Επίπεδα μεταλλοπρωτεϊνασών της εξωκυττάριας ουσίας στο αίμα ασθενών πριν και μετά από αγγειοπλαστική για περιφερική αρτηριακή νόσο των κάτω άκρων

Abstract

INTRODUCTION. Matrix metalloproteinases (MMPs) play a significant role in the development and progression of atherosclerotic vascular disease. The purpose of this study was to measure and document the profile of plasma circulating MMPs in patients with peripheral arterial disease (PAD) undergoing endovascular revascularization. METHODS. From September 2011 to October 2014, 80 patients from a single centre where included in the study. These patients underwent percutaneous balloon angioplasty and/or angioplasty with stent. The exclusion criteria where acute limb ischemia, active inflammation, wet gangrene liver disease, end stage renal failure and cancer. Patients that underwent open or hybrid (open and endovascular) approach, where also excluded from the study. Venous blood samples were taken preoperatively, 24 hours and 6 months postoperatively. The values of MMP-2, MMP-3, MMP-7, MMP-9 and their inhibitors (Tissue Inhibitor of metalloproteinases, TIMP), TIMP-1 and TIMP-2. RESULTS. The mean age of patients where 67.1 years and 66 of them (82.5%) where male. During the clinical follow up (mean 35.8% months), 12 patients died (16.4%), 15 (20.5%) of them had a major adverse limb event (MALE) and 14 (19.2%) of them had a major adverse cardiovascular event (MACE). There was statistically significant raise in the values of MMP-2. MMP-3 and MMP-7 at 6 months postoperatively, when compared to the preoperative and 24 hours postoperative values. There was no correlation of MMP and TIMP values with mortality, MALE and MACE events. CONCLUSION. To our knowledge this is the first study to document the profile of MMPs and TIMPs in patients with PAD undergoing endovascular treatment, and compare their preoperative values, with the ones from 24hours and 6 months postoperative. It seems that the vascular trauma caused by angioplasty, causes increase in the expression of MMPs and TIMPs. However, the duration and clinical implication of this raise should be under further investigation.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Οι μεταλλοπρωτεϊνάσες της εξωκυττάριας ουσίας (ΜΜΡs) διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη της αθηρωμάτωσης και της αγγειακής νόσου. Σκοπός της μελέτης είναι η καταγραφή των τιμών και της διακύμανσης των ΜΜΡs του πλάσματος ασθενών με περιφερική αγγειοπάθεια, που υποβλήθηκαν σε ενδοαυλική αντιμετώπιση. ΜΕΘΟΔΟΙ. Από τον Σεπτέμβριο του 2011, έως τον Οκτώβριο του 2014, 80 ασθενείς ενός κέντρου με περιφερική αγγειοπάθεια οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ενδοαυλική θεραπεία με αγγειοπλαστική με μπαλόνι ή/και αγγειοπλαστική με stent, συμπεριλήφθηκαν στην μελέτη. Κριτήρια αποκλεισμού ήταν η οξεία ισχαιμία, ενεργός φλεγμονή, υγρή γάγγραινα, ηπατική νόσος, τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια και παρουσία κακοήθειας. Ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ανοικτή ή υβριδική (ανοικτή μαζί με ενδοαυλική) χειρουργική αποκατάσταση, επίσης δεν συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε αιμοληψία προεγχειρητικά, 24 ώρες μετά την επέμβαση και 6 μήνες μετεγχειρητικά. Μετρήθηκαν οι τιμές των ΜΜΡ-2, ΜΜΡ-3, ΜΜΡ-7, ΜΜΡ-9 καθώς και των αναστολέων τους, Tissue Inhibitor Matrix Metalooproteinases (TIMP), ΤΙΜΡ-1 και ΤΙΜΡ-2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Από τους 80 ασθενείς οι 66 (82,5%) ήταν άνδρες και ο μέσος όρος ηλικίας συνολικά ήταν 67,1 έτη. Στο διάστημα της κλινικής μετεγχειρητικής παρακολούθησης(35,8 μήνες), 12 ασθενείς απεβίωσαν (16,4%), 15 εμφάνισαν επεισόδιο που αφορούσε τα κάτω άκρα (20,5%) και 14 υπέστησαν κάποιο καρδιαγγειακό επεισόδιο (19,2%). Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση των τιμών των ΜΜΡ-2, ΜΜΡ-3 και ΜΜΡ-7 στο εξάμηνο σε σχέση με τις προεγχειρητικές αλλά και τις τιμές στο 24ωρο. Δεν υπήρξε συσχέτιση των τιμών των ΜΜΡ και ΤΙΜΡ με τη θνητότητα, τα συμβάματα των κάτω άκρων και τα καρδιαγγειακά επεισόδια. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. Η παρούσα μελέτη αποτελεί μία πρώτη καταγραφή του προφίλ των ΜΜΡs, και ΤΙΜΡs σε ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική προεγχειρητικά, 24 ώρες και6 μήνες μετεγχειρητικά.Το αγγειακό «τραύμα» που προκαλείται από την ενδοαυλική αποκατάσταση, οδηγεί σε αύξηση της έκφρασης των ΜΜΡ. Η διάρκεια, η κλινική σημασία και εφαρμογή της ανωτέρω αύξησης χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.