Μελέτη της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης ανδρογονικού υποδοχέα, ρυθμιστών σηματοδότησης και δεικτών ενεργότητας της AR οδού και ύπαρξης μεταλλάξεων στον καρκίνο του μαστού

Abstract

The study population consists of histological blocks of paraffin adenocarcinoma of breast tissuemicroarrays (TMA) (N = 700). Tissues are derived from patients with T1-4 N0-2 M0 ER any IHC PgRany HER2 any tumor treated according to standard therapeutic protocols of HeCOG comprisingadjuvant therapy with taxane and / or anthracycline based regimens. Complete clinical and pathological data are available in patient’s charts. Of the 700 samples, 646 were evaluable for staining and reading even one of the studied FKBP5, TMPRSS2 and PSA proteins. Frequency histograms, the score and percentage of cells expressing nuclear FKBP5, cytoplasmic PSA, cytoplasmic and membraneTMPRSS2 were documented and analyzed for normal cut off valueidentification. Positivity of staining was considered at even 1%. The expression of the respectiveprotein was considered high when it was higher and lower when it was lower or equal to the optimum cut off value respectively and was studied as a variable agent in the assay. Analysis of the percentage of cells with positive expression of the above proteins revealed the cut off. For TMPRSS2 the cut off was at 80 for the cytoplasmic PSA of 15 while for the nuclear expression of FKBP5 two cut offs, 65 and 85 were identified, both of which were examined and analyzed for their prognostic and predictive value in the analysis. Similarly, the cut-off of the H-score for TMPRSS2 was set at 100, for PSA 50 and FKBP5 150. In a subset of 78 samples from University Hospital of Ioanninapatients, mutations of the AR gene was sought without any positive outcome. Regarding the clinical outcome, the findings of the study are the following, The expression of the TMPRSS2 protein with the cut off at 80 in the univariate analysis is associated with a tendency to benefit in the survival-free interval (p = 0.072, HR: 0.41, 95% CI: 0.15-1.08) and benefit in overall survival (p = 0.037, HR: 0.3, 95% CI: 0.1 -0.93) in HER2 enriched volumes. In multivariate analysis, we see that the benefit for OS (p = 0.037, HR: 0.3, 95% CI: 0.1-0.93) is confirmed in these tumors. For the FKBP5 protein the results are clearer. Briefly, in the univariate analysis, expression of FKBP5 protein was found to have a trend to statistically significant correlation with DFS with cut off 65 (HR: 0.74, 95% CI 0.54-1.03, p = 0.072), statistically significant correlation with H score 150 (HR : 0.66, 95% CI 0.5 -0.87, p = 0.03) while with respect to OS a statistically significant correlation with H score 150(HR: 0.61, 95% CI 0.42 - 0.78, p <0.001) 8was shown. In the multivariate analysis there was astatistically significant correlation of FKBP5 expression with H score 150 for both DFS (HR: 0.61, 95% CI 0.44-0.83, p = 0.002) and OS (HR: 0.53, 95% CI 0.37 - 0.75, p & lt; 0.001). With regard to the molecular subtypes for Luminal A tumors, there is a trend in favor of DFS with FKBP5 expression with cut off 85 (HR: 0.62, 95% CI 0.36-1.08, p = 0.092) and H score 150 (HR: 0.59,95% CI 0.34-1.04, p = 0.067). Multivariate analysis confirmed the benefit in DFS with H score 150 (HR:0.56, 95% CI 0.32 -0.99, p = 0.045). For Luminal B, FKBP5 expression with H score 150, both in univariate and multivariate, there is a benefit in overall survival (HR: 0.44, 95% CI 0.24 -0.80, p = 0.007, respectively). In luminal HER2 tumors, expression of FKBP5 with H score of 150 showed a benefit to OS in both univariate (HR: 0.31, 95% CI 0.12-0.81, p = 0.017) and multivariate analysis (HR: 0.32, 95 CI 0.13-0.84, p = 0.02). In addition, univariate analysis showed a trend for DFS (HR: 0.49, 95% CI 0.22-1.13, p= 0.093). For TNBC tumors in univariate analysis the expression of FKBP5 protein had statistically significant correlation with DFS with both cut off 85 (HR: 0.44, 95% CI 0.21-0.9, p = 0.025) and H score 150 HR:0.41, 95% CI 0.18-0.93, p = 0.032). In multivariate analysis cut-off expression 85 maintained the benefit in DFS (HR: 0.44, 95% CI 0.22 -0.92, p = 0.028) with H score 150 tended to benefit in DFS (HR: 0.45, 95% CI 0.2 -1.01, p = 0.052).Finally, for PSA, the statistical analysis resulted in DFS multivariate analysis with cut off at 50 (HR:3.27, 95% CI 1.17-9.16, p = 0.024), although it was found to be expressed only in 59 of all samples. From the above findings, it appears that the expression of FKBP5, TMPRSS2 and PSA is associated with a better clinical outcome, thus obtaining a predictive and predictive character. In addition, through their association with other molecular pathways, such as mTOR, they appear to play a larger role than we thought in carcinogenesis and tumor suppression. It remains to be confirmed by other studies that the role of these biomarkers is predictive, predictive and why not molecular targets.

