Διερεύνηση των σχέσεων αιτιότητας μεταξύ χρηματοπιστωτικού συστήματος, οικονομικής ανάπτυξης και ανισότητας με δεδομένα πάνελ

Abstract

The relationships between financial development and economic growth have been extensively investigated; however, it is essential to address how these benefits are spread throughout society. The empirical results about the causality and the impact of financial development on growth are ambiguous and depend on the measures of financial development, the econometric method, and the data sample. In addition, establishing a causal relationship directly between inequality and growth is exceptionally difficult, and the impact of inequality on growth can be beneficial or detrimental through various transmission channels. More recently, the relationships between financial development and income inequality have received more attention from researchers without reaching a universal consensus. Previous empirical studies about the causal relationships between financial development, economic growth, and income inequality are based on the bivariate framework. However, the direction of causality between the two variables can potentially change with the inclusion of a third variable. The global financial crisis has highlighted the importance of rethinking thelinks between financial development, economic growth, and income inequality.This study aims to investigate the linkages between financial development, economic growth, and income inequality using data for the 27 European Union countries, covering the period 1988–2017 and selecting various measurements of financial development capturing different dimensions of the banking system and stock market development, such as depth, efficiency, and stability. Firstly, this study attempts to determine the direction of causality both in a bivariate and in a trivariate framework. Therefore, by carrying out the bootstrap panel causality test, the empirical findingsindicated the absence of causality between financial development, economic growth, and income inequality in the countries of the panel. However, the main results of the heterogeneous panel causality test showed a bidirectional causality between financial development-economic growth, economic growth-income inequality, and financial development-income inequality. The results of the trivariate Toda–Yamamoto approach for the Granger non-causality test in heterogeneous panels indicated that the size and the banking stability of the financial system lead to income inequality and economicgrowth while inequality leads to the efficiency and the stability of the banking sector and then lead to economic growth. Finally, this study evaluates the impact of financial development and income inequality on economic growth using dynamic panel data techniques, specifically the system-GMM estimator. The main findings showed that the deepening and instability of the banking system hinder economic growth, while the development of financial markets has no impact on economic growth. Moreover, increasing income inequality can promote economic growth.A further understanding of the causal and dynamic relationships can help policymakers plan the appropriate strategy to promote economic growth in the European Union, strengthen the financial system, and alleviate inequality. According to the above empirical results, policymakers should encourage reforms of the financial system that provide better capital allocation to effective investment programs and human capital investment. Likewise, policymakers should adopt the appropriate regulatory measures to decrease non-performing loans, implying that the capital adequacy of the banking sector stimulated the stability of the financial system. The improvements in the financial system can remove financial restrictions and moresegments of society could have access to capital credit, eliminating income inequalities and enhancing economic growth.