Φυσιοπολιτισμός του κήπου και αστική κηπουρική στη σύγχρονη πόλη του Βόλου

Abstract

This doctoral thesis focuses on Urban Home Food Garden in the light of the concept of Natureculture. Aim is to highlight the role and dynamics of urban home gardening for everyday life in city neighborhoods. Similtaneously, it traces the footprint of urban home food gardens on urban resilience and their affect on the natureculture network of the city. In this framework, the research makes use of Actor Network Theory (ANT) to map the different entities and relationships that are developed in the urban home food garden, shaping actions in the context of his spatiality .Actions, practices, routines of everyday urban life, seen beyond the strong dualisms of modern thought, are thus highlighted. The divisions of Urban/Rural, Nature/Culture, Human/Non-Human are deconstructed and broaden the research's gaze, making visible collaborations and coexistences. At the same time, food culture practices transferred from the countryside to the city and "activated" through urban home gardening and enriching the toolbox of urban dwellers, become visible.

Η διδακτορική διατριβή αυτή, επικεντρώνεται στην ερμηνεία του αστικού οικιακού κήπου ως φυσιοπολιτισμικό δίκτυο, ώστε να αναδείξει το ρόλο και τις δυναμικές της αστικής οικιακής κηπουρικής για την καθημερινή ζωή στις γειτονιές της πόλης. Παράλληλα ιχνηλατεί το αποτύπωμα των κήπων στην αστική ανθεκτικότητα και τις μεταβολές που η ύπαρξή τους δύναται να προκαλέσει στο φυσιοπολιτισμό της πόλης. Η έρευνα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο αυτό, κάνει με τη βοήθεια της Θεωρίας του Δρώντος Δικτύου, μια χαρτογράφηση των διαφορετικών υπάρξεων και σχέσεων που αναπτύσσονται στον αστικό οικιακό κήπο, διαμορφώνοντας εντέλει ενεργήματα που υλοποιούνται στο πλαίσιο της χωρικότητας του. Αναδεικνύονται έτσι ενεργήματα, πρακτικές, ρουτίνες του καθημερινού της αστικής ζωής, ιδωμένα πέρα από τα ισχυρά δίπολα της μοντέρνας σκέψης. Οι διαχωρισμοί Πόλης/Υπαίθρου, Αγροτικού/Αστικού, Φύσης/Πολιτισμού, Ανθρώπων/Μη Ανθρώπινων αποδομούνται και διευρύνουν το οπτικό πεδίο, κάνοντας ορατές συγκλίσεις και συνυπάρξεις. Παράλληλα αναδύονται συνδέσεις με όχημα τον πολιτισμό της τροφής, που μεταφέρονται από την ύπαιθρο στην πόλη, «ενεργοποιούνται» μέσα από την αστική οικιακή κηπουρική και εμπλουτίζουν την εργαλειοθήκη του κατοίκου του αστικού ιστού.