Ο υπό μελέτη πληθυσμός απαρτίζεται από ιστολογικά block παραφίνης αδενοκαρκινώματος μαστού σε ιστικές μικροσυστοιχίεςΤΜΑ (Ν=700).Οι ιστοί προέρχονται από ασθενείς με χ/θεν T1-4 N0-2 M0 ER any IHC Pg Rany HER2 any όγκο που έχουν αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τα πρότυπα θεραπευτικά πρωτόκολλα της ΕΣΟΟ που περιλαμβάνουν επικουρική θεραπεία με σχήματα βασισμένα σε ταξάνες ή/και ανθρακυκλίνες. Πλήρη κλινικά και παθολογανατομικά στοιχεία είναι διαθέσιμα στους φακέλους ασθενών. Από τα 700 δείγματα, 646 ήταν αξιολογήσιμα για χρώση και ανάγνωση έστω και μιας από τις υπό μελέτη πρωτείνες FKBP5, TMPRSS2 και PSA. Ιστογράμματα συχνότητας του Η score και του ποσοστού των κυττάρων με θετική έκφραση πυρηνικής FKBP5, κυτταροπλασματικού PSA και κυτταροπλασματικής και μεμβρανώδους TMPRSS2 σχεδιάστηκαν και αναλύθηκαν για την αναγνώριση φυσιολογικών cut off. Θετικότητα της χρώσης θεωρήθηκε έστω και 1%. H έκφραση της εκάστοτε πρωτείνης θεωρήθηκε ψηλή όταν ήταν μεγαλύτερη και χαμηλή όταν ήταν χαμηλότερη ή ίση με το βέλτιστη τιμή cut off αντίστοιχα και μελετήθηκε σαν μεταβλητός παράγοντας στην ανάλυση. Η ανάλυση κατανομής του ποσοστού των κυττάρων με θετική έκφραση των ανωτέρω πρωτεινών ανέδειξε τα εξης cut off. Για την TMPRSS2 το cut off ήταν στο 80, για το κυτταροπλασματικό PSA το 15 ενώ για την πυρηνική έκφραση της FKBP5 αναγνωρίστηκαν δύο cut off, 65 και 85, όπου και τα δύο εξετάστηκαν και αναλύθηκαν για την προγνωστική και προβλεπτική τους αξία στην ανάλυση. Παρομοίως, το cut off του H-score για την TMPRSS2 ορίστηκε το 100, για το PSA το 50 και για το FKBP5 το 150. Σε ένα υποσύνολο 78 δειγμάτων από ασθενείς του ΠΓΝΙ ανιχνεύθηκε το προφίλ μεταλλάξεων στο γονίδιο AR χωρίς να αναγνωριστεί κανένα. Αναφορικά με το κλινικό αποτέλεσμα τα ευρήματα της μελέτης είναι τα ακόλουθα, Η έκφραση της πρωτείνης TMPRSS2 με το cut off στο 80 στην μονοπαραγοντική ανάλυση σχετίζεται με τάση προς όφελος στο διάστημα ελεύθερο επιβίωσης ( p=0.072, HR: 0.41, 95% CI: 0.15 – 1.08 ) και όφελος στην ολική επιβίωση ( p= 0.037, HR: 0.3, 95% CI: 0.1 -0.93 ) στους HER2 enriched ογκους. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση βλέπουμε ότι επιβεβαιώνεται το όφελος στην ολική επιβίωση ( p=0.037, HR: 0.3, 95% CI: 0.1-0.93 ) στους όγκους αυτούς. Για την πρωτείνη FKBP5 τα αποτελέσματα είναι πιο ευκρινή. Συνοπτικά στην μονοπαραγοντική ανάλυση η έκφραση της πρωτείνης FKBP5 βρέθηκε να έχει τάση προς στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το DFS με cut off 65 ( HR:0.74, 95% CI 0.54 – 1.03, p= 0.072 ), στατιστικά σημαντική συσχέτιση με H score 150 ( HR:0.66, 95% CI 0.5 -0.87, p=0.03 ) ενώ αναφορικά με την OS φάνηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με Η score 150 ( HR:0.61, 95% CI 0.42 – 0.78, p<0.001 ). