identifiable specimens have been recorded. Apart from these, there are also morethan 7000 cataloged and recorded specimens of quite small fragments of all kinds of bone. Thelarge number of fragmented material shows that most of them were transported rather violently tothe final place of burial and the transportation seems to have been quite fast since the bones showno particular signs of weathering nor abrasion; no traces of carnivore activity were recorded either.All these, in combination with the presence of bones with various Fluvial Transport Index values, aswell as the lack of articulated elements and any sign of bioclastic sorting shows that the place ofdeath was peripheral to the doline and the bones were transported from an area in close proximityand around the doline.The large mammal fauna that was determined in the assemblage is vastly dominated by bovidsincluding Gazella bouvrainae, Gazellospira torticornis, Gallogoral meneghinii and Caprini gen. etsp. indet., a tendency which is quite unusual for post-Pliocene Greek localities where generally alarge number of equid specimens occurs instead. Apart from four bovid taxa and an equid, threedifferent cervid species, the giraffe Palaeotragus inexpectatus, the rhino species Stephanorhinusetruscus, seven carnivoran taxa, as well as scarce remains of a large cercopithecid were alsodetermined, rendering Karnezeika as a primate-bearing Lower Pleistocene locality.The bovid association G. bouvrainae – G. meneghinii – G. torticornis, combined with the threecervid species, is rather typical for the Middle Villafranchian faunas of Greece (2.6 – 1.8 Ma). Inaddition, the presence of numerous G. meneghinii individuals is of interest as well, a taxon whichnormally constitutes a quite rare element in the Greek fossil record. Moreover, the assemblagecontains several carnivoran and artiodactyls representatives of mixed-habitats. These facts, incombination with the minimal presence of equids, which are represented only by a handful ofspecimens and the absence of typical open-landscape predators, most likely show that the palaeoenvironment of Karnezeika was represented by rocky limestone terrains with hills and slopes.

Η θέση Καρνεζέικα βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Αργολίδας και αντιστοιχείστο Κατώτερο Πλειστόκαινο. Αποτελεί μια μικρή δολίνη σχηματισμένη στα ανθρακικά πετρώματατου υποστρώματος ηλικίας Ανώτερου Τριασικού / Κατώτερου Ιουρασικού του Σχηματισμού τουΠαντοκράτορα της Πελαγονικής ζώνης. Πιθανότατα η θέση λειτούργησε ως φυσική παγίδα η οποίασταδιακά γέμισε με ιζήματα, πετρώματα και κυρίως σκελετικό υλικό θηλαστικών από την ευρύτερηπεριοχή, που μεταφέρθηκε εκεί από τις ενέργειες του νερού και της βαρύτητας, δημιουργώντας έτσιευνοϊκές συνθήκες για την απολίθωσή τους. Η μεγάλη συλλογή απολιθωμάτων θηλαστικών από ταΚαρνεζέικα είναι το αντικείμενο της τρέχουσας διδακτορικής μελέτης.Συνολικά, έχουν καταγραφεί 3358 αναγνωρίσιμα δείγματα. Εκτός από αυτά, υπάρχουν επίσηςπερισσότερα από 7000 καταγεγραμμένα δείγματα πολύ μικρών θραυσμάτων κάθε είδους οστών. Ομεγάλος αριθμός κατακερματισμένου υλικού δείχνει ότι τα περισσότερα από αυτά μεταφέρθηκανμάλλον βίαια στον τελικό τόπο ταφής και η μεταφορά φαίνεται να ήταν αρκετά γρήγορη αφού ταοστά δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα σημάδια φθοράς ή τριβής. Δεν καταγράφηκαν ίχνηδραστηριότητας σαρκοφάγων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την παρουσία οστών με διάφορες τιμέςτου Fluvial Transport Index, καθώς και την έλλειψη αρθρωτών στοιχείων και οποιοδήποτε σημάδιβιοκλαστικής ταξινόμησης, δείχνει ότι ο τόπος θανάτου ήταν περιφερειακός της δολίνης και ταοστά μεταφέρθηκαν από περιοχή σε κοντινή απόσταση και γύρω από αυτή.Η μεγάλη πανίδα των θηλαστικών που προσδιορίστηκε, κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό απόβοοειδή συμπεριλαμβανομένων των Gazella bouvrainae, Gazellospira torticornis, Gallogoralmeneghinii και Caprini gen. et sp. indet.. Αυτό είναι ένα αρκετά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό για τιςμετα-Πλειοκαινικές ελληνικές θέσεις, όπου γενικά εμφανίζεται μεγάλος αριθμός δειγμάτωνιπποειδών. Εκτός από τέσσερα είδη βοοειδών και ένα ιπποειδές, προσδιορίστηκαν επίσης τρίαδιαφορετικά είδη ελαφιών, η καμηλοπάρδαλη Palaeotragus inexpectatus, ο ρινόκεροςStephanorhinus etruscus, επτά διαφορετικά σαρκοφάγα, καθώς και υπολείμματα ενός σπάνιουμεγάλου cercopithecid, καθιστώντας τα Καρνεζέικα ως μία από τις θέσεις με παρουσίαπρωτεύοντος στο Πλειστόκαινο της Ευρώπης.Η παρουσία των βοοειδών G. bouvrainae – G. meneghinii – G. torticornis, σε συνδυασμό μετα τρία ελάφια, είναι χαρακτηριστικά της πανίδας του Μέσου Βιλλαφράγκιου της Ελλάδας (2,6 –1,8 Ma). Επιπροσθέτως, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παρουσία πολυάριθμων ατόμων G.meneghinii, ένα είδος που συνήθως αποτελεί ένα αρκετά σπάνιο στοιχείο στο ελληνικό αρχείοαπολιθωμάτων. Επιπλέον, το σύνολο περιέχει πολλά σαρκοφάγα και αρτιοδάκτυλα πουεκπροσωπούν μικτά ενδιαιτήματα. Αυτές οι παρατηρήσεις, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά φτωχήπαρουσία ιπποειδών, τα οποία αντιπροσωπεύονται από ελάχιστα δείγματα και την απουσία τυπικώναρπακτικών ανοιχτού περιβάλλοντος, πιθανότατα δείχνουν ότι το παλαιοπεριβάλλον της θέσηςΚαρνεζέικα αντιπροσωπευόταν από βραχώδη ασβεστολιθικά υπόβαθρα με λόφους και πλαγιές.