CIVIL-MILITARY RELATIONS: A COMPARATIVE ANALYSIS OF MILITARY INTERVENTIONS IN POSTWAR TURKEY AND GREECE

Abstract

THE AIM OF THIS WORK WAS TO RE-EXAMINE OLD THEORIES DEALING WITH MILITARY INTERVENTIONS AND CIVIL-MILITARY RELATIONS IN THE COUNTRIES WHICH BELONG TO THE PERIPHERY OF THE INDUSTRIALIZED ONES. IN CONTRAST WITH THE EXISTING VIEWS WHICHREGARD MILITARY INTERVENTIONS AS ONE-FACTOR PHENOMENA, THIS WORK WILL STRONGLY SUPPORT THE VIEW THAT MILITARY INTERVENTIONS ARE A PRODUCT OF MORE THAN ONE FACTOR NOT NECESSARILY SIMILAR IN EACH CASE. AS EXAMPLES TO THE VALIDITY OF THE ABOVE VIEW, THE CASES OF POSTWAR GREECE AND TURKEY ARE USED. FIRST, THE HISTORICAL ROLE WHICH THE MILITARY HAS PLAYED IN THE EVOLUTION OF SOCIETY AND STATE IN THESE TWO COUNTRIES FROM THE EARLY EIGHTEENTH CENTURY TO THE SECOND WORLD WAR ARE BRIEFLY EXAMINED. THE PERIOD 1945 TO 1985, WHICH IS THE HEART OF THIS WORK, IS CAREFULLY STUDIED IN THE NEXT PAGES. FURTHERMORE, A DETAILED ANALYSIS OF VARIOUS FACTORS SUCH AS THE POLITICAL IDEOLOGY, THE SOCIO-ECONOMIC CLASS AND THE LEVEL OF DISCIPLINE OF THE OFFICER CORPS, THE LEVEL OF POLITICAL INSTABILITY AND THE SOCIO-ECONOMIC CONDITIONS IN EACH COUNTRY AS WELL AS THE ROLE OF SUPER-POWERS ON THEIR INTERNAL POLITICAL LIFE FOLLOWS. THE OUTCOME OF THIS WORK IS THAT ALTHOUGH TURKEY AND GREECE HAVE MAJOR DIFFERENCES (E.G. RELIGIOUS, HISTORICAL, ORIENTATION OF THE POLITICAL ELITE), THE POSTWAR MILITARY INTERVENTIONS IN THEIR POLITICAL LIFE: A) THEY WERE NOT A PRODUCT OF A SINGLE FACTOR, AND B) THE IMPORTANCE OF EACH FACTOR DIFFERRED FROM COUNTRY TO COUNTRY AND FROM INTERVENTION TO INTERVENTION.

ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥ-ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑ-ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ. ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΩΣ ΕΝΟΣ-ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ,Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΑΥΤΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΟΜΟΙΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑ-ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ. ΠΡΩΤΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΥΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ ΑΙΩΝΑ ΕΩΣ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ1945-1980 ΑΛΛΑ ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΑ. ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΙΑ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΟΠΩΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΟΣΩΜΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΥΤΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΥΟΧΩΡΕΣ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ (Π.Χ. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ, ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΕΣ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ (Π.Χ. ΠΡΟ-ΔΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΙΤ) Α) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ, ΚΑΙ Β) Ο ΡΟΛΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΧΩΡΑ ΣΕ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.