Η θρησκευτική και πολιτιστική ιστορία των σπηλαιο-ασκητηρίων και οι προσκυνηματικές διαδρομές

Abstract

The usage of caves as areas of religion actions, are located at the very first culture time periods. In Christian religion, caves were widely used as ascetics sites and sacred lands from the origin of Christianity up to now. Inside these caves the ascetics found isolation as well safety and they struggled with rigor and diligence, so as their lives constitute the trigger for the developing of monastic ideal and the certain monastic lifestyle. And this ascetic stream was created out of some people’s need in order to have an ongoing communication with God through their isolation. In the areas of their cave-hermitages, the ascetics, for their survival, constructed some infrastructure such as cells, chapels, storages areas, cisterns, balconies, e.tc.. They also created some mechanical infrastructure for their safer and easier movement to and from their ashtrays. The Holy Ascetics lives and their related historic texts, as well the architectural and mechanical infrastructure consist their religious and cultural history.Today they are abandoned, and their infrastructure, are archaeological, architectural, mechanical and cultural remnants, that are worthy of admiral and observation.Cave-hermitages nowadays are special locations, because they emit religious solemnity, peacefulness, spiritual splendour and religious-cultural interest. They even cause special impression and admiration for the place they occupy in the environmental landscape space. These hermitages were and are still now benchmarks of pilgrimage roots. Today, the pilgrimage routes in these places are of local character and their access in difficult due to their special position in the topography of their environment. Apart from the difficulty of access, there are other difficulties and problems such as the safety of pilgrims and the security of the hermitages. These difficulties can be overcome with the help of new technology applications.

Η χρήση των σπηλαίων ως χώροι θρησκευτικών δραστηριοτήτων, ανάγονται από τις πρώτες χρονικές περιόδους του πολιτισμού. Στη χριστιανική θρησκεία χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ως τόποι άσκησης και ιεροί χώροι, από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες μέχρι και σήμερα. Οι ασκητές μέσα σ’ αυτά τα σπήλαια, που τους προσέφεραν απομόνωση και ασφάλεια, ασκήθηκαν με αυστηρότητα και ζήλο, και η ζωή τους αποτέλεσε το έναυσμα, για την ανάπτυξη του μοναστικού ιδεώδους και του συγκεκριμένου μοναχικού τρόπου ζωής. Αυτό δε το ασκητικό ρεύμα, δημιουργήθηκε από την ανάγκη κάποιων ανθρώπων για να έχουν μια συνεχόμενη επικοινωνία με το Θεό μέσω της απομόνωσής των. Στους χώρους των σπήλαιο-ασκητηρίων τους οι ασκητές, για την επιβίωση τους, δημιούργησαν κάποιες υποδομές, όπως τα κελλιά, τα ναΰδρια, τους χώρους αποθήκευσης, τις στέρνες, τους εξώστες, κλπ. Επίσης για την ασφαλέστερη και ευκολότερη μετακίνηση τους από και προς τα ασκητήρια τους, δημιούργησαν διάφορες μηχανολογικές υποδομές. Οι βίοι των Αγίων ασκητών και τα ιστορικά κείμενα που αναφέρονται σ’ αυτά, όπως επίσης οι αρχιτεκτονικές και μηχανολογικές υποδομές που κατασκεύασαν, αποτελούν τη θρησκευτική και πολιτιστική ιστορία τους. Σήμερα αυτά είναι εγκαταλειμμένα, και οι υποδομές τους, αποτελούν αρχαιολογικά, αρχιτεκτονικά, μηχανολογικά και πολιτιστικά κατάλοιπα, που είναι άξια θαυμασμού και παρατήρησης. Τα σπήλαιο-ασκητήρια αποτελούν σήμερα ιδιαίτερα μέρη, γιατί αποπνέουν θρησκευτική κατάνυξη, ηρεμία, πνευματικό μεγαλείο και θρησκευτικό-πολιτιστικό ενδιαφέρον. Ακόμη προξενούν ιδιαίτερο μεγάλη εντύπωση και θαυμασμό, για τη θέση που κατέχουν στο χώρο του περιβάλλοντος τοπίου. Τα ασκητήρια αυτά, αποτελούσαν και αποτελούν σημεία αναφοράς προσκυνηματικών διαδρομών. Σήμερα, οι προσκυνηματικές διαδρομές σ᾽ αυτούς τους τόπους είναι τοπικού χαρακτήρα, η δε πρόσβαση τους είναι δύσκολη, λόγω της ιδιαίτερης θέσεις που κατέχουν στο ανάγλυφο του περιβάλλοντος τους. Εκτός από τη δυσκολία πρόσβασης, υπάρχουν και άλλου είδους δυσκολίες και προβλήματα, όπως αυτές της ασφάλειας των προσκυνητών και της ασφάλειας των ασκητηρίων. Αυτές οι δυσκολίες μπορεί να ξεπερασθούν με τη βοήθεια των εφαρμογών των νέων τεχνολογιών.