Neuropsychological and emotional characteristics of patients with parasomnia

Abstract

Although parasomnias are nocturnal phenomena that occur during sleep or during arousals from sleep, there is increasing evidence that they are associated with daytime impairment as well. However, studies on this field are scarce. The aim of the current study was to investigate the sleep-wake, neuropsychological and emotional profile of patients with parasomnias. Thirty patients with parasomnia (13 NREM, 17 REM) and 30 healthy subjects matched for age, gender and educational status were included. All participants underwent comprehensive neuropsychological, cognitive and behavioral evaluation. We found that parasomnia patients scored higher in all neuropsychological, emotional, sleep-wake and quality of life scales compared to healthy subjects. The presence of a parasomnia was associated with major impact on daytime functioning across several domains with increased levels of fatigue (FSS>4) in 56%, sleepiness (ESS>10) in 47%, depressive symptoms (BDI>20) in 17%, anxiety (PSWQ>52) in 17%, anger expression out (STAXI A>16) in 27%, anger expression in (STAXI B>16) in 23%, as well as with reduced average score of Quality of Life (assessed by the RAND scale, derived from SF-36). Sleep-wake disturbances were significantly correlated with quality of life scores. These findings suggest that parasomnia is associated with difficulties in several aspects of daytime functioning (cognitive, affective/emotional and physical) and, therefore, parasomnia diagnostic workup should not be limited only to nocturnal phenomena.

Αν και οι παραϋπνίες είναι νυχτερινά φαινόμενα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου ή κατά τη διάρκεια της αφύπνισης από τον ύπνο, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι σχετίζονται και με ημερήσια συμπτώματα. Ωστόσο, οι συστηματικές μελέτες σε αυτό το πεδίο είναι σπάνιες. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση του ύπνου-εγρήγορσης, του νευροψυχολογικού και συναισθηματικού προφίλ των ασθενών με παραϋπνίες. Στην συγκεκριμένη εργασία συμπεριελήφθησαν 30 ασθενείς με παραϋπνία (13 NREM, 17 REM) και 30 υγιή άτομα αντίστοιχα ως προς την ηλικία, το φύλο και την εκπαιδευτική κατάσταση. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ολοκληρωμένη νευροψυχολογική, και συμπεριφορική αξιολόγηση. Βρέθηκε ότι οι ασθενείς με παραϋπνία σημείωσαν χειρότερη επίδοση σε όλες τις κλίμακες νευροψυχολογίας, συναισθηματικής κατάστασης, ύπνου-εγρήγορσης και ποιότητας ζωής σε σύγκριση με τα υγιή άτομα. Η παρουσία της παραϋπνίας συσχετίστηκε με σημαντικό αντίκτυπο στην ημερήσια λειτουργία σε διάφορους τομείς, συγκεκριμένα με αυξημένα επίπεδα κόπωσης (FSS>4) στο 56%, υπνηλία (ESS>10) στο 47%, καταθλιπτικά συμπτώματα (BDI>20) στο 17%, άγχος (PSWQ>52) στο 17%, εξωτερίκευση της έκφρασης θυμού (STAXI A>16) στο 27%, εσωτερίκευση έκφρασης θυμού (STAXI B>16) στο 23%, καθώς και με μειωμένη μέση βαθμολογία ποιότητας ζωής (κλίμακα RAND, προερχόμενη από το ερωτηματολόγιο SF-36). Οι διαταραχές ύπνου-εγρήγορσης βρέθηκε να συσχετίζονται σημαντικά με τις βαθμολογίες ποιότητας ζωής. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η παραϋπνία σχετίζεται με δυσκολίες σε διάφορες πτυχές της ημερήσιας λειτουργικότητας (νοητική, συναισθηματική και σωματική) και, ως εκ τούτου, η διαγνωστική εξέταση της παραϋπνίας δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην διερεύνηση των νυχτερινών συμπτωμάτων και εκδηλώσεων.