Μεταβολές του APC σε ασθενείς με CA παχέος εντέρου και έκφραση των παραγόντων E2F1 και P14ARF

Abstract

Purpose: The purpose of this study is to determine the relationship between APC gene mutations and subcellular differentiation levels of E2F1, P14ARF and KI67 proteins. Furthermore, if such connections can be used in the area of preventive health care.Materials and methods: The 30 hours Immunohistochemistry protocol used, had samples preparation, antigen retrieval, background blocking, target detection and sample visualization. Samples were viewed and captured by light microscopy.Results: The conducted research concern 88 patients with a range age of 56 years. 57,7% had no tobacco addiction, 3,84% were obese and 19,23% had the tendency to consume alcohol. About 31% had at least one family member with a history of cancer. Intensity and positivity of the genes vary as seen in tables.Conclusion: By targeting specific and simultaneously multiple pathways based on molecular signatures, enables cases to be detected at an earlier stage, when there are greater chances of cure as treatment is more effective. A plan for early detection of cancer is a key component within an overall cancer control plan. An early diagnosis program is far cheaper and easier leading to appropriate treatments which finally reduce death rates and suffering due to cancer.Keywords: APC, colorectal cancer, E2F1, P14ARF, Ki67

Εισαγωγή: Το APC (Adenomatous Polyposis Coli) είναι ένα ανθρώπινο ογκοκατασταλτικό γονίδιο. Σε μετάλλαξή του, εμφανίζεται Οικογενής Αδενοματώδης Πολυποδίαση (ΟΑΠ) και σποραδικός Καρκίνος του Παχέος Εντέρου (ΚΠΕ). Οι μεταλλάξεις στο APC, λαμβάνουν χώρα στα αρχικά στάδια της ογκογενετικής διαδικασίας.Σκοπός: Η διερεύνηση της σχέσης εμφάνισης ΚΠΕ και μετάλλαξης του APC, καθώς επίσης η σχέση του APC με τις E2F1, P14ARF και KI67 πρωτεΐνες. Απώτερος στόχος είναι, μέσω εξέτασης αίματος για γονιδιακή μετάλλαξη, να διαπιστώνουμε και να προλαμβάνουμε την εμφάνιση ΚΠΕ.Μεθοδολογία: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν νεοπλασματικοί ιστοί στους οποίους έγινε μονιμοποίηση, σε κύβους παραφίνης. Ακολούθησε ενυδάτωση τομών και ανάλυσή τους με τη μέθοδο της Ανοσοϊστοχημείας. Έπειτα αφυδάτωση ιστών και κλείσιμο σε πλακάκια. Τέλος έγινε αξιολόγηση και φωτογράφιση των ιστών. Τα δεδομένα αναλύθηκαν σε πίνακες μέσω του προγράμματος SPSS v20. Η εγκυρότητα των ιστολογικών αποτελεσμάτων συσχετίζεται με ταυτόχρονη μελέτη των γονιδίων E2F1, P14ARF, όπως και του δείκτη κυτταρικού πολλαπλασιασμού Ki-67.Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 67,27 με εύρος 34-90 έτη. Το 50% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες. Η πλειοψηφία των ασθενών (57,7%) δεν είχε κανένα εθισμό στον καπνό. Το 3,84% ήταν παχύσαρκοι και το 19,23% είχαν την τάση να καταναλώνουν αλκοόλ. Περίπου το 30,77% είχε τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειας με ιστορικό καρκίνου. Από τα 88 δείγματα ασθενών με νεοπλασία που συλλέχθηκαν, το 34% εμφάνισε κακοήθες νεόπλασμα ενώ το 28% των ασθενών πραγματοποίησε Ήμικολεκτομή Δεξιά. Η ένταση της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης του γονιδίου APC κυμαίνεται από ασθενής (79,55%) έως πολύ ισχυρή (6,82%). Θετική έκφραση του P14ARF με ταυτόχρονη θετική έκφραση του APC εμφανίζεται στο (88,23%). Επιπλέον, ένα ποσοστό θετικής έκφρασης (64,7%) P14ARF, παρουσίασε ταυτόχρονη θετική έκφραση με τα γονίδια E2F1 και APC.Συμπεράσματα: Τα δεδομένα της συγκεκριμένης έρευνας σηματοδοτούν πιθανή συσχέτιση μεταξύ του ΚΠΕ και της θετικής έκφρασης των γονιδίων APC, E2F1, P14ARF και Ki-67. Οι παραπάνω μεταλλάξεις στα δύο12αλληλόμορφα γονίδια APC, υποδηλώνουν ότι η απώλεια του ογκοκατασταλτικού γονιδίου APC είναι ένα πολύ κρίσιμο και πρώιμο φαινόμενο στην ογκογένεση του παχέος εντέρου. Η συσχέτιση αυτή μπορεί να συμβάλλει στην ανακάλυψη πιθανών διαγνωστικών δεικτών για την παρακολούθηση του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου και εξέταση σε μικρότερη ηλικία για πρώιμα σημάδια Καρκίνου.Λέξεις- Κλειδιά: Καρκίνος Παχέος Εντέρου, μετάλλαξη, APC, E2F1, P14ARF