Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού και διά βίου μάθηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση: οργανωτικές και μαθησιακές προσεγγίσεις

Abstract

Despite the great emphasis that is now placed on Lifelong Learning and its components (adult education, etc.), there are few researches (either theoretical or empirical) that focus on its relationship with the development and management of Human Resources. The literature during the last decades, although thoroughly highlighted these two fields, did not manage to relate them sufficiently. Also, few public enterprises pay attention to the real development of their potential, and even fewer have realized how Lifelong Learning is involved in every aspect of the management process, especially in an era of constant change, learning and adaptation. Because of this gap in the literature, this proposal focuses on the key role that Lifelong Learning can and should play in the development of the human resources of the public administration ─specifically a Local Government organization. The choice of the specific organization (Municipality of Athens) was not accidental. First of all, the researcher serves in it for several years as an administrative employee and feels every day as a "lifelong learner", that is, he feels the need for learning and continuous improvement. In addition, it is an organization that has individual Lifelong Learning structures and bodies, as part of its services to society as a whole and to its employees themselves. Therefore, the investigation of the above topic focuses not only on how Lifelong Learning affects the employees of the organization themselves, but also on how it contributes to the development and effectiveness of the entire organization, which aspires to be a "Learning Organization".

Παρά τη μεγάλη έμφαση που δίνεται πλέον στη Διά Βίου Μάθηση και στις συνιστώσες της (εκπαίδευση ενηλίκων, ψηφιακή ένταξη ενηλίκων, εναλλακτικές προσεγγίσεις και στρατηγικές για την απόκτηση γνώσης κ.λπ.), λίγες είναι οι έρευνες (είτε θεωρητικές είτε εμπειρικές) που εστιάζουν στη σχέση της με την ανάπτυξη και διαχείριση των Ανθρώπινων Πόρων. Η βιβλιογραφία κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αν και ανέδειξε διεξοδικά τα δύο αυτά πεδία, δεν κατόρθωσε να τα συσχετίσει αρκετά. Επίσης, λίγες δημόσιες υπηρεσίες δίνουν σημασία στην πραγματική ανάπτυξη του δυναμικού τους, και ακόμη λιγότερες έχουν συνειδητοποιήσει πώς εμπλέκεται η Διά Βίου Μάθηση σε κάθε πτυχή της διοικητικής διαδικασίας, ιδιαίτερα σε μια εποχή διαρκούς αλλαγής, μάθησης και προσαρμογής. Εξαιτίας αυτού του κενού στη βιβλιογραφία, η παρούσα πρόταση εστιάζει στον κομβικό ρόλο που δύναται και πρέπει να διαδραματίσει η Διά Βίου Μάθηση στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης ─και συγκεκριμένα ενός οργανισμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η επιλογή ενός συγκεκριμένου Οργανισμού (Δήμος Αθηναίων) δεν υπήρξε τυχαία. Καταρχάς, ο ερευνητής υπηρετεί σε αυτόν επί αρκετά έτη ως διοικητικός υπάλληλος και αισθάνεται καθημερινά ως «διά βίου μαθητής», δηλαδή αισθάνεται την ανάγκη για μάθηση και συνεχή βελτίωση. Επιπλέον, πρόκειται για έναν μεγάλο οργανισμό που διαθέτει επιμέρους δομές και φορείς Διά Βίου Μάθησης, ως μέρος των παρεχόμενων υπηρεσιών του προς το κοινωνικό σύνολο αλλά και προς τους ίδιους τους υπαλλήλους του. Συνεπώς, η διερεύνηση του ως άνω θέματος στρέφεται όχι μόνο στο πώς επιδρά η Διά Βίου Μάθηση στους ίδιους τους εργαζομένους του οργανισμού αλλά και στο πώς συμβάλλει στην ανάπτυξη και αποτελεσματικότητα ολόκληρου του οργανισμού, ο οποίος (οφείλει να) φιλοδοξεί να αποτελέσει «Οργανισμό Μάθησης».