Entrepreneurial opportunity perception: analyzing the effect of the learning style

Abstract

The present thesis deals with the opportunity perception in entrepreneurship as a part of the more general opportunity identification, discovery or creation processes. The question that motivates the current empirical research is in what way individual differences, and especially the learning style, differentiate people exposed in market clues of the same environment in entrepreneurial opportunity perception. Among a large number of relevant studies during the first decade of the millennium, Corbett and Dimov articulated ‘learning asymmetries’ as a source of opportunity identification beyond the economics concept of information asymmetries. Based on an online experiment with 376 respondents, the concept of ‘learning asymmetry’ was examined. Kolb’s model for learning from experience and the associated learning styles were employed along with the entrepreneurial opportunity typology of Ardichvili, Cardozo and Ray. Prior findings of Corbett and Dimov for ‘learning asymmetry’ in the technological sector were verified with a new sample and methodology. The concept was also extended in non-technological opportunities where the influence of the lack of technological knowledge on opportunity perception is moderated by the learning style as well. In highly abstract contexts of opportunity where both problems and solutions are both unknown, the reflective observation learning mode facilitates opportunity perception. In more concrete contexts of mature opportunities with products and needs in the market fully known, the concrete experience learning mode facilitates opportunity perception. These articulations complement those of Corbett and Dimov and extend the concept of ‘learning asymmetry’ in the whole spectrum of entrepreneurial opportunities. A new role for the diverging learning style in the development of opportunities into new businesses was found. Diverging thinkers are able to contribute in the early conception of opportunity associated with high levels of abstractness and also in the latest and highly concrete one close to finalization where getting new experiences in organizing resources is important. In parallel, a belief structure for the factors of success was examined suggesting an analogous co-evolution. In the early stages of development, beliefs for success factors are not crystalized. During product development these beliefs focus on novelty and knowledge while in the later stages of finalization beliefs for success factors concentrate on networking, resource raising and bonding. The present findings have theoretical and practical implications that pertain to theorizing in entrepreneurship, organizational innovation, building and managing educational teams and suggesting entrepreneurial policies for inclusive entrepreneurship connected with regional development. These perspectives along with future research plans are discussed in the last chapter of the present thesis.

Η παρούσα διατριβή μελετά την αντίληψη επιχειρηματικής ευκαιρίας ως μέρος της πιο γενικής διαδικασίας εντοπισμού, ανακάλυψης ή δημιουργίας επιχειρηματικών ευκαιριών. Το ερευνητικό ερώτημα αφορά στον τρόπο που οι ατομικές διαφορές, και ιδιαίτερα τα μαθησιακό στυλ, διαφοροποιούν άτομα που εκτίθενται στο ίδιο οικονομικό περιβάλλον στο να αντιλαμβάνονται επιχειρηματικές ευκαιρίες. Ανάμεσα σε πληθώρα προσεγγίσεων μετά το 2000, οι Corbett και Dimov διατύπωσαν τη «μαθησιακή ασυμμετρία» ως πηγή για τον προσδιορισμό επιχειρηματικών ευκαιριών πέρα από την κλασική οικονομική αντίληψη για την ασυμμετρίας πληροφόρησης. Βασιζόμενοι σε ένα διαδικτυακό πείραμα με 376 απαντήσεις εξετάστηκε η έννοια της «μαθησιακής ασυμμετρίας». Υιοθετήθηκαν το μοντέλο Kolb για τη μάθηση μέσω της εμπειρίας και τα αντίστοιχα μαθησιακά στυλ όπως επίσης και η τυπολογία επιχειρηματικών ευκαιριών των Ardichvili, Cardozo και Ray. Έτσι, τα προηγούμενα ευρήματα των Corbett και Dimov για τη «μαθησιακή ασυμμετρία» στον τεχνολογικό τομέα επαληθεύτηκαν και στο παρόν δείγμα και με την παρούσα μεθοδολογία. Η έννοια επεκτάθηκε σε μη-τεχνολογικές ευκαιρίες όπου η επίδραση της έλλειψης τεχνολογικής γνώσης στην αντίληψη της ευκαιρίας βρέθηκε να εξαρτάται από το μαθησιακό στυλ. Σε ασαφείς συνθήκες επιχειρηματικής ευκαιρίας όπου και τα προβλήματα και οι λύσεις τους είναι άγνωστες, η αναστοχαστική παρατήρηση διευκολύνει την αντίληψη της ευκαιρίας. Σε πιο χειροπιαστές συνθήκες ώριμων επιχειρηματικών ευκαιριών όπου τα προϊόντα και οι ανάγκες της αγοράς είναι γνωστά, η απτή εμπειρία διευκολύνει την αντίληψη της ευκαιρίας. Αυτές οι διατυπώσεις συμπληρώνουν αυτές των Corbett και Dimov διευρύνοντας την έννοια της «μαθησιακής ασυμμετρίας» σε όλο το φάσμα των επιχειρηματικών ευκαιριών. Έτσι, βρέθηκε ένας νέος ρόλος για το αποκλίνον μαθησιακό στυλ στην επεξεργασία ευκαιριών και στη μετατροπή τους σε νέες επιχειρήσεις. Οι αποκλίνοντες στη σκέψη συμβάλλουν στην πολύ πρώιμη φάση αντίληψης της ευκαιρίας στην οποία υπάρχει μεγάλη ασάφεια και επίσης στην τελική και πολύ χειροπιαστή όπου η πρόσληψη εμπειριών στην οργάνωση των πόρων είναι πολύ σημαντική. Εν παραλλήλω, μελετήθηκε μια δομή πεποιθήσεων σχετικών με την επιχειρηματική επιτυχία δείχνοντας ανάλογη συν-εξέλιξη. Στην πρώιμη φάση της επεξεργασίας της ευκαιρίας, οι πεποιθήσεις για την επιτυχία δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί. Στη φάση ανάπτυξης του προϊόντος οι πεποιθήσεις αυτές εστιάζονται στην καινοτομία και στη γνώση ενώ στην τελική φάση εστιάζονται στη δικτύωση και στην εύρεση πόρων. Τα αποτελέσματα της διατριβής έχουν θεωρητικές και πρακτικές εφαρμογές που αφορούν σε: ανάπτυξη θεωρίας για την επιχειρηματικότητα, καινοτομία σε οργανισμούς, εκπαίδευση επιχειρηματικών ομάδων και προτάσεις πολιτικών που σχετίζουν την επιχειρηματικότητα με την περιφερειακή ανάπτυξη. Οι εφαρμογές αυτές όπως και προτάσεις για μελλοντική έρευνα συζητούνται στο τελευταίο μέρος της παρούσας διατριβής.