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση φάνηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της έκφρασης της FKBP5 με Η score 150 τόσο για το DFS 82 ( HR:0.61, 95% CI 0.44-0.83, p=0.002) όσο και για το OS ( HR:0.53, 95% CI 0.37 -0.75, p<0.001 ). Όσον αφορά τους μοριακούς υποτύπους για τους όγκους Luminal A, στην μονοπαραγοντική ανάλυση βρέθηκε τάση προς όφελος στο DFS με έκφραση της FKBP5 με cut off 85 ( HR:0.62, 95% CI 0.36-1.08, p=0.092) και H score 150 ( HR:0.59, 95% CI 0.34-1.04, p=0.067). Στην πολυπαραγοντικήανάλυση επιβεβαιώθηκε το όφελος στο DFS με το H score 150 ( HR:0.56, 95% CI 0.32 -0.99, p=0.045). Για τους Luminal B,η FKBP5 έκφραση με H score 150, τόσο στην μονοπαραγοντική ανάλυση όσο και στην πολυπαραγοντική σχέτιζεται με όφελος στην ολική επιβίωση ( HR:0.44, 95% CI 0.24 -0.80, p=0.007 αντίστοιχα). Στους Luminal HER2 όγκους η έκφραση της FKBP5 με H score 150 ανέδειξε όφελος στην OS τόσο στην μονοπαραγοντική ( HR:0.31, 95% CI 0.12-0.81, p=0.017 ) όσο και στην πολυπαραγοντική ανάλυση ( HR:0.32, 95 CI 0.13-0.84,p=0.02 ). Επιπλέον στην μονοπαραγοντική ανάλυση βρέθηκε τάση προς όφελος στο DFS (HR:0.49, 95% CI 0.22-1.13, p=0.093 ). Τέλος για τους TNBC όγκους στην μονοπαραγοντική ανάλυση η έκφραση της πρωτείνης FKBP5 είχε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το DFS τόσο με το cut off 85 ( HR:0.44, 95% CI 0.21-0.9, p=0.025) όσο και με το H score 150 ( HR:0.41, 95% CI 0.18-0.93, p=0.032). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση η έκφραση με cut off 85 διατήρησε το όφελος στο DFS ( HR:0.44, 95% CI 0.22 -0.92,p=0.028 ) με το H score 150 είχε τάση προς όφελος στο DFS ( HR:0.45, 95% CI 0.2 -1.01, p=0.052 ). Τέλος για το PSA, από τη στατιστική ανάλυση το μόνο που προέκυψε είναι όφελος στο DFS στην πολυπαραγοντική ανάλυση με το cut off στο 50 ( HR:3.27, 95% CI 1.17-9.16, p=0.024), αν και βρέθηκε να εκφράζεται μόνο σε 59 από το σύνολο των δειγμάτων. Από όσο γνωρίζουμε η διατριβή αύτη είναι η πρώτη που εξετάζει την ανοσοιστοχημική έκφραση ανδρογονικού υποδοχέα (AR), ρυθμιστών σηματοδότησης και δεικτών ενεργότητας της AR οδού καιύπαρξης μεταλλάξεων στον Καρκίνο του Μαστού σε τόσο μεγάλο πληθυσμό. Από τα παραπάνω ευρήματα φαίνεται ότι η έκφραση των FKBP5, TMPRSS2 και PSA σχετίζεται με ένα καλύτερο κλινικό αποτέλεσμα, λαμβάνοντας έτσι ένα προβλεπτικό και προγνωστικό χαρακτήρα κάτι που αποδεικνύεται για πρώτη φορά, ειδικότερα σε τόσο μεγάλο δείγμα ασθενών. Επιπλέον μέσω της συσχέτισης τους με άλλα μοριακά μονοπάτια, πχ mTOR φαίνεται να διαδραματίζουν η εν λόγω πρωτείνες μεγαλύτερο ρόλο από ότι νομίζαμε στην καρκινογένεση και στην ογκοκαταστολή. Με εφαλτήριο αυτή τη διατριβή, μένει πλέον να επιβεβαιωθεί και από άλλες μελέτες ο ρόλος αυτών τωνβιοδεικτών σαν προγνωστικός, προβλεπτικός και γιατί όχι ο ρόλος τους σαν μόρια προς στόχευση. 83 Αυτό ειδικότερα αν επιβεβαιωθεί θα βοηθήσει επιπλέον στη υποκατηγορία των τριπλά αρνητικώνκαρκίνων μαστού που στην παρούσα φάση η μόνη θεραπεία είναι η χημειοθεραπεία.