Συσχέτιση του βαθμού αποικισμού του γαστρικού βλεννογόνου από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, με τα ενδοσκοπικά και ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά της γαστρίτιδας: μελέτη βιοπτικού υλικού με το σύστημα Sydney

Abstract

Helicobacter pylori colonization of gastric mucosa and the endoscopic and histologic variables, as proposed by the Sydney System, were investigated systematically. Five hundred eighteen biopsy specimens were obtained, during endoscopy, from the corporal and antral gastric mucosa of 259 serial patients, who presented with gastric complaint. 149 of them had active gastric or duodenal ulcer.H.P. colonization was strongly related to the presence of ulcer disease, as well as, on histological grounds, to inflammation, activity and the presence of lymphoid follicles in gastric mucosa. Severity grading of H.P. colonization correlated with that of mucosal inflammation. A linear trend concerning the severity grading of H.P. colonization and the grading of inflammation was also observed.In the antrum, the incidence of gastritis increased progressively in the presence of duodenal ulcer. A same trend, but in a lesser extent, was observed in the corpus, as regards gastritis incidence. Our findings support the notion that H.P. colonization might contribute to inflammation and ulceration of gastric mucosa and play, consequently, an important role in the pathogenesis of duodenal ulceration. It also seems that H.P. colonization is closely related to lymphoid tissue hyperplasia, an entity potentially involved in the development of gastric MALT lymphomas. In conclusion, the recognition and description of the endoscopic features, by the Gastroenterologist, and the documentation of the histological characteristics in the Pathologist’s report, using the variables and their grading scale, as proposed by the Sydney Working Party, contribute to further study of the epidemiology and eradication of Helicobacter pylori infection.

Ο βαθμός αποικισμού του γαστρικού βλεννογόνου από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μελετήθηκε συστηματικά, σε συσχετισμό με τα επι μέρους ενδοσκοπικά ευρήματα και ιστολογικά χαρακτηριστικά της γαστρίτιδας, όπως αυτά προτείνονται στο Σύστημα Sydney. Το υλικό αποτέλεσαν 518 βιοψίες άντρου και σώματος στομάχου, 259 ασθενών, που ενδοσκοπήθηκαν για γαστρικά ενοχλήματα. Οι 149 από αυτούς παρουσίαζαν ενδοσκοπική νόσο ( 22 γαστρικό και 127 δωδεκαδακτυλικό έλκος ). Ο αποικισμός του γαστρικού βλεννογόνου από το ελικοβακτηρίδιο εμφάνισε θετική συσχέτιση με την ύπαρξη ενδοσκοπικής νόσου, καθώς και, σε ιστολογικό επίπεδο, με την παρουσία φλεγμονής, δραστηριότητας και υπερπλασίας λεμφικού ιστού, στο γαστρικό βλεννογόνο. Θετική συσχέτιση, όμως, παρατηρήθηκε και μεταξύ του βαθμού αποικισμού του γαστρικού βλεννογόνου από το ελικοβακτηρίδιο και της παρουσίας φλεγμονής. Υπήρξε, ακόμη, γραμμική συσχέτιση μεταξύ του βαθμού αποικισμού από το ελικοβακτηρίδιο και του βαθμού της φλεγμονής του γαστρικού βλεννογόνου. Η παρουσία δωδεκαδακτυλικού έλκους εμφάνισε περισσότερο ισχυρή συσχέτιση με τη φλεγμονή του βλεννογόνου του άντρου του στομάχου και λιγότερο με τη φλεγμονή του βλεννογόνου του σώματος. Με τις παρατηρήσεις αυτές ενισχύεται το σκεπτικό της συμβολής του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στην εμφάνιση φλεγμονής και εξέλκωσης στο γαστρικό βλεννογόνο, καθώς και ο σημαντικός του ρόλος στην παθογένεια του δωδεκαδακτυλικού έλκους. Ενισχύεται, όμως, και η υπόθεση της συμμετοχής του ελικοβακτηριδίου στην εμφάνιση υπερπλασίας λεμφικού ιστού, στοιχείου που μπορεί να αποτελέσει το έδαφος για την ανάπτυξη γαστρικού λεμφώματος.