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η σχέση μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της οικονομικής ανάπτυξης έχει διερευνηθεί εκτενώς, ωστόσο, είναι σημαντικό να μελετηθεί πως αυτά τα εισοδηματικά οφέλη κατανέμονται σε ολόκληρη την κοινωνία. Τα εμπειρικά αποτελέσματα σχετικά με την αιτιότητα και τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης στην οικονομική ανάπτυξη είναι αμφιλεγόμενα και εξαρτώνται από τους δείκτες μέτρησης της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, τις οικονομετρικές μεθόδους και το δείγμα δεδομένων. Επιπλέον, η αποσαφήνιση της αιτιότητας μεταξύ της εισοδηματικής ανισότητας και της οικονομικής ανάπτυξης είναι εξαιρετικά δύσκολη αλλά και η επίδραση της ανισότητας στην οικονομική ανάπτυξημπορεί να είναι ευεργετική ή επιζήμια μέσω διαφόρων καναλιών μετάδοσης. Πιο πρόσφατα, η σχέση της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας έχει λάβει μεγαλύτερη προσοχή από τους ερευνητές χωρίς να έχει επιτευχθεί μια καθολική συναίνεση. Οι εμπειρικές μελέτες σχετικά με τις σχέσεις αιτιότητας μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας βασίζονται στο διμεταβλητό πλαίσιο. Ωστόσο, η κατεύθυνση της αιτιότητας μεταξύ των δύο μεταβλητών μπορεί ενδεχομένως να αλλάξει με τη συμπερίληψη μιας τρίτης μεταβλητής. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει τονίσει τη σημασία της επανεξέτασης των δεσμών μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας.Αυτή η μελέτη επιδιώκει να διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικήςανισότητας χρησιμοποιώντας δεδομένα για τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που καλύπτουν την περίοδο 1988-2017 και επιλέγοντας διάφορους δείκτες μέτρησης της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης που αντιπροσωπεύουν τις διαφορετικές διαστάσεις του τραπεζικού συστήματος και των χρηματιστηριακών αγορών, όπως η εμβάθυνση, η αποτελεσματικότητα και η σταθερότητα. Αρχικά, αυτή η μελέτη επιχειρεί να προσδιορίσει την κατεύθυνση της αιτιότητας τόσο σε διμεταβλητό όσο και σε τριμεταβλητό πλαίσιο. Τα εμπειρικά ευρήματα του ελέγχου αιτιότητας σε δεδομέναπάνελ με τη μέθοδο bootstrap έδειξαν απουσία σχέσης αιτιότητας μεταξύ της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης, της οικονομικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας σε κάθε χώρα του πάνελ. Ωστόσο, τα κύρια αποτελέσματα του ελέγχου αιτιότητας σε ετερογενή πάνελ έδειξαν μια αμφίδρομη αιτιότητα μεταξύ χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης-οικονομικής ανάπτυξης, οικονομικής ανάπτυξης-εισοδηματικής ανισότητας και χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης-εισοδηματικής ανισότητας. Έπειτα, τα αποτελέσματα του ελέγχου αιτιότητας των Toda-Yamamoto σε ετερογενή πάνελ σε τριμεταβλητό πλαίσιο έδειξαν ότι το μέγεθος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η τραπεζική σταθερότητα οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη μέσω της εισοδηματικής ανισότητας, ενώ η εισοδηματική ανισότητα οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη μέσω της αποτελεσματικότητας και τησταθερότητας του τραπεζικού τομέα. Τέλος, αυτή η μελέτη αξιολογεί την επίδραση της χρηματοπιστωτικής ανάπτυξης και της εισοδηματικής ανισότητας στην ανάπτυξη χρησιμοποιώντας τεχνικές δυναμικών δεδομένων πάνελ και συγκεκριμένα τον εκτιμητή συστήματος-GMM. Τα κύρια ευρήματα έδειξαν ότι η εμβάθυνση και η αστάθεια του τραπεζικού συστήματος εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη ενώ η ανάπτυξη των χρηματιστηριακών αγορών δεν έχει καμία επίπτωση στην οικονομική ανάπτυξη. Επιπλέον, η αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας μπορεί να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.Η περαιτέρω κατανόηση των δυναμικών σχέσεων και της αιτιότητας μπορεί να συνεισφέρει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να σχεδιάσουν την κατάλληλη στρατηγική για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την άμβλυνση της ανισότητας. Σύμφωνα με τα παραπάνω εμπειρικά αποτελέσματα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να ενθαρρύνουν μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος που παρέχουν καλύτερη κατανομή κεφαλαίων σε αποτελεσματικά επενδυτικά προγράμματα και επενδύσεις σε ανθρώπινο κεφάλαιο. Ομοίως, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να υιοθετήσουν τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα για τη μείωσητων μη εξυπηρετούμενων δανείων και αυτό συνεπάγεται ότι η κεφαλαιακή επάρκεια του τραπεζικού τομέα θα τονώσει τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι βελτιώσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορούν να άρουν τους χρηματοοικονομικούς περιορισμούς και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας θα μπορέσουν να έχουν πρόσβαση σε κεφαλαιακή πίστωση εξαλείφοντας τις εισοδηματικές ανισότητες και ενισχύοντας την οικονομική ανάπτυξη.