Η έννοια της δίκης στις τραγωδίες του Αισχύλου

Abstract

The present dissertation attempts to analyze the subject under examination by correlating and integrating it within the complete context of ancient Greek thought, of which it is a part: namely, the study of the semantics of the term ''δίκη'', as appearing in its origins, moving on to the epic, the lyric poets, the Presocratics and concluding with tragic poets, with Aeschylus in its epicenter, as well as the study of the cultural factors associated with the formation of tragedy. This particular approach contributes to the clearest possible depiction of the semantic evolution of the term ''δίκη'' in Aeschylus’ works, which, due to their intellectual value, become contemporarily relevant and are transformed into an actual representation of the concept of justice within the current social context.

Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να αναλύσει το εξεταζόμενο αντικείμενο, εντάσσοντας και συσχετίζοντάς το με την καθολική εικόνα της αρχαιοελληνικής σκέψης, της οποίας αποτελεί μέρος: η έρευνα, δηλαδή, της σημασιολογικής υφής του όρου ''δίκη'' εκκινώντας από τις απαρχές, διέρχεται το έπος, τους λυρικούς, τους προσωκρατικούς και καταλήγει στους τραγικούς ποιητές, με επίκεντρο τον Αισχύλο, εξετάζοντας επίσης τους πολιτισμικούς παράγοντες που συνδέονται με την διαμόρφωση της τραγωδίας. Η εξεταστική αυτή οπτική συμβάλλει στην κατά το δυνατόν σαφέστερη απεικόνιση της σημασιολογικής εξέλιξης της ''δίκης'' στα αισχύλεια έργα, τα οποία με την πνευματική τους αξία καθίστανται επίκαιρα και μετουσιώνονται σε έμπρακτη έκφραση της ιδέας της δικαιοσύνης στην σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.