Η ιστορία της Αναισθησιολογίας και της Χειρουργικής τον 19ο και τον 20ο αιώνα

Abstract

Hippocratic medicine and Surgery continues to dominate in 19th century Greece. It`s the time when important changes in medicine were taking place,. On 4/10/1847 the first ether anesthetic was delivered in Greece and a few months later with chloroform. The anesthesia delivery equipment and the search for new anesthetics with better properties for anesthesia induction concerned particularly the medical community in the next years. But, the scarce turnout of patients in hospitals, lack of surgical tools and experience, the ignorance, the fear of “narcosis” and deaths from anesthesia, hindered the progress of surgery for the next decades and the number of surgeries performed remained low. However, ether and chloroform anesthesia experiences were accummulating, and after the introduction of antisepsis the boundaries of Surgery were broadening into more serious and more complicated interventions in the decade of 1880,laying the foundations of modern Surgery. At the same time, local anesthesia with cocaine is discovered. In the 20th century, subarachnoid anesthesia with cocaine was performed and new local anesthetics introduced. Surgery expanded further in intraabdominal, vascular and chest interventions, as well as in vertebral column surgery, while Orthopaedics, Vascular Surgery and Otorhinolaryngology are distinguished as new specialties. The technological progress that followed the end of second world war, the establishment of Anesthesiology as a separate specialty and the discovery of antibiotics provided further growth in Surgery, Neurosurgery and Cardiosurgery.

Η Ιπποκρατική Ιατρική και η Χειρουργική συνέχιζαν να κυριαρχούν στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Ήταν η εποχή που συντελούνταν σημαντικές αλλαγές στην Ιατρική. Στις 10/4/1847 χορηγήθηκε η πρώτη αναισθησία με αιθέρα στην Ελλάδα και λίγους μήνες αργότερα με χλωροφόρμιο. Ο εξοπλισμός για τη χορήγηση της αναισθησίας και η αναζήτηση νέων αναισθητικών με καλύτερες ιδιότητες για την εισαγωγή στην αναισθησία απασχόλησαν ιδιαίτερα την ιατρική κοινότητα τα επόμενα χρόνια. Όμως, η ελλιπής προσέλευση των ασθενών στα Νοσοκομεία, η έλλειψη χειρουργικών εργαλείων και εμπειρίας, η άγνοια, ο φόβος από τη «νάρκωση» και οι θάνατοι από την αναισθησία, λειτούργησαν, σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της χειρουργικής, ανασταλτικά τις επόμενες δεκαετίες και ο αριθμός των χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιούνταν, παρέμενε μικρός. Ωστόσο, οι εμπειρίες αναισθησίας με αιθέρα και χλωροφόρμιο συσσωρεύονταν και, μετά την εισαγωγή της αντισηψίας, ο ορίζοντας της Χειρουργικής επεκτάθηκε σταδιακά σε σοβαρότερες και βαρύτερες επεμβάσεις στην δεκαετία του 1880 και τέθηκαν οι βάσεις στην σύγχρονη χειρουργική. Παράλληλα, ανακαλύφθηκε η τοπική αναισθησία με κοκαΐνη. Τον 20ο αιώνα εφαρμόστηκε η υπαραχνοειδής αναισθησία με κοκαΐνη και εισάχθηκαν νέα τοπικά αναισθητικά. Η χειρουργική επεκτάθηκε σε επιπλέον ενδοκοιλιακές, αγγειοχειρουργικές και η θωρακοχειρουργικές επεμβάσεις, όπως επίσης σε επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη, ενώ η Ορθοπεδική, η Αγγειοχειρουργική και η ΩΡΛ αποτέλεσαν νέες ειδικότητες. Η τεχνολογική πρόοδος που ακολούθησε μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, η καθιέρωση της αναισθησιολογίας ως ξεχωριστή ειδικότητα και η ανακάλυψη των αντιβιωτικών έδωσε περαιτέρω ώθηση στην Χειρουργική, στην Νευροχειρουργική και στην Καρδιοχειρουργική.