Οι μετασοσιαλιστικές οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης απέναντι στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης

Abstract

The study of globalization linked to the analysis of the data of the modern global political economy. It is not an elemental juxtaposition of economic figures but a search for the political and deeper social structure of the bonds that link the function of the institutions of an organized group of people. The era that followed the collapse of existing socialism in Eastern Europe caused an unprecedented transition of the countries directly involved, while at the same time changing the balance in the Western world but also across the globe. In this area, the results of the transition to the present day and the Southeastern Europe with the countries of former Yugoslavia, Albania, Bulgaria and Romania were marked. Social cohesion, labor-peace, macroeconomic prosperity and the political status of the states have been tested in many ways and the structural composition of all institutions has been affected. In this context, the European Union, a major player of globalization, remains an important factor, and at the same time, it has been the guide and example of politically adapting the countries to the rules of the open economy with serious and profound changes in the whole of state functioning. The set of interactions and changes in Southeastern Europe and the European Union, denoting the broad concept of globalization, is a particular field of research and search for the positive and negative effects that caused over the last three decades. Significant signs of a major enlargement of the EU between 2004 and 2007, including Bulgaria and Romania, but also the financial crisis beginning in 2008, redefined and led the EU into conservative policies.

Η μελέτη της παγκοσμιοποίησης είναι συνδεμένη με την ανάλυση των δεδομένων της σύγχρονης παγκόσμιας πολιτικής οικονομίας. Δεν αποτελεί μια στοιχειώδη παράθεση οικονομικών μεγεθών, αλλά μια αναζήτηση της πολιτικής και βαθύτερης κοινωνικής δομής των δεσμών που συνδέουν την λειτουργία των θεσμών ενός οργανωμένου συνόλου ανθρώπων. Η εποχή που ακολούθησε την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη, προκάλεσε μία πρωτόγνωρη μετάβαση των άμεσα εμπλεκόμενων χωρών, ενώ παράλληλα μετέβαλε τις ισορροπίες στις χώρες του Δυτικού κόσμου, αλλά και στο σύνολο του πλανήτη. Στον χώρο αυτό κινήθηκε με αποτυπωμένα τα αποτελέσματα της μετάβασης μέχρι και σήμερα και η Νοτιοανατολική Ευρώπη με πρωταγωνιστές τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η κοινωνική συνοχή, η εργασιακή ειρήνη, η μακροοικονομική ευημερία και η πολιτική υπόσταση των κρατών δοκιμάστηκε πολλαπλά και επηρεάστηκε η δομική σύσταση του συνόλου των θεσμών. Σε αυτό το περιβάλλον, σημαντικός παράγοντας παραμένει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που αποτελεί φορέα της παγκοσμιοποίησης και παράλληλα αποτέλεσε τον οδηγό και το παράδειγμα για την πολιτική προσαρμογή των χωρών στους κανόνες της ανοιχτής οικονομίας με σοβαρές και καίριες μεταβολές στο σύνολο της κρατικής λειτουργίας. Το σύνολο των αλληλεπιδράσεων και των μεταβολών στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση με παρονομαστή την ευρεία έννοια της παγκοσμιοποίησης, αποτελεί ιδιαίτερο πεδίο έρευνας και αναζήτησης για τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις που προκλήθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Σημεία καμπής η μεγάλη διεύρυνση της ΕΕ από το 2004 έως και το 2007 που περιλάμβανε τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία αλλά και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση με αρχή το 2008 που επαναπροσδιόρισε και οδήγησε την ΕΕ σε συντηρητικές πολιτικές.