ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΔΙΣΚΙΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ. ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΝΗΣΙΔΙΑΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ

Abstract

PATIENTS WITH TYPE II DIABETES MELLITUS WHO DEVELOP SECONDARY FAILURE TO ORAL HYPOGLYCEMIC AGENTS IN COMPARISON WITH THOSE WHO CONTINUE TO BE SUCCESSFULLY CONTROLLED BY ORAL HYPOGLYCEMIC AGENTS HAVE: I) HIGHER PREVALENCE OF POSITIVE ISLET CELL ANTIBODIES. II) REDUCED SECRETORY CAPACITY OF B CELLS. IN PATIENTS WITH SECONDARY FAILURE THOSE WITH POSITIVE ICA I) ARE CHARACTERISED BY SHORTER DIABETES DURATION AND LOWER BODY WEIGHT IN COMPARISON WITH THOSE WITH SECONDARYFAILURE AND ISLET CELL ANTIBODIES NEGATIVE, II) FORM A SPECIAL SUBGROUP WHICHIS CLEARLY DISTINGUISHED FROM ICA NEGATIVE PATIENTS WITH SECONDARY FAILURE BY THE FOLLOWING CHARACTERISTICS: 1) DEVELOPMENT OF DM IN OLDER AGE WITH MILD SYMPTOMS BUT HIGH TITERS OF ISLET CELL ANTIBODIES. 2) LOW BODY WEIGHT. 3) FASTDEVELOPMENT OF SECONDARY FAILURE TO OVAL HYPOGLYCEMIC AGENTS NAMELY 3,3 YEARSAFTER THE DIAGNOSIS OF DM.

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Σ.Δ. ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΔΙΣΚΙΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ Μ'ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ: Ι) ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΣ ΑΝΤΙΝΗΣΙΔΙΑΚΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ(ICA). ΙΙ) ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΚΚΡΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ Β ΚΥΤΤΑΡΩΝ. ΟΙ ΘΕΤΙΚΟΙ ΣΕ ICA ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ ΑΣΤΟΧΙΑ. Ι) ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΣΕ ICA ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ ΑΣΤΟΧΙΑ. ΙΙ) ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΥΠΟΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΑΦΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ICA ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ. 1) ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΘΟΡΥΒΩΔΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ. 2) ΧΑΜΗΛΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΒΑΡΟΣ. 3) ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΔΙΣΚΙΑ 3,3 ΕΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ Σ.Δ.