Ανοσοϊστοχημικές παράμετροι στον καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με τη βιολογική του συμπεριφορά

Abstract

THIS STUDY INTENDED TO FIND, IF THE ALTERED EXPRESSION OF THE ANTI-ONCOGENE P53AND THE OVEREXPRESSION OF THE ONCOGENE C-ERBB-2 IN COLORECTAL CANCER TISSUE CELLS, CORRELATES WITH OTHER VARIABLES KNOWN TO AFFECT THE BIOLOGICAL BEHAVIOUR OF THE TUMOUR AND THE SURVIVAL OF THE PATIENTS. WE APPLIED IMMUNOHISTOCHEMICALTECHNIQUES, USING MONOCLONAL ANTIBODIES IN SECTIONS OF FORMALIN-FIXED, PARAFFIN EMBEDDED TISSUE FROM COLORECTAL CANCER PATIENTS, WHO HAD UNDERGONE A "CURATIVE" RESECTION FOR ADENOCARCINOMA, IN THE 1ST DEPARTMENT OF PROPAEDEUTIC SURGERY ATHENS UNIVERSITY MEDICAL SCHOOL IN 1986. THE P53 EXPRESSION WAS DETECTED SUCCESSFULLY IN 43.75%, WHILE IN THE C-ERBB-2 WAS OVEREXPRESSED IN 28.57% OF THE PATIENTS. P53 IMMUNOREACTIVITY WAS CLEARLY NUCLEAR, WHILE THE C-ERBB-2 EXHIBITS DISTINCT MEMBRANE STAINING. NO CORRELATION WAS PROVED WITH THE STAGE OF THE DISEASE, THE DIFFERENTIATION OF THE NEOPLASM OR OTHER CLINICOPATHOLOGIC FEATURES, SUCH AS THE PRESENCE OF MUCOUS, OR THE NUMBER OF MITOSIS OBSERVED. THE GENERAL SURVIVAL OF THE PATIENTS PROVED TO BE IRRELEVANT WITH THE EXPRESSION STATUS FOR BOTH GENES, AS WAS THE STAGE-RELATED SURVIVAL FOR P53. ON THE OTHER HAND C-ERBB-2 OVEREXPRESSION CORRELATES UNFAVOURABLY WITH THE SURVIVAL OF STAGE C PATIENTS. FINALLY C-ERBB-2 OVEREXPRESSION WAS PROVED TO CORRELATE SIGNIFICANTLY WITH THE P53 ALTERED EXPRESSION IN NEOPLASTIC CELLS.

Η ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΕΑΝ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΓΚΟΓΟΝΙΔΙΟΥ P53 ΚΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΓΚΟΓΟΝΙΔΙΟΥ C-ERBB-2 ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ, ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΗ Η ΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΑΣΧΑΝ ΑΠΟ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΒΛΗΘΗΣΑΝ ΣΕ "ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ" ΕΚΤΟΜΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1986, ΣΤΗΝ Α' ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΤΗΣΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗΣ ΧΡΩΣΗΣ ΜΕ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΝ P53 ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΣΤΟ 43,75% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ, ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΟ C-ERBB-2 ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΤΟ 28,57% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ. ΓΙΑ ΤΟ P53 Η ΧΡΩΣΗ ΗΤΑΝ ΣΑΦΩΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗ, ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΟ C-ERBB-2 ΧΡΩΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Η ΚΥΤΤΑΡΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΜΒΡΑΝΗ. Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΤΩΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΒΛΕΝΝΗΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ,ΣΥΣΧΕΤΙΣΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΜΕΤΡΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣΥΣΧΕΤΙΣΗ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΜΕΣΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ P53. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΑΔΙΟΥ C ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΛΙΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΟΤΑΝ ΔΕΝΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟ C-ERBB-2. ΤΕΛΟΣ, Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΙΔΙΩΝ (ΑΛΛΑΓΗ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ P53 ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ C-ERBB-2) ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΣΕΒΑΘΜΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.