Η επίδραση μιας ψυχολογικής παρέμβασης στις σχετικές με τη χρήση ντόπιγκ αντιλήψεις αθλητών με μυϊκή δυσμορφία: ---: ---

Abstract

Muscle dysmorphia is a subtype of Body Dysmorphic disorder in which individuals engage in a pathological preoccupation with the idea that they are not muscular enough. Research has demonstrated that one of the symptoms of muscle dysmorphia is the use of doping substances for the increase of muscle mass. The aim of the present thesis was the development and evaluation of a prevention program for doping use in individuals with high levels of muscle dysmorphia symptomatology. Three studies were conducted for this purpose. The first study aimed to identify the risk factors for doping use. Participants were 197 exercisers (66.3% male) with a mean age of 24.5 years (SD=5.96). Results showed that narcissistic characteristics, ideal body discrepancy, impact of sociocultural influences on body image, certain psycho-behavioral factors of muscle dysmorphia (i.e., drive for size/symmetry, exercise dependence, pharmacological use), attitudes towards doping and doping temptation emerged as significant predictors of doping intention. The second study involved the development and the evaluation of the fidelity of the prevention program. The program aimed to tackle the risk factors for doping use intention that were identified in the first study and the techniques that were used were based on Cognitive-Behavioral Therapy. The assessment of the fidelity led to the final version of the program which would be consisted of six group sessions. The third study included the implementation and evaluation of the effectiveness of the program. Participants were 60 exercisers who were randomly assigned to an intervention (n=30, 28 male, mean age=22.66, SD=3.09) and a control group (n=30, 28 male, mean age=23.33, SD=3.02). The results of the analyses revealed that the program was effective in reducing the impact of sociocultural influences on body image, certain psycho-behavioral factors of muscle dysmorphia (i.e., diet restriction, exercise dependence, drive for size/symmetry), attitudes towards doping, doping temptation and doping likelihood. In conclusion, the program can be an effective tool for the prevention of doping use in individuals with muscle dysmorphia symptomatology.

Η μυϊκή δυσμορφία αποτελεί έναν τύπο Σωματοδυσμορφικής Διαταραχής όπου τα άτομα έχουν μια παθολογική ενασχόληση με την ιδέα ότι δεν είναι επαρκώς μυώδη. Έχει φανεί ότι ένα από τα συμπτώματα της διαταραχής είναι η χρήση ουσιών ντόπινγκ με στόχο την αύξηση της μυϊκής μάζας. Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση ενός προγράμματος πρόληψης για τη χρήση ντόπινγκ σε άτομα με υψηλά επίπεδα συμπτωματολογίας μυϊκής δυσμορφίας. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν τρεις μελέτες. Η πρώτη μελέτη στόχευε στον προσδιορισμό των παραγόντων κινδύνου για ντόπινγκ. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη αυτή ήταν 197 αθλούμενοι (66.3% άνδρες) με Μ.Ο. ηλικίας 24.5 έτη (Τ.Α.=5.96). Από τα αποτελέσματα των αναλύσεων προέκυψε ότι τα ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά, η απόκλιση από το ιδανικό σώμα, η επίδραση των κοινωνικο-πολιτισμικών επιρροών στην εικόνα του σώματος, ψυχο-συμπεριφορικές διαστάσεις της μυϊκής δυσμορφίας (επίτευξη μεγέθους/συμμετρίας, εξάρτηση από την άσκηση και χρήση φαρμακολογικών ουσιών), οι στάσεις απέναντι στο ντόπινγκ και ο πειρασμός για ντόπινγκ αποτελούσαν προβλεπτικούς παράγοντες της πρόθεσης για ντόπινγκ. Η δεύτερη μελέτη αφορούσε τον σχεδιασμό και τον έλεγχο της πιστότητας του προγράμματος παρέμβασης. Το πρόγραμμα στόχευε στην αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου που αναδείχθηκαν από την πρώτη μελέτη και οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν βασίστηκαν στη Γνωστική-Συμπεριφορική Θεραπεία. Από τον έλεγχο της πιστότητας προέκυψε η τελική μορφή του προγράμματος που θα αποτελούνταν από έξι ομαδικές συνεδρίες. Η τρίτη μελέτη αφορούσε στην εφαρμογή και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του προγράμματος. Στη μελέτη αυτή συμμετείχαν 60 αθλούμενοι που χωρίστηκαν σε ομάδα παρέμβασης (n=30, 28 άνδρες, ΜΟ ηλικίας=22.66, ΤΑ=3.09) και ομάδα ελέγχου (n=30, 28 άνδρες, ΜΟ ηλικίας=23.33, ΤΑ=3.02). Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι το πρόγραμμα ήταν αποτελεσματικό στη μείωση της επίδρασης των κοινωνικο-πολιτισμικών επιρροών στην εικόνα του σώματος, ορισμένων ψυχο-συμπεριφορικών διαστάσεων της μυϊκής δυσμορφίας (δηλ., περιορισμοί στη διατροφή, εξάρτηση από την άσκηση, επίτευξη μεγέθους/συμμετρίας), των στάσεων, του πειρασμού και της πιθανότητας για ντόπινγκ. Συμπερασματικά, το πρόγραμμα αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την πρόληψη της χρήσης ντόπινγκ σε άτομα με συμπτωματολογία μυϊκής δυσμορφίας.